O θρίαμβος του Team Yes στο All Star Game κατά της λογικής
Του Αντώνη Πανούτσου
(Πηγή : http://www.liberal.gr/)
Στο All Star Game του ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή υπήρξαν παίκτες που ξεχώρισαν. Από το Team Yes o δαιμόνιος play maker Γιουκλίντ Τσακαλώτος.
Όταν ο βετεράνος Team No Θανάσης Παφίλης του ΚΚΕ προσπάθησε να σουτάρει τρίποντο on your face λέγοντας «Όταν φέρατε το πρώτο δικό σας μνημόνιο κ. Τσακαλώτε επικαλεστήκατε τον Μάρξ. Τώρα που φέρατε το δεύτερο μιλήσατε για τον Λένιν. Μπορώ να υποθέσω λοιπόν πως όταν θα φέρετε το τρίτο θα επικαλεστείτε τον Στάλιν». Ο Γιουκλίντ απάντησε με τάπα «Στην Ελλάδα τουλάχιστον το μεγάλο κεφάλαιο έχει παλέψει λυσσαλέα την κυβέρνηση». Και μετά προσγειώθηκε στο παρκέ δείχνοντας στον Παφίλη την πλάτη του με το Ivan 4.
Λίγο πιο πριν η Θεανώ Φωτίου είχε κάνει την δική της κίνηση. «Αυξήθηκαν οι αρχές της συντροφικότητας, αυξήθηκε η σχολική απόδοση, κι εσείς οι πορφυρογέννητοι των Κολεγίων μιλάτε για συσσίτια ενώ εσείς τα λέγατε γεύματα στα Κολέγια». Τραβώντας μια γραμμή ανάμεσα στα σχολειά των γκέτο όπως το Χιλ, που τα παιδιά λέγονται Τσε και οι δυνατοί αρπάζουν από τα χέρια των αδύναμων τα μπριός (χωρίς γλουτένη) και τα σχολεία της δεξιάς που τα παιδιά λέγονται Κωνσταντίνος και Αλέξανδρος και γυρνάνε στην αυλή τρώγοντας black angus με πορφυρές χλαμύδες. Ταυτόχρονα ξεκαθαρίζοντας ότι οι λιποθυμίες στα σχολεία επί ΝΔ δεν προερχόντουσαν από έλλειψη φαγητού αλλά από έλλειψη bonding.
Βέβαια το 2014 η Αυγή έγραφε «Η πείνα θερίζει στα σχολεία». Αλλά το ’14 ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε αναλάβει την εξουσία για να εκτοξεύσει το βιοτικό επίπεδο της Ελλάδας στα ύψη των αναπτυγμένων χωρών. Όπως υπενθύμισε στην πρώτη της εμφάνιση σε All Star Game η βουλευτής Πιερίας του ΣΥΡΙΖΑ Ελισάβετ Σκουφά λέγοντας «Τα σχολικά γεύματα μάλλον αποτελούν ένδειξη μιας ανεπτυγμένης και με κοινωνικό κράτος χώρας. Διότι σερβίρουν καθημερινά σε όλους τους μαθητές όλων των σχολικών βαθμίδων μεταξύ των οποίων οι υποανάπτυκτες (sic) ΗΠΑ, Φινλανδία, Σουηδία, Ιαπωνία, Κίνα, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία». Κάτι γνωστό από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια όταν ο ΟΗΕ αναγνωρίζοντας την ανάπτυξη που έφερε στην Ελλάδα ο εμφύλιος με την UNRA έδινε στους μαθητές των δημοτικών γάλα σκόνη και κίτρινο τυρί.
Η Έφη Αχτσιόγλου δυστυχώς υστέρησε. Αντί να πει ότι τα σχολικά γεύματα αφορούν όλους αφού θα δίνονται και στους συνταξιούχους τα έβαλε μαζί με το εκτεταμένο επίδομα στέγασης και το πρόγραμμα βρεφονηπιακής φροντίδας «στα μέτρα που αφορούν την πλειονότητα της κοινωνίας ως ένα δίχτυ προστασίας από τη φτώχεια». Κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει να αφορά όχι τους λίγους, όχι την πλειονότητα αλλά όλους έχοντας το όνειρο ότι μια μέρα όλοι οι Ελληνες θα χρειάζονται το δίχτυ προστασίας.
Αντίθετα εντυπωσιακή ήταν η εμφάνιση του νουνεχή Χρήστου Σπίρτζη. Κατόρθωσε να δώσει μια νέα διάσταση στην διαπραγμάτευση αφού σύμφωνα με τον Σπίρτζη ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαπραγματευόταν με τους θεσμούς για δάνειο αλλά με την ΝΔ. Το οποίο όχι μόνο δεν του το έδινε αλλά προσπαθούσε να πείσει και τους άλλους να μην το δώσουν. Φτάνοντας στο επίπεδο της κατινιάς να κατηγορήσει «ακόμη και ευρωπαϊκούς θεσμούς ότι ανέχονται την ελληνική κυβέρνηση». Ενώ κανείς δεν την αντέχει..
Ο Λεμπρόν Τζέιμς του ΣΥΡΙΖΑ λέγεται Τάσος Πετρόπουλος. Είναι ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων που δεν τολμάει να βγει στον δρόμο αφού τον παίρνουν από πίσω και του ζητάνε περισσότερες κρατήσεις. Απελευθερωμένος από το κυνήγι των γκρούπι ο Πετρόπουλος κατήγγειλε την αντιπολίτευση ότι δεν στηρίζει την κυβέρνηση «όταν ο Πιέρ Μοσκοβισί υποστηρίζει ότι θα έχουμε ρυθμό ανάπτυξης το 2017 2,1% και το 2018 2,9%». Η απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι η ΕΛΣΤΑΤ βλέπει ύφεση στο πρώτο τρίμηνο κατά 0,5% αλλά τα All Star Game για αυτό υπάρχουν. Για να μπορούν οι παίκτες να παίζουν ελεύθερα χωρίς να σκέφτονται το αποτέλεσμα. Και το μόνο δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι σκέφτεται το αποτέλεσμα σε ότι και να κάνει.
Το αγωνιστικό κομμάτι του All Star Game τελείωσε με ένα θρίαμβο του Team Yes απέναντι στην λογική με την ομιλία του πρωθυπουργού που επικεντρώθηκε στο δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας που λέγεται Siemens. Για να κλείσει με το τελετουργικό, που πριν την ψηφοφορία υπήρξε πεντάλεπτη διακοπή για να αποσυρθεί με standing ovation η φανέλα της τετράστερης Θεοδώρας Τζάκρη στο ταβάνι της Βουλής.
