Μαθηματικό λάθος λιτότητας από το Χάρβαρντ
(Πηγή : http://www.ert.gr)
Λάδι στη φωτιά της πολεμικής για το κατά πόσο τα μέτρα λιτότητας είναι επωφελή ή επιζήμια για μία οικονομία, έρχεται να ρίξει η αποκάλυψη από έναν φοιτητή σε διδακτορικό και δυο καθηγητές του από τη Μασαχουσέτη, ότι η μελέτη των Κένεθ Ρογκόφ και η Κάρμεν Ράινχαρτ του Χάρβαρντ για τη σχέση χρέους – ανάπτυξης υπέπεσε σε λάθος μαθηματικούς υπολογισμούς.
Η είδηση που κάνει τις τελευταίες μέρες τον γύρο του διεθνούς Τύπου, έρχεται να αποδείξει για ακόμα μία φορά, ότι οι Οικονομολόγοι ίσως να μην είναι Θεοί και ότι οι σκληροί αριθμοί της Οικονομίας, δεν λένε πάντα την σκληρή αλήθεια.
Η είδηση που κάνει τις τελευταίες μέρες τον γύρο του διεθνούς Τύπου, έρχεται να αποδείξει για ακόμα μία φορά, ότι οι Οικονομολόγοι ίσως να μην είναι Θεοί και ότι οι σκληροί αριθμοί της Οικονομίας, δεν λένε πάντα την σκληρή αλήθεια.
Στην ανάλυσή του 2010 «GROWTH IN A TIME OF DEBT» ο Κένεθ Ρογκόφ και η Κάρμεν Ράινχαρτ, υποστήριζαν μεταξύ άλλων, ότι η ανάπτυξη μειώνεται κατά μέσο όρο - 0,1% όταν το δημόσιο χρέος υπερβαίνει το 90% του ΑΕΠ.
Ωστόσο, ο φοιτητής και καθηγητές του από την Μασαχουσέτη, αντέτειναν ότι επαναλαμβάνοντας την ανάλυση με τα ίδια στοιχεία, διαπίστωναν ανάπτυξη 2,2% για περιπτώσεις δηλαδή χρέους μεγαλύτερου του 90% του ΑΕΠ.
«Εντοπίσαμε σφάλματα, κωδικοποίησης, επιλεκτική εξαίρεση των διαθέσιμων δεδομένων που οδηγούν σε σοβαρά λάθη που αντιπροσωπεύουν την σχέση δημόσιου χρέους ανάπτυξης μεταξύ 20 προηγμένων οικονομικών της μεταπολεμικής περιόδου» υποστήριξαν οι οικονομολόγοι Τόμας Χέρντον, Μάικλ Ας και Ρόμπερτ Πολίν του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης. (δείτε τις επισημάνσεις τους : http://www.peri.umass.edu)
Απαντώντας στα πυρά, οι δυο καθηγητές του Χάρβαρντ παραδέχθηκαν το λάθος προσθέτοντας ότι έκαναν μία λυπηρή παράλειψη σε έναν από τους πίνακες δεδομένων, ωστόσο, όπως είπαν δεν υπάρχει αλλαγή στο κεντρικό μήνυμα της ανάλυσης.
Η ανάλυση των δυο οικονομολόγων του Χάρβαντ δημοσιεύθηκε το 2010 και είναι ιδιαίτερης βαρύτητας καθώς θεωρήθηκε ως ένα από τα πιο ισχυρά επιχειρήματα για πολιτικές αύξησης φόρων ή μείωσης δημοσίων δαπανών ώστε να κρατηθεί το χρέος σε επίπεδα κάτω του 90% του ΑΕΠ.
Πηγή : Financial Times, CBS News
Επιμέλεια σύνταξης : Αννίτα Πασχαλινού