Νέες λέξεις της συριζαϊκής γλώσσας
Για να μιλάμε και να γράφουμε σωστά
ΜΑΝΟΣ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΣ
(Πηγή : http://www.athensvoice.gr)
Δεν είναι λίγες φορές που τα στελέχη της κυβέρνησης έχουν χαρακτηριστεί ως «απατεώνες» και αιτία δεν είναι μόνο οι αδίστακτοι μνημονιακοί που πολεμούν τον εχθρό των μνημονίων και βαθιά αντισυστημικό πρωθυπουργό μας, τον Αλέκση τον Φούιτ. Πολλές φορές είναι και η άγνοια που έχουμε οι περισσότεροι για τις πιο πρόσφατες εξελίξεις στην ελληνική γλώσσα η οποία τα τελευταία δυο χρόνια έχει αποκτήσει ένα πολύ ενδιαφέρον παρακλάδι: τη συριζαϊκή. Αυτή η καινούργια γλώσσα, αυτό το καινούργιο στολίδι του ελληνισμού, είναι η αιτία που πολλές φορές οι δηλώσεις των στελεχών της κυβέρνησης του Αλέξιου του Εντίμου παρερμηνεύονται.
Στην προσπάθεια μου να στηρίξω τη κυβέρνηση του Αλέξιου του Ευφυούς, παραθέτω την συριζαϊκή σημασία κάποιων λέξεων οι οποίες συχνά οδηγούν σε παρεξηγήσεις που αμαυρώνουν την, κατά τα άλλα άσπιλη και αμόλυντη, εικόνα της αριστεράς.
Λαός: Το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων. Καμία φορά το υποσύνολο των δημοσίων υπαλλήλων που αγωνίζεται για τα ιερά και όσια του, τα οποία αποκαλούμε και κεκτημένα: Μονιμότητα, αποφυγή αξιολόγησης, αμετάθετο, φραπόγαλο είναι μερικά μόνο από αυτά.
Διακυβέρνηση: Η διαχείριση της εξουσίας προς όφελος του «λαού» (με τη συριζαϊκή έννοια του όρου)
Ιδεολογία: Η περιγραφή της αναγκαιότητας να πετάξει ο γάιδαρος. Μπορεί κάποια από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να μην πιστεύουν οτι ο γάιδαρος μπορεί να πετάξει, αλλά πρέπει πάντα να παριστάνουν ότι τον βλέπουν στον ουρανό καθώς αυτό είναι που ζητά ο «λαός». Ακριβώς όπως οι ιερείς που μπορεί να μην πιστεύουν στον Θεό, αλλά δουλειά τους είναι να κάνουν ότι υπάρχει, προκειμένου να ικανοποιηθεί το ποίμνιο.
Νεοφιλελευθερισμός: Οποιαδήποτε πολιτική και οικονομική άποψη δεν είναι αριστερή και άρα είναι εχθρική για τα κεκτημένα του «λαού». Ενδεχομένως κάποιοι πονηροί να παρατηρήσουν πως το εύρος των απόψεων αυτών είναι εξαιρετικά μεγάλο για να χωρέσουν σε μια οικονομική θεωρία η οποια δεν εφαρμόζεται πουθενά στον πλανήτη Γη, αλλά αυτοί είναι σίγουρα νεοφιλελεύθεροι.
Φιλελεύθερος: Φίλος της ελευθερίας η οποία (κατά τη διάρκεια επαναστατικών περιόδων όπως αυτή που διανύουμε) δεν μπορεί παρά να είναι αντιδραστική. Ο φιλελεύθερος ειναι πάντοτε εχθρός του «λαού», αλλά επειδή η έννοια της ελευθερίας είναι ακόμα υπερεκτιμημένη, είναι καλύτερο να τους αποκαλούμε φιλελέδες ώστε να μη φαίνεται ότι το πραγματικό πρόβλημα είναι η ελευθερία.
