Πίσω από τους αριθμούς της ελληνικής οικονομίας
JEREMY GAUNT / REUTERS
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Δίπλα από την πλατεία Συντάγματος στο κέντρο της Αθήνας, όπου βρίσκεται το υπουργείο Οικονομικών και το ιστορικό ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία, ένας άνδρας ψάχνει τα σκουπίδια ενός κάδου απορριμμάτων.
Είναι νέος και σχετικά καλοντυμένος. Η θέαση του συγκεκριμένου σκηνικού δεν είναι ασυνήθιστη σε πολλές πόλεις παγκοσμίως, ωστόσο στην Αθήνα πριν από λίγα χρόνια κάτι τέτοιο δεν ήταν συνηθισμένο. Οι συζητήσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας δεν επικεντρώνονται πλέον στο ενδεχόμενο αποχώρησης της χώρας από την Ευρωζώνη. Αντίθετα, το ενδιαφέρον στρέφεται στα πρωτογενή πλεονάσματα, στους όρους αποπληρωμής του χρέους και στο ενδεχόμενο συμμετοχής του ΔΝΤ στο τρίτο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας. Ο πόνος για τους Ελληνες εντείνεται καθημερινά, καθώς η χώρα ανακάμπτει με πάρα πολύ αργούς ρυθμούς.
Ωστόσο τα νούμερα για την ελληνική οικονομία εμφανίζονται πράγματι ενθαρρυντικά έπειτα από επτά χρόνια διάσωσης, ύφεσης, τραπεζικής κρίσης και πτώχευσης. Για παράδειγμα, το ΔΝΤ προβλέπει ανάπτυξη για φέτος στο 2,2%, εν αντιθέσει με το 2012 που είχε προβλέψει ότι η οικονομία θα συρρικνωθεί περισσότερο από 9%. Επίσης, η Ελλάδα κατέγραψε πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο –εάν αφαιρέσουμε τα τοκοχρεολύσια– εκτιμάται στο 4,2%.
Σε αντίθεση όμως με τη φαινομενική βελτίωση της οικονομίας, υπάρχουν στοιχεία που καταδεικνύουν ότι περισσότεροι από 425.000 Ελληνες έχουν εγκαταλείψει τη χώρα από το 2008. Η ανεργία διαμορφώνεται ακόμη στο 23,5%. Η ανεργία για τους νέους –ένας πραγματικά καταστροφικός δείκτης για τη σταθερότητα της χώρας στο μέλλον– έχει ανέλθει στο 48%. Η επίπτωση διαφαίνεται επίσης στις αλλαγές που έχουν καταγραφεί στην κατά κεφαλήν αγοραστική δύναμη, δηλαδή πόσα οι πολίτες μπορούν να αγοράσουν τώρα σε σχέση με όσα μπορούσαν να αγοράσουν παλιά. Σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη της Ε.Ε., αυτό το ποσοστό μειώθηκε για την Ελλάδα περίπου κατά 27% από το 2008-2015. Στη Γερμανία, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε περίπου 6%. Μετάφραση: Οι Γερμανοί είναι πιο πλούσιοι, οι Ελληνες πιο φτωχοί. Μία άλλη εξέλιξη είναι ότι το χρέος της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ διογκώθηκε. Τώρα διαμορφώνεται στο 179% του ΑΕΠ σε σχέση με το 2008 που το χρέος καταγράφηκε στο 109% του ΑΕΠ. Ειρωνεία όμως αποτελεί το γεγονός ότι αυτό το αποτέλεσμα είναι προϊόν των μέτρων λιτότητας των τριών προγραμμάτων διάσωσης της χώρας, τα οποία οδήγησαν σε οικονομική ύφεση και αύξηση του χρέους: Το ελληνικό ΑΕΠ μειώνεται, το χρέος αυξάνεται, ενώ η σχέση μεταξύ των δύο επιδεινώνεται διαρκώς. Σε αντίθεση με αυτό το σκηνικό, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα συναντηθούν στις 22 Μαΐου για να συζητήσουν το ενδεχόμενο εκταμίευσης της επόμενης δόσης του τρίτου προγράμματος διάσωσης και τις αλλαγές στους όρους αποπληρωμής του χρέους της χώρας. Προκειμένου όμως αυτό να επιτευχθεί, η Αθήνα θα πρέπει να εφαρμόσει και άλλη λιτότητα, να περικόψει τις συντάξεις για 13η φορά από το 2010, καθώς και να μειώσει σημαντικά το αφορολόγητο όριο.
