Από τον Μυστήριο
Τώρα που κατακάθισε ο κουρνιαχτός από τον πολιτικό χαμό των δύο τελευταίων εβδομάδων, τα όποια πάθη καταλάγιασαν και η Ελλάς «ευτύχησε» να έχει νέα κυβέρνηση υπό τον κ. Παπαδήμο, είναι νομίζω ώρα να κάνουμε έναν πρώτο απολογισμό όσων διαδραματίστηκαν.
Η προσπάθεια του κ. Παπανδρέου να παραμείνει στην πρωθυπουργία μέσω του «καψίματος» όλων των πιθανών υποψηφίων ήταν η βασική γενεσιουργός αιτία όσων κωμικοτραγικών συνέβησαν μετά το φιάσκο των Καννών.
Την αυτή επιδίωξη είχε και ο κ. Βενιζέλος προτείνοντας και απορρίπτοντας διάφορα πρόσωπα με σκοπό να καταλήξουν σε εκείνον για νέο πρωθυπουργό.
Ήταν εθνικό χρέος του κ. Σαμαρά να συμφωνήσει σε κυβέρνηση συνεργασίας και η απόφασή του έσωσε την χώρα από τα χειρότερα. Στα υπέρ φυσικά και η απομάκρυνση του κ. Παπανδρέου, ο οποίος ήταν πια απρόβλεπτος και επικίνδυνος με τις «εμπνεύσεις» του…
Η ΝΔ όμως δεν κατόρθωσε να αποκομίσει σημαντικά οφέλη από τη στάση της, καθώς δυσκολεύτηκε να καταστήσει σαφές και ξεκάθαρο ποια ήταν η πολιτική στόχευση και η στρατηγική της ΝΔ, εξηγώντας απλά και ξεκάθαρα στην κοινή γνώμη τι ακριβώς ζητούσε και ποιος ήταν ο σχεδιασμός της επόμενης ημέρας, με αποτέλεσμα να επιτείνεται η σύγχυση.
Κάποιες στιγμές φαινόταν ότι συρόταν από τα τερτίπια του Μαξίμου, μεταβάλλοντας κάθε φορά τις στοχεύσεις της. Υιοθετούσε απόψεις και προτάσεις, καίτοι γνώριζε ότι το ανεδαφικό της υλοποίησής της, εγκλωβιζόμενη σε μαξιμαλιστικούς στόχους.
Έτσι, ζήτησε εκλογές «εδώ και τώρα» στις 4 Δεκεμβρίου, ενώ ήξερε ότι σε καμία περίπτωση δεν θα γινόταν αποδεκτό από το δίδυμο Μέρκελ – Σαρκοζί και ότι αν επιμέναμε, δεν θα πρόκειται να εκταμιευόταν η 6η δόση και η στάση πληρωμών θα ήταν προ των πυλών.
Δήλωνε ότι δεν ενδιαφερόταν ποιος θα είναι ο νέος πρωθυπουργός στην κυβέρνηση συνεργασίας, αφήνοντας την επιλογή εξ ολοκλήρου στο ΠΑΣΟΚ, με το έωλο επιχείρημα ότι θα χρεωνόταν το ΠΑΣΟΚ την κυβερνητική φθορά. Με την εκτός πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας αυτό σκεπτικό, έφθασε στο σημείο να αποδέχεται την υποψηφιότητα προσώπων απολύτως συνυφασμένων με το πλέον καθεστωτικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ.
