Σπάνε ταμπού δεκαετιών
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Κάτι καλό συμβαίνει αυτή την περίοδο στη χώρα. Καίγονται με θεαματικό και ραγδαίο τρόπο ταμπού και στερεότυπα που κυριάρχησαν στο ελληνικό μεταπολιτευτικό μυαλό. Ποιος ακριβώς θα ξαναμιλήσει εναντίον μιας μεγάλης ιδιωτικοποίησης μετά τα όσα έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες; Ελληνικό, Cosco, περιφερειακά αεροδρόμια συνιστούν μια μεγάλη αλλαγή στη χώρα. Τα συμφώνησε –τελικά– και τα ψήφισε μια αριστερή κυβέρνηση. Με κλάματα, μετάνοιες και ξόρκια. Το έκανε όμως. Υπάρχει αβεβαιότητα για το αν θα μπορέσει να τα υλοποιήσει στο τέλος. Και οι φωνασκίες, η ροπή προς το «νταραβέρι» και η ανεπάρκεια ορισμένων υπουργών θολώνουν, αν δεν εξανεμίζουν, το μήνυμα που θα έπρεπε όλα αυτά να δίνουν προς τα έξω.
Ο πρωθυπουργός ακολουθεί, όμως, το «μοντέλο Σαμαρά». Επιδιώκει την προσωπική επαφή με τους επενδυτές και τους διαβεβαιώνει ότι «είναι προσωπικά διαθέσιμος για ό,τι χρειαστεί».
Και αυτό από μόνο του σπάει ταμπού δεκαετιών. Υπήρξαν συντηρητικοί πρωθυπουργοί που ντρέπονταν να δεχθούν έναν επιχειρηματία στο Μαξίμου και πρώην επιχειρηματίες–υπουργοί που κρύβονταν από τους ομόσταυλούς τους για να μην τους παρεξηγήσει κάποιος.
Ολα αυτά σημαίνουν ένα πράγμα. Οι διάδοχοι του κ. Τσίπρα θα έχουν στρωμένο το έδαφος, ιδεολογικά και πολιτικά, για να μη δειλιάζουν μπροστά στα αυτονόητα. Η κοινωνία έχει ακούσει ότι «αριστερό είναι να δημιουργούμε θέσεις εργασίας» και δεν έχει πλέον ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να είμαστε ταυτόχρονα ένα ημισοβιετικό κράτος και μια πλούσια χώρα. Αυτό συνέβη, κράτησε ανεξήγητα πολύ καιρό, αλλά πάει τέλειωσε.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει να παλέψει με τα ιδεολογικά φαντάσματα που οδήγησαν τον κ. Γ. Παπανδρέου να συμμετάσχει στις διαδηλώσεις στο λιμάνι. Και επειδή ξέρει καλά μέσα του πού θέλει να πάει τη χώρα, θα βρει τον δρόμο ανοιχτό.
Ο κ. Τσίπρας το πιθανότερο είναι να μην προλάβει να επωφεληθεί πολιτικά από το σπάσιμο των ταμπού... Μάλλον θα νιώσει την πικρία που πολλοί πρώην πρωθυπουργοί έχουν αισθανθεί όταν οι διάδοχοί τους εγκαινιάζουν έργα για τα οποία εκείνοι είχαν «φτύσει αίμα», όταν πολιτικοί, σαν τον κ. Τσίπρα, ζητούσαν την παρέμβαση του εισαγγελέα. Θα του είναι, όμως, και πολύ δύσκολο να ξαναβρεθεί στην άλλη όχθη, να πάρει μια ντουντούκα και να καταφέρεται εναντίον της Α ή της Β επένδυσης.
Η χώρα έχει περιθώριο να πάει προς τα πάνω. Η ζημιά που προξενείται σε κρίσιμους τομείς και θεσμούς είναι μεγάλη, αλλά πρέπει να βλέπουμε την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. Η μεταπολίτευση δεν τέλειωσε με το μνημόνιο, όπως επιμένουν ορισμένοι. Θα τελειώσει την ημέρα που θα μπορέσουμε να κηδέψουμε επισήμως τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και τα ταμπού της. Αν είμαστε τυχεροί να έχουμε μια πολιτική ηγεσία με τσαγανό και επαγγελματισμό και μια νέα επιχειρηματική ελίτ που θα νοιάζεται και για τον τόπο πέρα από την τσέπη της, μπορεί να έλθουν και καλύτερες ημέρες.
