Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Ένα ενδιαφέρον άρθρο των New York Times για την παρομοίωση του Μπερλουσκόνι με το ΣΥΡΙΖΑ



Το νέο, ρετρό πρόσωπο του Μπερλουσκόνι
Με άλλο στυλ, επιτίθεται κατά του Μάριο Μόντι, της Μέρκελ και του... κατεστημένου
The New York Times
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr)
Tα σκούρα κοστούμια με τα σταυρωτά σακάκια ήταν για χρόνια το σήμα κατατεθέν του. Τώρα, όμως, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, εμφανίζεται και με καπέλο.
Το οποίο τού προσδίδει μια ρετρό κομψότητα, ενώ συμβαίνει αυτό που η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ και οι ξένοι επενδυτές ήλπιζαν ότι δεν θα ξανασυμβεί: να συμμετέχει ο Καβαλιέρε εκ νέου σε προεκλογική εκστρατεία στην Ιταλία. Τις τελευταίες εβδομάδες, ο Μπερλουσκόνι, επικεφαλής της ιταλικής Κεντροδεξιάς, βομβαρδίζει τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις με έναν θεατρικό λαϊκισμό εναντίον του κατεστημένου.
Οι κύριοι στόχοι των επιθέσεών του είναι ο Μάριο Μόντι, ο τεχνοκράτης απερχόμενος πρωθυπουργός της Ιταλίας, και η Γερμανίδα καγκελάριος, την οποία θεωρεί υπεύθυνη για την πολιτική λιτότητας που πνίγει την Ευρώπη.
Κάθε φορά που εμφανίζεται στην τηλεόραση, το μέσο που γνωρίζει καλύτερα και χάρη στο οποίο έγινε πλούσιος, ο Μπερλουσκόνι ανεβάζει τα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις. Το κόμμα του, ο Λαός της Ελευθερίας, είναι δεύτερο στις σφυγμομετρήσεις πίσω από το Δημοκρατικό Κόμμα του Μπερσάνι και μπροστά από τον συνασπισμό κεντρώων του Μόντι. Ακολουθεί τελευταίο το απολίτικο Κίνημα των Πέντε Αστέρων, του κωμικού Μπέπε Γκρίλο.
Οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν πως ο Μπερλουσκόνι έχει ελάχιστες πιθανότητες να κυβερνήσει εκ νέου την Ιταλία μετά τις εκλογές του Φεβρουαρίου. Υποστηρίζουν όμως ότι έχει πολλές πιθανότητες να επιτύχει τους στόχους του: να προστατεύσει τα συμφέροντά του σε ζητήματα όπως οι μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη, τα δικαιώματα της ψηφιακής τηλεόρασης και η νομοθεσία για τις παρακολουθήσεις των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων. Και παράλληλα, να αποδυναμώσει το Δημοκρατικό Κόμμα και τον Μόντι, του οποίου η δημοτικότητα έπεσε αφότου ανακοίνωσε την κάθοδό του στις εκλογές.
Παρά τα πλείστα προβλήματά του με τη Δικαιοσύνη και την κακή κατάσταση στην οποία περιήλθε η οικονομία της Ιταλίας την περίοδο της διακυβέρνησής του, η δημοτικότητα του Μπερλουσκόνι παραμένει σταθερή χάρη στη γνώση του των μέσων ενημέρωσης, το χάρισμά του και την έλλειψη ισχυρών αντιπάλων. Την περασμένη εβδομάδα εμφανίστηκε για δύο ώρες σε τηλεοπτικό πρόγραμμα που παρουσίαζε ένας από τους παλαιούς του αντιπάλους.
Ερωτηθείς πόσοι πολιτικοί με βεβαρημένα ποινικά μητρώα εξελέγησαν με το κόμμα του τα τελευταία χρόνια, ο Μπερλουσκόνι απάντησε ότι δεν γνωρίζει. «Σε 100 παπάδες δεν θα βρείτε 100 αγίους», είπε. «Αυτή η χώρα δεν μπορεί να κυβερνηθεί», αναφώνησε σε άλλη στιγμή της εκπομπής, παρότι του υπενθύμισαν ότι οι κυβερνήσεις του είχαν τη μεγαλύτερη πλειοψηφία στη μεταπολεμική ιστορία της Ιταλίας. Τη συγκεκριμένη εκπομπή παρακολούθησαν εννέα εκατομμύρια τηλεθεατές. «Είναι ένας πρώην πρωθυπουργός που κάνει τον σόουμαν στην τηλεόραση», λέει ο Μάρκο Νταμιλάνο, πολιτικός αναλυτής της αριστερής επιθεώρησης L’ Espresso.
Αιώνιος λαϊκιστής, ο Μπερλουσκόνι βάλλει εναντίον της πολιτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας που στηρίζει η Γερμανία και ηχεί περισσότερο σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, το αριστερό κόμμα που ηγείται της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα. Ο Μπερλουσκόνι καταφέρεται επίσης και εναντίον του αρθρογράφου των New York Times, Πολ Κρούγκμαν, επικριτή της πολιτικής λιτότητας.
Το μήνυμα του Μπερλουσκόνι έχει απήχηση στην Ιταλία και έχει φέρει τον Μάριο Μόντι σε θέση άμυνας, τουλάχιστον στις τηλεοπτικές του εμφανίσεις.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος, προσθέτει ο Μάρκο Νταμιλάνο, είναι από τις εκλογές της 24ης Φεβρουαρίου να μην προκύψει σταθερή κυβέρνηση, όπως συνέβη στην Ελλάδα τον περασμένο Ιούνιο, όταν έγιναν για δεύτερη φορά εκλογές. Θα πρέπει επίσης κανείς να υπολογίζει και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων του Γκρίλο, ένα κόμμα χωρίς ηγέτη, αφού ο Γκρίλο δεν μπορεί να εκλεγεί επειδή έχει καταδικαστεί ως υπεύθυνος σε τροχαίο δυστύχημα που σκοτώθηκαν τρεις άνθρωποι. Το Κίνημα έχει με το μέρος του πολλούς νέους που έχουν απαυδήσει από τους Ιταλούς πολιτικούς. Ο Μπερλουσκόνι προσπαθεί να αποσπάσει ψήφους από τη δεξαμενή ψήφων τόσο του Μόντι όσο και του Γκρίλο.