Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

Καλώς ήλθες ρούβλι


Από το Μυστήριο
Τα τριτοκοσμικά ανοίγματα της νέας κυβέρνησης φαίνεται ότι πιάνουν τόπο. Οι νέοι Κίσινγκερς της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, Κοτζιάς και Καμμένος έκαναν το θαύμα τους, και επιτέλους η παμπάλαια προφητεία ότι «το ξανθό γένος θα σώσει την Ελλάδα», θα επαληθευτεί...

Ο υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας δήλωσε ότι η χώρα του μπορεί να διαθέσει ρούβλια στην Ελλάδα και ο Λαβρόφ, υπουργός Εξωτερικών, ότι θα εξετάσει το αίτημα βοήθειας.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι, η αδελφή ορθόδοξη Ρωσία υποσχέθηκε ότι θα «σώσει» την Ελλάδα, όπως πριν δυο χρόνια «έσωσε» και την Κύπρο προφανώς...
Η Ρωσία που δεν έχει μαντίλι να κλάψει, που το ρούβλι έχει χάσει το 100% της αξίας του έναντι του δολαρίου μέσα σε ένα μόλις χρόνο και η οικονομία της βυθίζεται σε ύφεση. Η Ρωσία που αρνήθηκε να δανείσει 5 δισ στην Κύπρο, παρά τα ισχυρά οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα που έχει στο νησί εδώ και δεκαετίες, θα δανείσει την Ελλάδα τα δεκάδες δισ που έχει ανάγκη. Λογικό ακούγεται... 
Ανέκαθεν, είχαμε την κακιά και καταστροφική για τα εθνικά μας συμφέροντα συνήθεια να επιλέγουμε φίλους και συμμάχους με το θυμικό μας, αυθαίρετα και χωρίς πολύ σκέψη. Ο μύθος «του ξανθού γένους που θα μας σώσει» κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας αποτέλεσε την αιτία να εξοντωθούν μυριάδες Έλληνες και να καεί δις η Πελοπόννησος περιμένοντας το ρώσικο στόλο που θα μας απελευθέρωνε από τον τούρκικο ζυγό το 1770 και το 1788. Αργότερα δε, το κοινό ορθόδοξο δόγμα καθόλου δεν εμπόδισε τους Ρώσους να προσπαθήσουν να επιβάλουν την Μεγάλη Βουλγαρία του Αγίου Στεφάνου το 1878, η οποία έφθανε μέχρι το Αιγαίο και την Καβάλα και δυτικά μέχρι την Καστοριά…
Το δε άδειασμα των Ελλήνων κομμουνιστών από το Στάλιν κατά την διάρκεια της ανταρσίας το 1946-49 θα πρέπει να διδάσκεται στις σχολές διεθνών σχέσεων…
Και όμως διαχρονικά υπάρχει φιλορωσικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία που διατρέχει από τα αριστερά προς τα δεξιά με μεσσιανικούς μάλιστα όρους. Ενδεχομένως να ευθύνεται η άγνοια, ή κυρίως όμως η ημιμάθεια και η άρνηση της πραγματικότητας, από κάθε λογής ψεκασμένους, που ονειρεύονται στρατηγική συμμαχία Αθήνας - Μόσχας με τελικό στόχο ...την απελευθέρωση της Βασιλεύουσας...
Οι εν λόγω διακατεχόμενοι από σύνδρομο κατωτερότητας και μειονεξίας έναντι της Δύσης, δεν διστάζουν να προβλέπουν κάθε δεύτερη ημέρα την καταστροφή του δυτικού πολιτισμού, του καπιταλισμού, της Γερμανίας, της Μέρκελ, της Μερσεντές ή της BMW...
Ουδέποτε πετύχαμε να εμπεδώσουμε το κύριο δόγμα που διέπει τις σχέσεις μεταξύ κρατών: «Δεν υπάρχουν φιλίες ανάμεσα στα κράτη, μόνο συμφέροντα», με αποτέλεσμα κάθε φορά να «πέφτουμε από τα σύννεφα», θεωρώντας ότι οι «φίλοι» και «σύμμαχοι» μας άδειασαν ή μας «πρόδωσαν».
Έχοντας αποτύχει, φυσικά, και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, μειονεκτούμε δραματικά έναντι των γειτόνων μας. Μια ματιά άλλωστε σε εκείνους που έχουν διατελέσει ΥΠΕΞ τα τελευταία τριάντα χρόνια (εξαιρουμένου του κ. Μολυβιάτη) αποδεικνύει πόσο ελαφρά αντιμετωπίζει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία της χώρας την εξωτερική πολιτική.
Πορευόμαστε έτσι, χωρίς σχέδιο και πολιτική, ελπίζοντας σε «από μηχανής θεούς», «σωτήρες» και «φιλέλληνες», ζεϊμπέκικα και «κουμπαριές»...
Σήμερα όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δυναμική, επιτυχημένη και κυρίως εθνικά ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική δε νοείται χωρίς ισχυρή οικονομία.
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