Από τον IA/IV
Τέλος η πλάκα. Το χιούμορ μας εξαντλήθηκε, τα δάκρυα στέρεψαν. Βιώνουμε τον απόλυτο κατήφορο σε όλα τα επίπεδα, ως Έλληνες, ως πολίτες, ως επαγγελματίες, ως ... , ως...
Άναυδοι παρακολουθούμε, μεταξύ άλλων:
Tην Πρόεδρο του Αρείου Πάγου να μηνύει καθηγητή Συνταγματικού δικαίου για γνώμη την οποία εξέφρασε,
Αντιεισαγγελείς στα Ιωάννινα να ζητούν τη σύλληψη Δικηγόρων για όσα είπαν στην αγόρευση τους, θυμίζοντας άλλες εποχές και δικαιολογώντας την ειδική δωσιδικία των Δικηγόρων,
Τους επιστήμονες για πρώτη φορά στους δρόμους με κλειστά τα γραφεία τους για όγδοη εβδομάδα, αδύναμοι να εξηγήσουν την ιδεοληψία του Αριστερού Υπουργού από το Παλαιό Ψυχικό και τον παραλογισμό του, που αγγίζει, αν δεν ξεπερνάει, τα όρια της παράνοιας,
Αγρότες που πίστεψαν τα παραμύθια του Πρωθυπουργού και τον ψήφισαν, στους δρόμους,
Την Ελληνική επικράτεια γεμάτη από ταλαίπωρους ανθρώπους να περιφέρονται, ψάχνοντας την ελπίδα, να έχει μετατραπεί σ’ ένα απέραντο στρατόπεδο, hot spot, πείτε το όπως θέλετε,
Το Καστελόριζο να ισλαμοποιείται σε ένα βράδυ, τον Έλληνα Πρωθυπουργό να μην μπορεί να προσγειωθεί στη Ρόδο, τον «γκεμπελίσκο» κ. Παππά να ευαγγελίζεται τη διαφάνεια δημιουργώντας δική του διαπλοκή και κάνοντας το Σύνταγμα κουρελόχαρτο, τον Πρωθυπουργό να διχάζει τον λαό για να μείνει στην εξουσία μαζί με τον θίασο, που ονομάζει Κυβέρνηση, ανήμπορο να διαχειριστεί το παραμικρό ζήτημα, τον Καμμένο να σπάει τα κοντέρ γελοιότητας, την Ελλάδα να απομονώνεται από την Ευρώπη σαν λεπρή και αμέτρητα άλλα.
Απέναντι σε όλα αυτά εμείς, οι πλούσιοι και οι φτωχοί, οι μεγαλοδικηγόροι και οι μικροδικηγόροι, οι μεγαλοαγρότες και οι μικροαγρότες, οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι μικροεπιχειρηματίες, οι βόρειοι και οι νότιοι, οι Ολυμπιακοί και οι Παναθηναϊκοί στεκόμαστε αποσβολωμένοι.
Βλέπουμε να περνάνε οι ημέρες της ζωής μας μέσα στην αβεβαιότητα, θα πάμε στη δραχμή; Θα έχουμε εκλογές; Θα πάμε σε δημοψήφισμα; Θα γίνει οικουμενική; Θα έχουμε φαί αύριο; Θα έχουμε φάρμακα;
Διερωτώμαι τί έχουμε κάνει και μας αξίζει μια τέτοια κατάσταση; Διερωτώμαι ως πότε θα είμαστε ψύχραιμοι ή μήπως πρέπει να πάψουμε να είμαστε;
IA/IV