Επέμενε ότι δεν θα συμμετέχουν στελέχη στη νέα κυβέρνηση για να μην στοχοποιηθεί και χρεωθεί η ΝΔ από τα νέα οικονομικά μέτρα, αλλά τελικά οι δύο αντιπρόεδροί της έγιναν υπουργοί δύο εκ των κορυφαίων υπουργείων, ενώ ένας στενός συνεργάτης του Προέδρου ανέλαβε υφυπουργός στο Εθνικής Οικονομίας… Τα δε περί παραιτήσεως του κ. Αβραμόπουλου από την βουλευτική του έδρα για να θεωρείται ακόμη η ΝΔ αξιωματική αντιπολίτευση είναι μάλλον για κλάματα. Ποιον δηλαδή θα αντιπολιτεύεται η ΝΔ; Μόνο τους υπουργούς από το ΠΑΣΟΚ και ουχί τον κ. Δήμα παραδείγματος χάριν;
Και ενώ αποφάσισε να συμμετέχει στη νέα κυβέρνηση, δεν τέθηκε βέτο στη συμμετοχή των προσώπων εκείνων που προκάλεσαν πολλάκις την κοινή γνώμη με τις δηλώσεις και τα πεπραγμένα τους. Η παρουσία αυτών αποδεικνύουν στον κόσμο τη συνέχεια της κυβερνήσεως. Έτσι στο νέο υπουργικό συμβούλιο θα μετέχουν οι υπουργοί της ΝΔ μαζί με τον κύριο υβριστή της, κ. Πάγκαλο, και τον κ. Παπακωνσταντίνου, τον οποίο επί δύο έτη η ΝΔ κατηγορεί ότι διέλυσε την χώρα…
Η ΝΔ ορθώς, ορθότατα, συμφώνησε να συμμετέχει στην κυβέρνηση συνεργασίας. Ενδεχομένως να μην μπορούσε να πράξει και αλλιώς, αφού οι πιέσεις προς τον κ. Σαμαρά από το εσωτερικό και το εξωτερικό ήταν αφόρητες. Σε περίπτωση που ο κ. Σαμαράς αρνιόταν η ζημιά στην χώρα θα ήταν ανυπολόγιστη και ο ίδιος θα χρεωνόταν προσωπικά, και μάλιστα εν πολλοίς αδίκως.
Οι κατηγορίες περί συνενοχής σε εθνική προδοσία που απεύθυναν στελέχη του κόμματος δεν προκαλούν πια καμία εντύπωση. Η μετεξέλιξή τους σε δεξιό ΠΑΜΕ έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και οι θεωρίες συνομωσίας τους περιλαμβάνουν πια και τα …πετρέλαια …της Ιταλίας στην πτώση του Μπερνουσκόλνι…
Απλώς δεν εξηγήθηκε στην κοινή γνώμη ευθαρσώς και χωρίς περιστροφές ποια ήταν η πολιτική επιλογή που επέβαλε αυτήν την απόφαση περί συγκυβέρνησης και συγχρόνως έγιναν σοβαρά λάθη χειρισμών που αποδυναμώνουν την επιλογή αυτή.
Όπως συγκροτήθηκε η νέα κυβέρνηση, με τα πρόσωπα που απαρτίζουν και κυρίως με τις αποφάσεις που πρέπει να λάβει, η ΝΔ κινδυνεύει να χρεωθεί ισομερώς με το ΠΑΣΟΚ όλα τα λάθη του την τελευταία διετία.
Σε κάθε περίπτωση η ΝΔ οφείλει να συνδράμει τη νέα κυβέρνηση, όσος και αν είναι ο βίος της, βραχύς ή μακρύς δεν έχει σημασία, αφού αν δεν φέρει εις πέρας το έργο που της ανατέθηκε, τα δεινά της χώρας θα είναι μεγάλα.
Και κανείς δεν θα ενδιαφέρεται μετά ποιο κόμμα και ποιος πολιτικός έφταιγε περισσότερο ή λιγότερο…
Υ.Γ. Ο μεγάλος κερδισμένος των ημερών είναι αναμφίβολα του κόμμα του κ. Καρατζαφέρη. Το ΛΑΟΣ με τη συμμετοχή του στο κυβερνητικό σχήμα αποτινάζει τον χαρακτηρισμό του ακροδεξιού κόμματος, καθώς αποτελεί πια κυβερνητικό εταίρο των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων εξουσίας. Αν μάλιστα, τα στελέχη που υπουργοποιήθηκαν δεν υποπέσουν σε κάποιο χοντρό λάθος ή δεν εκστομίσουν κάποιο «μαργαριτάρι» (που είναι και το πιο πιθανό…), το ΛΑΟΣ θα έχει και εκλογικά οφέλη εις βάρος φυσικά της ΝΔ…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
