Ποιοι έδωσαν «χείρα βοηθείας» στην κυβέρνηση
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΟΥΛΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Αν σας έθεταν το ερώτημα «ποιος είναι ο πυρήνας των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ;», τι θα απαντούσατε;
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα μεταφέρατε την γενικευμένη αίσθηση που υπάρχει ότι ο κ. Τσίπρας βρίσκεται στην εξουσία στηριζόμενος από τους συνταξιούχους, τους ανέργους, και κυρίως τους δημοσίους υπαλλήλους.
Ε λοιπόν, είναι εντελώς λάθος αυτή η αίσθηση και αυτό καταγράφει ένας πίνακας που δημοσιεύει σήμερα η «Κ». Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις –μαζί με το δημοψήφισμα- όχι όμως από αυτούς που θεωρούνται το προνομιακό του κοινό (δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι κλπ) αλλά από τον ιδιωτικό τομέα! Ναι, εκεί βρίσκεται η κεντρική δύναμη του. Στην πλειοψηφία των 1,2 εκατομμύριων των μισθωτών που εργάζονται σε μικρές ή μεγαλύτερες επιχειρήσεις και επέλεξαν τον κ. Τσίπρα είτε απο τιμωρητική διάθεση στις προηγούμενες κυβερνήσεις, είτε γιατί πίστεψαν ότι εκείνος δεν θα τους επιβάλει και νέες θυσίες.
Πριν συνεχίσουμε όμως την ανάλυση αυτού του πίνακα είναι απαραίτητη μια διευκρίνιση. Τα στοιχεία του -που δείχνουν πόσοι πολίτες ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ ανά επαγγελματική ομάδα, όπως και ποια ήταν η εκτιμώμενη συμμετοχή κάθε ομάδας στις κάλπες- έχουν προκύψει από τα exit polls των προ έτους εκλογών. Και είναι αξιόπιστα για έναν απλό λόγο. Διότι όλοι οι δημοσκόποι, έστω και εκ των υστέρων, συμφώνησαν πως αν έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους, ήταν γιατί επιχείρησαν να κάνουν σταθμίσεις, αντί να εμπιστευθούν τα exit polls. Με απλά λόγια, οι 7,5 μονάδες διαφορά που κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ τη ΝΔ είχαν αναδειχθεί από τις απαντήσεις των exit polls, αλλά οι δημοσκόποι στις αρχικές τους εκτιμήσεις τις στάθμισαν μην έχοντας εμπιστοσύνη στο δείγμα τους.
Με αυτό όμως το δεδομένο ο πίνακας αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία καθώς δείχνει αυτό που στην πραγματικότητα συνέβη στις κάλπες, γρεμίζοντας κάποιες παραδοχές που έχουμε όλοι. Αν δείτε προσεκτικά τα στοιχεία του, θα διαπιστώσετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε κατά κράτος τη ΝΔ σε όλους σχεδόν τους χώρους πλην των συνταξιούχων και των αυταπασχολούμενων! Αυτός, άλλωστε, ήταν και ο λόγος που ο κ. Μητσοτάκης στην ΔΕΘ δεν έδωσε υποσχέσεις στην τρίτη ηλικία, ξέροντας ότι στις τάξεις της ούτως ή άλλως πλεονεκτεί, αλλά εστίασε στην αυτονόητη ανάγκη ανάκαμψης της οικονομίας μέσω του ιδιωτικού τομέα.
Είναι πράγματι εντυπωσιακό ότι ειδικά στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα η ΝΔ συνετρίβη με 23% έναντι 37% που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στους δημοσίους υπαλλήλους η διαφορά ήταν σαφώς μικρότερη (9%). Αν λάβει δε κανείς υπόψιν ότι η ομάδα των ιδιωτικών υπαλλήλων είναι πληθυσμιακά -μαζί με τους συνταξιούχους- μακράν η μεγαλύτερη των υπολοίπων (διπλάσια των δημοσίων υπαλλήλων) καταλαβαίνει και ποιο θα είναι και το κλειδί των επόμενων εκλογών. Αρκεί να υπενθυμισθεί ότι η ΝΔ έχασε προ έτους με 400.000 ψήφους διαφορά, την οποία θα μπορούσε να ανατρέψει μόνον από αυτήν την ομάδα αν αντέστρεφε τα ποσοστά που έλαβε.
Ιδού λοιπόν και ένας επιπλέον λόγος που ο κ. Μητσοτάκης έσπευσε ήδη από την φετινή ΔΕΘ να προβεί σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις φορολογικών μειώσεων στις μικρές και τις μεγάλες επιχειρήσεις, έχοντας την πεποίθηση ότι οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα ένιωσαν πλέον στο πετσί τους την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και γνωρίζουν πως μόνον μέσω της βελτίωσης της θέσης των εργοδοτών τους μπορούν να ελπίζουν σε καλύτερες μέρες. Την ίδια στόχευση είχε βέβαια και η επίσης πρώιμη υπόσχεση μείωσης του ΕΝΦΙΑ ως του κατεξοχήν οριζόντιου φόρου που αφορά την πλειονότητα του εκλογικού σώματος, αλλά και η σαφής προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να πείσει τις νεότερες ηλικίες να τον εμπιστευθούν, ξέροντας πόσο υστερεί στις τάξεις τους το κόμμα του.
Στα γραφεία της ΝΔ αποφεύγουν βέβαια να υιοθετήσουν την αναλυτική αυτή εξήγηση των στόχων που είχε στη ΔΕΘ ο κ. Μητσοτάκης. Αντιτείνουν -και ευλόγως- ότι ο πρόεδρος της ΝΔ επιχειρεί να καταδείξει στο σύνολο των πολιτών ότι έχει ήδη ένα πλήρως επεξεργασμένο σχέδιο ανάταξης της οικονομίας από το οποίο σταδιακά θα ωφεληθούν όλοι. Και είναι αισιόδοξοι ότι ο χρόνος λειτουργεί σε όφελός τους. Γιατί όπως λένε χαρακτηριστικά, ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί πλέον αντιτάξει καμία στρατηγική πέραν του να υπόσχεται στους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους ανέργους και όσους τέλος πάντων, αντιλαμβάνεται ως προνομιακό του κοινό, όχι ότι θα βελτιώσει την θέση τους, αλλά ότι θα κάνει το παν προκειμένου να... καταστρέψει οικονομικά και τις υπολοίπες επαγγελματικές ομάδες.
