Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Χρειάζεται η χώρα εκλογές;


Του Ηλία Δημητρέλλου
Αν οι επικρατούσες συνθήκες ήταν ομαλές, το ερώτημα αν πρόκειται να διεξαχθούν εκλογές στο επόμενο χρονικό διάστημα θα ήταν μάλλον άνευ ουσίας για μια κυβέρνηση που δεν έχει προλάβει να συμπληρώσει ούτε επτά μήνες ζωής.
Καθώς εκλογές προκηρύσσονται πριν τη λήξη της τετραετίας μόνο στην περίπτωση που μία κυβέρνηση αδυνατεί να κυβερνήσει υπό το βάρος της κοινωνικής αντίδρασης ή απολέσει τη δεδηλωμένη, το ερώτημα εν προκειμένω είναι αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης.
Οι εκλογές προκηρύσσονται κατόπιν κυβερνητικής πρωτοβουλίας. Η αντιπολίτευση δεν μπορεί να τις επιβάλει, παρά μόνο να τις ζητά, αν νιώθει ότι έχει σοβαρές πιθανότητες να τις κερδίσει ή για λόγους εσωκομματικούς προκειμένου να συσπειρώσει το κομματικό της ακροατήριο ή προκειμένου να ασκήσει πίεση στην κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση έχει σπαταλήσει το όποιο πλεονέκτημα διατηρούσε μετά από τρεις σερί εκλογικές νίκες σε εννέα μήνες. Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα είναι σε θέση άμυνας. Δίστασε ή ενδεχομένως να μην ήθελε να κλείσει την εκκρεμότητα της αξιολόγησης τους πρώτους μήνες της θητείας της, εκμεταλλευόμενη την εκλογική νίκη της και την πλήρη εξουδετέρωση της ΝΔ, η οποία αναζητούσε επί τέσσερις μήνες τον επόμενο αρχηγό της.
Η κυβέρνηση και προσωπικά ο κ. Τσίπρας φαίνεται ότι έχει εναποθέσει τις ελπίδες της στην κ. Μέρκελ, εξαργυρώνοντας τρόπον τινά την αμέριστη υποστήριξη που της παρείχε στη διαχείριση του προσφυγικού, με αποτέλεσμα να μηδενιστούν οι μεταναστευτικές ροές προς τη Γερμανία και να διασωθεί πολιτικά η καγκελάριος, όταν οι πάντες ζητούσαν το κεφάλι της μετά την «willKommen» πολιτική που εφάρμοσε.
Αν οι ελπίδες της κυβέρνησης δεν ευοδωθούν και η «μαντάμ» Μέρκελ δεν βάλει πλάτη κατά την αξιολόγηση, τα μέτρα που θα κληθεί να περάσει η κυβέρνηση από τη Βουλή θα φέρουν σε πολύ δυσχερή θέση την ούτως ή άλλως ισχνή και εύθραυστη πλειοψηφία των 153 βουλευτών. Το επιχείρημα ότι ο λαός υπερψήφισε την κυβέρνηση τον Σεπτέμβριο 2015 γνωρίζοντας επακριβώς τα μέτρα που προβλέπονται στο Μνημόνιο ΙΙΙ θα είναι πολύ αδύναμο ενώπιον της φορομπηχτικής λαίλαπας που θα βιώσουμε το αμέσως επόμενο διάστημα. Θα είναι πολύ δύσκολο η κυβερνητική πλειοψηφία να ψηφίσει αλώβητη τα νέα μέτρα. Αν καταφέρει να τα ψηφίσει, χωρίς να απολεσθεί η δεδηλωμένη…
Από την άλλη η ΝΔ κυρίως για λόγους εσωκομματικής συσπείρωσης ζήτησε εκλογές. Ο κ. Μητσοτάκης επιδιώκει κατ’ αρχήν ένα πολιτικό imperium εντός του κόμματος, εκμεταλλευόμενος την πρόσφατη επικράτησή του στην αρχηγία, αλλά και τα δημοσκοπικά ευρήματα που δείχνουν να ανοίγει η ψαλίδα ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και η πίεση που ασκείται από το κομματικό κατεστημένο για άμεση έφοδο προς την εξουσία, αλλά και των επαγγελματικών ομάδων που στηρίζουν τη ΝΔ και δεν αντέχουν άλλο την υπερεξαετή επιδρομή στο πορτοφόλι τους, χωρίς κανένα απτό αποτέλεσμα.
Το μείζον ερώτημα όμως δεν είναι αν θα γίνουν εκλογές, αλλά αν η χώρα χρειάζεται εκλογές. Έχει εκφραστεί η άποψη ότι αν η κυβέρνηση πέσει, αυτή η σύνθεση της Βουλής μπορεί και πρέπει να την αντικαταστήσει με μία «οικουμενική». Προσωπικά δεν βλέπω κανέναν καλό λόγο να υλοποιηθεί το εν λόγω σενάριο. Αδυνατώ να αντιληφθώ ποιο θα είναι το όφελος για τη χώρα αν στη νέα κυβέρνηση συμμετέχουν ο ΣΥΡΙΖΑ ή ένα τμήμα του, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι ή ο Λεβέντης. Δηλαδή αυτή η «οικουμενική» κυβέρνηση θα μπορέσει να εφαρμόσει τα μέτρα εκείνα, ακόμη και αν τα ψηφίσει, τα οποία η νυν κυβέρνηση αδυνατεί, σε συνθήκες πρωτοφανούς κοινωνικής ειρήνης; Ή μήπως θα επιτύχει καλύτερο αποτέλεσμα ζητώντας νέα διαπραγμάτευση; Απολύτως εκτός τόπου και χρόνου σενάριο.
Δεν έχει καμία σημασία ότι δεν έχουν παρέλθει παρά ελάχιστοι μήνες από τις τελευταίες εκλογές. Άλλωστε ο πολιτικός χρόνος έχει πια τόσο συμπυκνωθεί. Θεωρητικώς, τυχόν προκήρυξη νέων εκλογών προκαλεί αναστάτωση στην οικονομία, αλλά ούσα η οικονομία σε κώμα προ πολλού, μικρό το κακό…  
Αν η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να κυβερνήσει και είναι επικίνδυνη για τη χώρα, τότε ναι, πρέπει να φύγει και μάλιστα άμεσα, και κατόπιν εκλογών να αναλάβει τη διακυβέρνηση ένα άλλο κυβερνητικό σχήμα. Αν φυσικά το θελήσει ο ελληνικός λαός.
Χρειάζονται καθαρές και όχι μεσοβέζικες λύσεις. Τέτοιες λύσεις – σε θεωρητική βάση – μπορούν να δώσουν μόνο εκλογές. Η παρούσα Βουλή μπορεί να δώσει μόνο θνησιγενή κυβερνητικά σχήματα, όπου μικροί – κυρίως – κομματικοί φύλαρχοι θα προσπαθούν να διασώσουν το πολιτικό τομάρι τους, καθώς σε περίπτωση νέων εκλογών θα εξαϋλωθούν.
Βέβαια, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι εκλογές θα δώσουν λύση και δεν θα περιπλέξουν τα πράγματα έτι περισσότερο, αφού δεν είναι λίγες φορές που ο «εξυπνότερος» λαός του κόσμου προέβη στη χειρότερη εκλογική επιλογή, παρά την παροιμιώδη «εξυπνάδα» του…