Ο Πούτιν, «Βυζαντινός Αυτοκράτορας» στην Εγγύς Ανατολή
Ισραήλ Σαμίρ - Komsomolskaya Pravda
(Πηγή : http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2012/06/blog-post_29.html#.T-2ZmrUlviQ)
Σε αντίθεση με τους δυτικούς ομόλογους του, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν χρειάζεται να χαϊδέψει το Ισραήλ με την ροή του τριχώματος, λέει ο αρθρογράφος της δημοφιλούς εφημερίδας Komsomolskaya Pravda.
Κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στους Αγίους Τόπους, ο Πούτιν «καταιόνισε» τις αυταπάτες του Ισραήλ για ρωσική υποστήριξη για στρατιωτική δράση εναντίον του Ιράν.
ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Σπάνιο είναι να συμφωνήσουν οι Ισραηλινοί με τους Παλαιστίνιους, αλλά το πέρασμα του Ρώσου Προέδρου έγινε δεκτό από όλους τους με σπάνια ομοφωνία, που δεν συναντάται συχνά σε αυτού του είδους επίσκεψη αστραπή [25 - 26 Ιούνιος].
Το Ισραήλ αριθμεί περίπου ένα εκατομμύριο Ρώσους μετανάστες.
Επίσημα, επρόκειτο ο Πούτιν να εγκαινιάσει ένα μνημείο στη μνήμη των στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού που έπεσαν στις μάχες κατά της ναζιστικής Γερμανίας, και ένα ρωσικό πολιτιστικό κέντρο στη Βηθλεέμ, αλλά η αντιπροσωπεία αριθμούσε πολλούς αξιωματούχους του πετρελαϊκού τομέα και του φυσικού αερίου που είχαν έρθει για επιχειρηματικές συζητήσεις.
Λίγοι είναι οι βασιλείς που έτυχαν των τιμών που επιφυλάχτηκαν στον Πούτιν στους Αγίους Τόπους, οι οποίοι είδαν να περάσουν πάρα πολλούς ανθρώπους.
Η μεγάλη εφημερίδα Ha'aretz παρομοίασε αυτή την επίσκεψη με αυτή ενός Βυζαντινού Αυτοκράτορα. Ας θυμηθούμε ότι η Παλαιστίνη ήταν κάποτε μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, και κάποια φώτα του Μεγαλείου Της λάμπουν ακόμα στη Ιερουσαλήμ και στη Βηθλεέμ.
Η θέση της Ρωσίας στον κόσμο, θα έχει γνωρίσει ιλιγγιώδεις αλλαγές τα τελευταία χρόνια!
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, οι δειλές απόπειρες της χώρας μας για να ακουστεί μια ανεξάρτητη φωνή για την Εγγύς Ανατολή είχε προσελκύσει μόνο γελοιοποίηση και περιφρόνηση από τους Ισραηλινούς ηγέτες. Θυμάμαι έτσι, μια αντίδραση του Σιμόν Πέρες, του σημερινού πρόεδρου, ο οποίος ήταν τότε πρωθυπουργός η απλός υπουργός. Κατευθείαν, είχε απάντησει με περιφρόνηση σε προτάσεις της Μόσχας: «Ποιοι νομίζουν ότι είναι στη Μόσχα; Τους ζητήσαμε τίποτα; Ποιος νοιάζεται για το τι σκέφτονται;».
Ο καιρός πέρασε, και σήμερα, αυτός ο ίδιος ο Σιμόν Πέρες είναι πανευτυχής να ακολουθήσει τον Ρώσο προέδρο, να τρέξει πλάι του. Παρά λίγο, θα αγκάλιαζε τις μπότες, υποστηρίζοντας την ίδια ώρα ότι η Συρία και το Ιράν πρέπει να τοποθετηθούν στο ίδιο επίπεδο.
Ο Πούτιν, αγγελιοφόρος και πρέσβης της ειρήνης
Από τη Ρωσία εξαρτάται η ισορροπία δυνάμεων στη Εγγύς Ανατολή.
