Η εισβολή της πραγματικότητας
Γράφει ο Κώστας Σαρρηκώστας
(Πηγή : http://www.eboulevard.gr/)
Πόσο κοντά και πόσο μακριά βρισκόμαστε σε μια γενικευμένη σύρραξη στην περιοχή μας; Ουδείς μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια και ουδείς μπορεί να αποκλείσει το αντίθετο.
Το σίγουρο είναι πως η Ευρώπη που οικοδομείται δεν έχει καμία σχέση με την Ευρώπη που εμείς ως Έλληνες νομίζουμε ότι υπάρχει. Είναι γεγονός ότι συμπεριφερόμαστε με βάση την Ευρώπη που θα θέλαμε να έχουμε, αδυνατώντας να διεκδικήσουμε από τους συμμάχους ρεαλιστικές λύσεις που θα λύτρωναν ενδεχομένως μετά από κάποια χρόνια τους κόπους και τις προσπάθειες ενός ολόκληρου λαού.
Η Ευρώπη, όπως πρόσφατα είπε, από τη Γαλλία, ο Έλληνας πρωθυπουργός, βρίσκεται σε συμπληγάδες ανάμεσα στα κλειστά σύνορα και τη λιτότητα. Διαπιστώσεις όμως και έως εκεί. Όχι μόνο από τον ίδιο αλλά και από την πλειοψηφία των Ευρωπαίων ηγετών. Είναι, άλλωστε, οι ίδιοι που τη μια μέρα εκθειάζουν τις προσπάθειες της χώρας μας, βάζουν στη θέση της την Τουρκία, και την επομένη πράττουν ακριβώς το αντίθετο. Κλείνουν το μάτι στους γείτονες, σηκώνουν φράχτες και μας οδηγούν στον απόλυτο εγκλωβισμό.
Την ίδια στιγμή κανένα σύστημα λήψεως αποφάσεων της Ευρώπης δεν μπόρεσε να αντιγράψει αλλά ούτε και να διδαχθεί από τη μεθοδικότητα και την αποτελεσματικότητα των ΗΠΑ σε επίπεδο μακροχρόνιων σχεδιασμών.
Αν ανατρέξει κανείς στον συγγραφέα του βιβλίου «The President's Book of Secrets: The Untold History of Intelligence Briefings to America's Presidents from Kennedy to Obama», David Priess, που είναι πρώην αξιωματικός των Μυστικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ, διαχειριστής και μέλος της καθημερινής ενημέρωσης στην CIA και πρώην αξιωματούχος στο υπουργείο Εξωτερικών, θα κατανοήσει πως -από τον πρώτο κιόλας πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Ουάσινγκτον- η νοημοσύνη της πληροφορίας αποτέλεσε για όλους τους προέδρους «τη βίβλο» για την πορεία της χώρας. Είτε, λοιπόν, συμφωνεί κανείς είτε όχι με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ θα αναγνωρίσει τη μεθοδικότητα και τον τρόπο που επιλύουν ζητήματα σαν αυτά που είναι σήμερα αντιμέτωπη η Ευρώπη. Την κατάσταση «an elephant in the living room», δηλαδή, όπως λένε οι ίδιοι «ο ελέφαντας είναι στο δωμάτιο».
Τι έχει καταφέρει λοιπόν η κοιμισμένη Ευρώπη; Να αποστειρωθεί από τις αξίες της και τον διάλογο που θα αποτελούσαν τον θεμέλιο λίθο της κοινωνικής τάξης. Έχει εγκλωβιστεί σε μια δυναμική ανισορροπίας αψηφώντας τον ίδιο της τον θάνατο. Έχει με άλλα λόγια «αποτύχει να αρθρώσει ένα όραμα για το πώς οι πληθυσμοί της θα πρέπει να σκέπτονται για το Ισλάμ και να διαχωρίζουν τους όρους “πρόσφυγες” και “μετανάστες” από “τρομοκράτες” και “εγκληματίες”» όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί ο Alexander Betts, καθηγητής Διεθνών Υποθέσεων στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
«Ο ελέφαντας είναι στο δωμάτιο» καθώς σήμερα στο Bornheim της Γερμανίας όλοι οι ενήλικες άνδρες πρόσφυγες έχουν αποκλειστεί από τις δημόσιες πισίνες, ενώ στο Κάρντιφ του Ηνωμένου Βασιλείου οι αιτούντες άσυλο είναι αναγκασμένοι να φορούν συνεχώς κόκκινα περικάρπια.
Η αρμονία χάθηκε, η έλλογη θεώρηση των πραγμάτων απουσιάζει και αναδύεται ένα κοινωνικό σύστημα δυναμικής ανισορροπίας. Εάν αυτό δεν ανακοπεί δεν θα φταίνε όσοι απειλούν την Ευρώπη, αλλά ο ίδιος της ο εαυτός. Η εισβολή της πραγματικότητας, όπως έχει πει ο Τζο Μπάιντεν, είναι εδώ και η ξενοφοβία των άκρων αφανίζει σιγά – σιγά την Ευρώπη περνώντας σε μια κατάσταση μη αναστρέψιμης ασυμμετρίας.
