Ένοχος πας φυλακή, ύποπτος εκτός ποδοσφαίρου
Αλέξης Σπυρόπουλος
(Πηγή : http://www.sdna.gr/)
Εμπειρία πολιτικού δεν διαθέτω κι ούτε πρόκειται, νομίζω, να την αποκτήσω ποτέ. Καταλαβαίνω όμως ότι, μάλλον, θα ‘ναι ένας άγραφος κανόνας της πολιτικής.
Κάνε κάτι, ας είναι και μια τρύπα στο νερό, για να φανεί πως κάτι έκανες. Προσπορίζει όφελος, απ’ το να φαίνεται πως δεν έκανες τίποτα.
Κάνε κάτι, ας είναι και μια τρύπα στο νερό, για να φανεί πως κάτι έκανες. Προσπορίζει όφελος, απ’ το να φαίνεται πως δεν έκανες τίποτα.
Μεγάλωσα, με αυτό. Ακούγοντας από τα 60s, συζητήσεις ενηλίκων. Να λένε κάθε τρεις και λίγο, «και τι κάνει το Κράτος για…» (βάζετε ό,τι θέλετε κι ό,τι φαντάζεστε). Εφτασα 52, δεύτερη δεκαετία 21ου αιώνα, κι ακόμη το ακούω. «Τι κάνει το Κράτος» εν προκειμένω για τη βία και τη διαφθορά.
Πιθανότατα λοιπόν, τώρα που το σκέπτομαι ξανά, εμείς μάθαμε τους πολιτικούς, τους εξωθήσαμε με τον τρόπο μας, σ’ αυτό. Να πρέπει να φαίνεται πως κάτι κάνουν. Τι να κάνει δηλαδή «το Κράτος» για τον μαχαιροβγάλτη στο Περιστέρι; Μόνο να τον καταστείλει, υποθέτω. Να τον προλάβει, πρακτικά ανέφικτο. Και πάντως όχι (…μολονότι δεν θα κακόπεφτε, εδώ που τα λέμε, ένα Σ-Κ αποτοξίνωσης) να διακόψει το πρωτάθλημα!
Για τη διαφθορά στο ποδόσφαιρο; Ο,τι μπορώ να σκεφτώ, σαν μια καλή ιδέα, αυτό είναι «να κάνει το Κράτος» ένα copy-paste της νομοθεσίας/νομολογίας της FIFA περί τα θέματα ηθικής των αξιωματούχων της. Να γίνει νόμος της Ελληνικής Δημοκρατίας, μια αντιγραφή του κανονισμού με τον οποίον, ακριβώς, πετάχτηκαν σαν τα σκυλιά έξω από το ποδόσφαιρο (επικεφαλής μιας σειράς, όχι ενόχων, μονάχα υπόπτων) ο Μπλάτερ κι ο Πλατινί.
Εδώ, ο Υπουργός απευθύνεται σε κατηγορούμενους επί του ηθικού κι εκείνοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και του απαντούν επί του δικαστικού. Χρειάζεται, συνεπώς, ο διαχωρισμός. Ενοχος, πας φυλακή. Υποπτος, αρκεί για να είσαι εκτός ποδοσφαίρου. Η FIFA το έκανε με διαδικασία αυτοκάθαρσης. Ο Μπλάτερ έβαλε κάποτε σπίτι, αυτόν που έμελλε να τον αποβάλει!
Η ΕΠΟ δεν θα το κάνει. Ας το κάνει «το Κράτος». Παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο; Θα ‘ναι, εάν ακουστεί, ό,τι πιο οξύμωρο. Να ελέγξει η FIFA τον Υπουργό, να του πει πως είναι απαράδεκτο, ότι αντέγραψε…τον δικό της κανονισμό. Το ζήτημα με μια ανεξάρτητη Ελληνική Επιτροπή Ηθικής που (πρώτον) ανακρίνει και (δεύτερον) επιδικάζει, αν κάπου κολλήσει, δεν θα είναι στους ξένους. Θα είναι στους Ελληνες.
Ο πρόεδρος του δικαστικού βραχίονα της Επιτροπής Ηθικής της FIFA, αυτός που αξιολόγησε τα ανακριτικά ευρήματα και απέκλεισε Μπλάτερ/Πλατινί για οκτώ χρόνια (…επειδή δεν προέκυψαν οι αποδείξεις ώστε να τους αποκλείσει ισοβίως), ο Γερμανός Χανς-Γιόαχιμ Εκερτ, ήταν ο πρόεδρος ανώτατου ποινικού δικαστηρίου οικονομικών εγκλημάτων στο Μόναχο. Ελληνας Εκερτ, ποιος είναι;
Ποιοι, ανακριτές και δικαστές, θα στελεχώσουν την Επιτροπή Ηθικής; Ποιοι δεν διαπλέκονται, ποιοι είναι υπεράνω πειρασμών, ποιοι δεν επιτρέπουν ούτε σκέψη προσέγγισης για επηρεασμό. Δεν είναι ότι ο τόπος δεν διαθέτει τους Εκερτ που έχει ανάγκη. Προφανώς, τους διαθέτει. Αλλά το κακό με τον τόπο είναι ότι στην πρώτη απόφαση κιόλας, εάν η απόφαση δεν μας βολεύει, θα τον/τους αποδομήσουμε. Με ό,τι πιο φτηνό, σε επιχείρημα, μπορεί ο νους να βάλει. Με όρους γαύρος/βάζελος.
Στο ερώτημα «τι πρέπει ν’ αλλάξει;» ο Ιβάν Σαββίδης έδωσε, την Κυριακή, την πιο σοφή απ’ όσες απαντήσεις έχουν περιέλθει εις γνώσιν μου τα πάρα πολλά τελευταία χρόνια. «Οι Ελληνες». Με δύο λέξεις, είπε τα πάντα. Αν ο Ελληνας δεν (θέλει να) αλλάξει, κανείς Υπουργός δεν μπορεί να τον αλλάξει.