Η δήλωση αυτή έγινε ταυτόχρονα από τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστινίους, ακόμη και αν σκέφτονταν με αντίθετα οράματα.
Όπως ένας πλούσιος υποψήφιος γαμπρός που φλερτάρει δυο αντίπαλες νύφες, ο Πούτιν έδειξε επιφυλακτικός, διατήρησε την ισορροπία, μίλησε με αυτοσυγκράτηση, χωρίς να ήταν κρύος.
Κάλεσε τους Ισραηλινούς να κάνουν ειρήνη με τους Παλαιστίνιους, και δέχτηκε να μετέφερει μήνυμα από το Νετανιάχου στον Μαχμούντ Αμπάς, το οποίο περιείχε πρόταση συνάντησης και επανέναρξης των συνομιλιών. Αλλά αυτό δεν ενθουσιάσε όμως τους Παλαιστίνιους, για τους οποίους οι διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ δεν χρησιμεύουν σε σχεδόν τίποτα.
Όπως έλεγε ο διάβολος στο Πούσκιν, «εμείς δεν παίζουμε για τα χρήματα, αλλά για να περάσουμε στην αιωνιότητα».
Όπως το περιμέναμε, οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι ήθελαν να εξασφαλίσουν την υποστήριξη της Ρωσίας για τον βομβαρδισμό του Ιράν, αλλά οι αναφορές τους σε μια ενδεχόμενη επίθεση καταιονίστηκαν.
«Μην ξεκινήσετε τέτοια περιπέτεια που θα μετανιώσετε στη συνέχεια», δήλωσε ο Πούτιν, προσθέτοντας: «Θυμηθείτε το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Αυτοί οι πόλεμοι δεν οδήγησαν σε τίποτα το καλό».
Όσον αφορά τη Συρία, επανέλαβε ότι ακόμη και αν η Ρωσία δεν ήταν εκεί για να υπερασπιστεί τον Μπασάρ αλ Άσαντ, υπήρχαν στρατηγικοί δεσμοί μεταξύ της Μόσχας και της Δαμασκού. Η Ρωσία λοιπόν δεν θα αφήσει τη Συρία. Και πρόσθεσε: «Εξάλλου, δεν θα πετυχαίνατε τίποτα, γιατί κανείς δεν ξέρει ποιος θα ανέλαβε την εξουσία στη συνέχεια στη Δαμασκό».
Στη Βασιλική του Παναγίου Τάφου, ο Πούτιν έγινε δεκτός σαν επικεφαλής ενός Ορθόδοξου Κράτους. Ο Πατριάρχης ήρθε να τον συναντήσει με άκουσμα θρησκευτικών ύμνων.
Το βράδυ, πήγε στο Τείχος των Δακρύων, τονίζοντας για άλλη μια φορά ότι η Ρωσία ήθελε την ειρήνη και μια ειρηνική ύπαρξη για τους Ισραηλινούς Εβραίους.
Αντίθετα με τους περισσότερους πολιτικούς των Ηνωμένων Πολιτειών ή της Δυτικής Ευρώπης, δεν έχει ανάγκη να χαϊδέψει το Ισραήλ στην κατεύθυνση του τριχώματος για χάρη των αντιδράσεων του εβραϊκού λόμπι στη χώρα του. Διατήρησε μια φιλική ατμόσφαιρα, αλλά χωρίς δουλοπρέπεια.
Για τις ισραηλινές εφημερίδες, ήταν «η επίσκεψη ενός πρέσβη της ειρήνης».
Στη Βηθλεέμ, ένας από τους ομορφότερους δρόμους της Γεννήσεως θα φέρει από δω και στο εξής το όνομά του.
Στο ημερολόγιο τους, ο Πούτιν και ο Λαβρόφ [ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών] θα μπορούσαν κάλλιστα να γράψουν: «γυρίσαμε σπίτι κουρασμένοι, αλλά ικανοποιούμενοι».
