Εκτός Βουλής η ομογένεια στην Αλβανία;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Για πρώτη φορά μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Χότζα, η οργανωμένη ελληνική μειονότητα στην Αλβανία κινδυνεύει να μείνει χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, σηματοδοτώντας ένα ακόμη βήμα προς το άδηλο μέλλον της.
Οι πιθανότητες να μην εκλέξει βουλευτή στις προγραμματισμένες για τις 18 Ιουνίου εκλογές εμφανίζονται περισσότερο από ποτέ αυξημένες. Ευρύτερα, ενδεικτικό της ανησυχίας που επικρατεί για αυτές τις εκλογές, σε μια πρωτοβουλία του αμερικανικού παράγοντα να αποτρέψει επικίνδυνες εξελίξεις, καταφθάνει αύριο στα Τίρανα ο βοηθός αναπληρωτής ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Χόιτ Μπράιαν Γι, ο οποίος είχε ταξιδέψει πρόσφατα στα Σκόπια για την εκτόνωση της εκεί κρίσης. Οπως προαναφέρθηκε, αν οι φόβοι επιβεβαιωθούν, η πολιτική φωνή της ομογένειας θα πάψει να ακούγεται στην αλβανική Βουλή στερώντας το δικαίωμα οργανωμένης παρέμβασης στην κεντρική πολιτική σκηνή!
Μόνο ένα από τα δύο κόμματά της, το Μέγκα, με τη μικρότερη έως ελάχιστη επιρροή στο ελληνικό στοιχείο κατέρχεται στις εκλογές. Το άλλο, το ιστορικό Κόμμα Ενωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΚΕΑΔ) –αποδυναμωμένο και αυτό– με έναν βουλευτή, τον πρόεδρό του Βαγγέλη Ντούλε, έχει δηλώσει, μαζί με άλλους πενήντα περίπου κομματικούς σχηματισμούς που αντιπολιτεύονται τον σημερινό πρωθυπουργό Εντι Ράμα, ότι θα απόσχει από την κάλπη. Ετσι ο μόνος τρόπος να εκλεγεί βουλευτής είναι να ενισχύσει, διοχετεύοντας κομματικούς ψηφοφόρους του, κάποιον υποψήφιο του Μέγκα (στην περιφέρεια του Αυλώνα) ο... Εντι Ράμα για να εξυπηρετήσει δικές του πολιτικές και κοινοβουλευτικές σκοπιμότητες. Αλλά και αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα συμβεί και με ποια ανταλλάγματα, δεδομένου ότι η νέα Βουλή θα είναι ούτως ή άλλως προβληματική λόγω απουσίας της κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης.
«Μάλλον θα του δώσει έναν βουλευτή το αφεντικό» (σ.σ.: εννοεί την ηγεσία των Σοσιαλιστών), λέει στην «Κ» μειονοτικός βουλευτής που δραστηριοποιείται μέσω αλβανικού κόμματος. «Ομως ούτε αυτό είναι σίγουρο. Θα εξαρτηθεί από τα εκλογικά παιγνίδια του Ράμα. Για να εκλέξει, πάντως, με τις δυνάμεις του, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα».
Από τις λίστες
Μειονοτικοί βουλευτές θα υπάρξουν στη νέα Βουλή, αλλά μόνο μέσα από τις λίστες αλβανικών κομμάτων, εν προκειμένω του Σοσιαλιστικού του Ράμα και του Σοσιαλιστικού Κινήματος για την Eνταξη του Ιλιρ Μέτα –το ισχυρό Δημοκρατικό Κόμμα απέχει– και όχι από υποψηφίους που θα έχει υποδείξει η ίδια η μειονότητα διά της πολιτικής της έκφρασης, της «Ομόνοιας», δηλαδή.
Ως βέβαιοι πρέπει να θεωρούνται οι Αντρέας Μάρτος και Αναστάς Αντζελί (Σοσιαλιστικό), Βαγγέλης Τάβος (Κίνημα Ενταξης), οι οποίοι φυσικά θα υπηρετούν πρωτίστως τη γραμμή του κόμματος που τους εξέλεξε, ακόμη και σε ζητήματα που αφορούν στη μειονότητα.
Η πολιτική και κοινοβουλευτική «άνοιξη» της ελληνικής μειονότητας κράτησε πολύ λίγο στην Αλβανία. Ηταν 11 Ιανουαρίου του 1991 όταν είδε το φως της δημοσιότητας η ιδρυτική διακήρυξη της πρώτης μεταχοτζικής οργάνωσης των Ελλήνων «Ομόνοια», η οποία στις πρώτες ελεύθερες εκλογές, τρεις μήνες μετά, θα εκλέξει με δικό της ψηφοδέλτιο πέντε βουλευτές (!) που, για την ιστορία, ήταν οι Παναγιώτης Μπάρκας, Θωμάς Μήτσιος, Αντρέας Ζαρμπαλάς, Γιάννης Γιάννης και Γιάννης Γκιζέλης.
«Ως εκπρόσωποι της “Ομόνοιας” είχαμε ουσιαστική παρέμβαση στη Βουλή. Ο,τι αποφάσιζε η “Ομόνοια” ήταν για μας τους βουλευτές νόμος», λέει ο Παναγιώτης Μπάρκας.
Τα σύννεφα δεν θα αργήσουν να εμφανιστούν. Η αλβανική κυβέρνηση με νόμο απαγόρευσε τη συμμετοχή πολιτικών οργανώσεων στις εκλογές, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί η «Ομόνοια» και να δημιουργηθεί ως κοινοβουλευτική της έκφραση, έναν χρόνο μετά (Ιανουάριος 1992), το ΚΕΑΔ, που στις εκλογές θα εκλέξει μόνο δύο βουλευτές. Ο κατήφορος ήταν ασταμάτητος και, πριν από τρία χρόνια, το ΚΕΑΔ διασπάστηκε για να προκύψει ένα δεύτερο κόμμα, το Μέγκα. Παρά ταύτα, το ΚΕΑΔ θα εκλέξει, στις περασμένες εκλογές, συμμετέχοντας στον συνασπισμό του Ράμα, με δικές του δυνάμεις και χωρίς να χρειαστεί έξωθεν ενίσχυση, έναν βουλευτή και θα συμμετέχει στην κυβέρνηση των Σοσιαλιστών με υφυπουργείο και μια αντιπροεδρία της Βουλής. Η κίνηση όμως του Ράμα να συμπεριλάβει στη συνέχεια στην κυβέρνηση και το κόμμα των Τσάμηδων θα φέρει το ΚΕΑΔ ενώπιον στρατηγικού αδιεξόδου και θα το εξωθήσει σε αποχώρηση από την κυβέρνηση και σε συνεργασία με το Δημοκρατικό Κόμμα.
