Από τον SA
Η καταστροφή της Α.Ε.Κ. χρονολογείται κυρίως από την στιγμή που οι Μελισσανίδης και Καρράς πούλησαν τις μετοχές της ομάδας. Από τότε ξεκίνησε μια μαύρη περίοδος, με ιδιοκτήτες και παράγοντες (εντός και εκτός) που την λεηλάτησαν.
Όσοι γνωρίζουν τα εσωτερικά της και έχουν την ψυχραιμία και την ικανότητα να αντιληφθούν την τραγική πραγματικότητα έπρεπε να έχουν προβλέψει το τέλος της διαδρομής σ’αυτή την μαύρη περίοδο. Τα χρέη της ομάδας δεν ήταν και δεν είναι διαχειρίσιμα. Η Α.Ε.Κ. αναγκάστηκε να συνεχίσει να φυτοζωεί επειδή κανείς απ’τους διοικούντες δεν την αγάπησε τόσο πολύ ώστε να πει την αλήθεια, που έχει κόστος. Και όποιος το πρότεινε, δέχθηκε την οργή των ανεγκέφαλων, που νομίζουν ότι υποστηρίζουν την ομάδα, αλλά στην πραγματικότητα κάνουν ανυπολόγιστη ζημιά και στην ίδια και στο άθλημα.
Εδώ που έφτασαν τα πράγματα θέλει μόνο αλήθεια, όσο σκληρή κι αν είναι. Και θέλει και πραγματική αγάπη για την ομάδα μας που είναι ακόμη πιο επώδυνη. Η Α.Ε.Κ. πορεύεται 17 χρόνια χωρίς διοίκηση. Ποτέ δεν διέθετε πάμπλουτους ιδιοκτήτες, αλλά στο παρελθόν είχε ανθρώπους που την πονούσαν πραγματικά. Ακόμα υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, όμως είναι απόλυτα λογικό να μην θέλει κανείς να αναλάβει το χρέος που της άφησαν οι κλέφτες, οι απατεώνες και οι ανίκανοι. Για την σωτηρία της, η Α.Ε.Κ. έχει απόλυτη ανάγκη αυτούς τους ανθρώπους και ο τρόπος να την πάρουν για να την ξανακάνουν μεγάλη είναι ένας και μόνο ένας, δηλ. να αποκτήσουν την ομάδα χωρίς χρέη ή έστω με διαχειρίσιμο χρέος. Για να γίνει αυτό η ΑΕΚ πρέπει να πτωχεύσει. Η σωτηρία της ΑΕΚ, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, είναι απόλυτα συνυφασμένη με την πτώχευση. Για να ξαναγίνει μεγάλη η ΑΕΚ πρέπει να πέσει πολύ, έτσι μόνο θα μπορέσει γρήγορα και με ασφάλεια να ξανασηκωθεί. Όσοι αγαπούν πραγματικά την ΑΕΚ πρέπει να το αντιληφθούν και να πιέσουν, όπως μπορούν, προς αυτή την κατεύθυνση.
Υ.Γ. Ελληνικό ποδόσφαιρο χωρίς Α.Ε.Κ. δεν νοείται. Τις συνέπειες της καταστροφής μιας από τις μεγαλύτερες ομάδες δεν θα τις υποστεί μόνο η ίδια, αλλά το ίδιο το, ούτως ή άλλως, απαξιωμένο πρωτάθλημα και ποδόσφαιρο. Τις τελευταίες ημέρες, πάντως, διαπίστωσα με χαρά (ίσως και έκπληξη) ότι οι υγιείς φίλαθλοι είναι πολύ περισσότεροι από όσο νόμιζα.
Όσον αφορά στους εμπαθείς και στους συμπλεγματικούς που πανηγυρίζουν και εύχονται την πτώση και νομίζουν πως τέλειωσαν με την Α.Ε.Κ., μια κουβέντα μόνο (όσον αφορά πάντα στα αθλητικά, για να μην παρεξηγούμαστε): Α.Ε.Κ. είναι οι παππούδες μας, οι γονείς μας, οι οικογένειές μας, η παιδική μας ηλικία, η πρώτη μας φανέλα, οι αναμνήσεις μας, οι χαρές και οι λύπες μας και ό,τι συμβολίζει η ομάδα μας. Και τα παιδιά μας Α.Ε.Κ. θα είναι ακόμα κι αν στα γήπεδα που θα αγωνίζεται δεν θα υπάρχουν ούτε κάμερες. Πώς να τελειώσετε επομένως με την Α.Ε.Κ; Για να τελειώσετε με την Α.Ε.Κ. πρέπει πρώτα να τελειώσετε με τον κόσμο της.
SA
