Η ανασφάλεια οδηγεί σε σκοτεινές ατραπούς
ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)Οι πολιτικοί είναι κατά κανόνα ιδιαιτέρως ανασφαλή άτομα. Ιστορικοί - ψυχαναλυτές εξηγούν πως η δίψα για αναγνώριση και αποδοχή τούς ωθεί στην πολιτική.
Εκεί που την πατάνε όμως, διαχρονικά και σε πολύ διαφορετικές χώρες και περιπτώσεις, είναι όταν επιχειρούν να ελέγξουν το σκηνικό των μέσων ενημέρωσης για να προστατευθούν από την κριτική. Στις δημοκρατικές χώρες, αυτές οι προσπάθειες οδηγούν σχεδόν πάντοτε σε αποτυχίες αν όχι τραγωδίες.
Γιατί; Πρώτα απ’ όλα γιατί οι επιχειρηματίες που δέχονται να παίξουν αυτό το παιχνίδι δεν είναι... άγιοι ούτε και φημίζονται για την απολυτότητά τους. Αντιθέτως, είναι εξαιρετικά ευέλικτοι και καλοί στο να διαβάζουν προς τα πού πάει ο πολιτικός αέρας. Σήμερα είναι φίλοι και κολλητοί, αύριο το γυρίζουν στον βωμό νέων φιλιών και σχέσεων. Είναι επίσης αχόρταγοι. Ζητούν κάτι, τους το κάνει ο Χ πολιτικός και μετά ζητούν απαιτητικά κάτι ακόμη. Αν τους αρνηθεί την πέμπτη χάρη, θυμώνουν και αντιδρούν βίαια. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται επίσης για ανθρώπους που κινούνται μονίμως σε μια γκρίζα, αν όχι σκοτεινή περιοχή.
Στην Ελλάδα είχε αναπτυχθεί εδώ και μερικές δεκαετίες η ενημέρωση της «προστασίας» ή και του εκβιασμού. Ξεκίνησε δειλά δειλά από ορισμένα λαθρόβια έντυπα μετά τη μεταπολίτευση και εξαπλώθηκε ραγδαία, και με το αζημίωτο. Οι εκβιασμοί έδιναν και έπαιρναν. Οι εκβιαστές ήταν ενίοτε και πολύ δημιουργικοί, όπως ο εκδότης που εκβίαζε πολιτειακό παράγοντα της εποχής με αποκαλύψεις για την προσωπική του ζωή. Οταν τον κάλεσε στο γραφείο ρωτώντας τον «αν θέλει κάτι», ο εκβιαστής απάντησε «μα αστειεύεστε;». Ταυτόχρονα έβγαλε ένα χαρτόνι από την τσάντα του που έγραφε «θέλω ένα εκατομμύριο (δραχμές)». Γελάμε στη δημοσιογραφική πιάτσα με τέτοιες ιστορίες, αλλά ποτέ δεν ασχοληθήκαμε σοβαρά με το φαινόμενο. Δυστυχώς. Ορισμένοι θαύμαζαν και τη «μαγκιά» όσων πλούτισαν με αυτό τον τρόπο.
Ηλπιζε κανείς ότι με την κρίση το τοπίο και η αγορά μπορεί και να καθάριζαν. Δεν το βλέπω να συμβαίνει. Η ανασφάλεια ρυμουλκεί την κυβέρνηση σε σκοτεινές ατραπούς από τις οποίες δύσκολα βγαίνει κανείς αλώβητος. Αλλο κανόνες καθαροί για όλους, άλλο δημιουργώ το πλαίσιο για μια νέα διαπλοκή.
Αφήστε που η πανίσχυρη αόρατη διαπλοκή, την οποία ποτέ δεν θα ακούσετε να αναφέρεται με το όνομά της, έχει επιλέξει να ακολουθήσει τη σοφή συμβουλή εκλιπόντος επιχειρηματία: «Ποτέ δεν μπλέκεις ή αγοράζεις Μέσα, είναι πολύ πιο εύκολο να τα νοικιάσεις». Είναι και αυτή μια άλλη αγορά στην οποία, από όσα ακούγονται, δεν εκδίδονται αποδείξεις, δεν αφήνονται ίχνη.