Στοχοποίηση: Είναι η οποιαδήποτε αρνητική αναφορά σε στέλεχος της κυβέρνησης ή σε κυβερνητικό βουλευτή. Αν και η πατρότητα της λέξης ανήκει στον Γεώργιο τον Νόμιμο τον Ηθικό τον Βουλγαράκη, τα στελέχη της κυβέρνησης του Αλεξίου του Ευρυμαθούς τη χρησιμοποιούν σε κάθε ευκαιρια προκειμένου να περιγράψουν την κριτική, την παρατήρηση ή ακόμα και τον ξερό χλευασμό που στρέφεται εναντίον τους. Υπό αυτή την έννοια, η λέξη «χοντρός», όταν χρησιμοποιείται εναντίον του υπουργού Παιδείας Νίκου Κατέλη είναι στοχοποίηση (διότι τον βάζει στο στόχαστρο των κέντρων αδυνατίσματος), ενώ όταν χρησιμοποιείται για τον Θεόδωρο τον Πάγκαλο είναι μια απλή παρατήρηση του προφανούς.
Σεξισμός: Είναι η «στοχοποίηση» (με τη συριζαϊκή έννοια του όρου) θηλυκού μέλους της κυβέρνησης του Αλέξιου του Καραμανλικού ή κάποιας βουλευτίνας της κυβερνητικής παράταξης. Χρησιμοποιήθηκε πολύ κατά την περίοδο που βασίλισσα της Βουλής ήταν η Ζωή η Κωνσταντοπούλου.
Ανακρίβεια: Μια περιγραφή που –ακουσίως– δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και η οποία γίνεται –ξαναλέω: ακουσίως– από αριστερό πολιτικό ή αριστερό δημοσιογράφο ή οποιονδήποτε αριστερό. Κάποιοι επιπόλαιοι πονηροί ταυτίζουν την «ανακρίβεια» με το «ψέμα»αλλά ξεχνούν πως το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς δεν επιτρέπει στους φορέις του να πουν ψέματα. Επειδή όμως και αυτοί –αν και πιο ηθικοί από όλους τους υπόλοιπους– παραμένουν άνθρωποι, καμιά φορά υποπίπτουν σε κάποια ανακρίβεια.
Αυταπάτη: Οι προεκλογικές εξαγγελίες αριστερών υποψηφίων. Για λόγους που ανέφερα παραπάνω ένας αριστερός υποψήφιος δεν μπορεί να λέει ψέματα ή να είναι απατεώνας. Μπορεί όμως, εξαιτίας της παροιμιώδους αριστερής καλοσύνης (δείγματα της οποίας συχνά πυκνά βλέπουμε σε πορτρέτα του σ. Στάιν με παιδάκια) να αυταπατηθεί. Δηλαδή, να πέσει θύμα της καλής του της καρδιάς. Γι’ αυτό ακριβώς σε όλες αυτές τις περιπτώσεις –όσο καταστροφικές και αν είναι οι συνέπειες– λέμε «καλή καρδιά» και πάμε παρακάτω.
Διαπλοκή: Η σύνδεση καναλαρχών και εκδοτών με κυβερνησεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας της Δημοκρατίας. Αντιθέτως η σύνδεση καναλαρχών και εκδοτών με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ περιγράφεται με τη λέξη «νομιμότητα» ή «καλογρίτσα». Αντιστοίχως, οι επιχειρηματίες που αναλαμβάνουν την κατασκευή δημόσιων έργων λέγονται «εργολάβοι» μόνο όταν έχουμε να κάνουμε με κυβερνήσεις συστημικές. Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ οι άνθρωποι αυτοί ονομάζονται «εργολήπτες» και ο ρόλος τους είναι εντελώς διαφορετικός.
Βοθροκάναλα: Τα κανάλια που δεν είναι φιλικά προς την κυβέρνηση του Αλέξιου του Δημοκράτη και τολμούν να μεταδίδουν ειδήσεις που δεν προωθούν το επαναστατικό, μεταρρυθμιστικό και λαοφιλές της έργο. Δεν πρέπει να συγχέεται με τη λέξη «τσοντοκάναλα» που είναι τα κανάλια που δεν είναι φιλικά ως προς τη Χρυσή Αυγή. Η σχετική ομοιότητα των δύο όρων δεν πρέπει να μπερδεύει, καθώς ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή δεν έχουν τίποτα το κοινό.
Παραπληροφόρηση: Οποιαδήποτε είδηση, πληροφορία ή εκτίμηση δεν ευνοεί την κυβέρνηση του Αλέξιου του Γλωσσομαθούς και άρα το συμφέρον του «λαού».
