Από το Σεμνό & Ταπεινό
«Στις 20 του Σεπτέμβρη ή θα μας τελειώσουν ή θα τους τελειώσουμε», φωνασκούσε μέσα σε ένα παραλήρημα έμπλεης αλαζονείας ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.
Πλήρως εναρμονισμένα και τα τελευταία προεκλογικά σποτς του κόμματος, στα οποία οι «πρωταγωνιστές», τάχα μου δήθεν απλοί καθημερινοί άνθρωποι, διαδηλώνουν την πρόθεσή τους «να τελειώσουν με το παλιό», με ένα ύφος υφέρπουσας «αγανάκτησης» και εμφανούς εκδικητικότητας.
Δεν τους φτάνει που πέντε χρόνια τώρα δίχασαν τον λαό, χωρίζοντάς τον σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, γερμανοτσολιάδες και προδότες κλπ ...Δεν τους φτάνει που πόλωσαν σε ακραίο βαθμό την κοινωνία με το βαθύτατα διχαστικό, εκβιαστικό και παραπειστικό δημοψήφισμα.
Δεν ντρέπονται που φέραν, από το πουθενά, το τρίτο και επαχθέστερο μνημόνιο ...
Τώρα, ανακάλυψαν, αίφνης, νέες «διαχωριστικές γραμμές»... το «παλιό» και το «νέο»...
Και μιλούν για το «νέο» αυτοί που εκπροσωπούν ό,τι πιο σκουριασμένο ιδεολογικά: τον κομμουνισμό (έστω και με την δήθεν «εξευρωπαϊσμένη» προβιά), τον κρατισμό, το υδροκέφαλο και συγκεντρωτικό κράτος, τους φόρους ... και μαζί μ’ αυτούς οι γνωστοί και συνήθεις «γενίτσαροι» του πάλαι ποτέ κραταιού βαθέος ΠΑΣΟΚ...
Τουλάχιστον, οι ακραιφνώς κεντρογενείς πασοκτζήδες που, εκόντες άκοντες, παρέμειναν στον κίνημά τους και το στηρίζουν ακόμα και σήμερα, έχουν το θάρρος και την ειλικρίνεια να το οικτίρουν για τις αμαρτίες του παρελθόντος τους ...
Οι πρώην σύντροφοί τους, όμως, και νυν «εισοδιστές» στον ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστατούν σε μία άνευ προηγουμένου προπαγάνδα μισαλλοδοξίας.... Λάθος μου. Δεν είναι άνευ προηγουμένου, έχουν το know how από την πρώτη τετραετία του ’80.
Άκουσα τον Αλέξη Τσίπρα στο πρώτο debate να ομιλεί περί «σύνδεσης των πανεπιστημίων με την οικονομία». Με πιάσανε τα γέλια!!! Σταθερή και μόνιμη διακήρυξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στα φοιτητικά μας χρόνια ήταν η σύνδεση των πανεπιστημίων με την αγορά εργασίας... Θυμάστε άραγε τι πολεμική είχαμε αντιμετωπίσει από την τότε νεολαία του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΠ) και τις αριστερές παραφυάδες τις αγκύλωσης και της ιδεοληψίας;;;
Κακά τα ψέματα, τους προηγούμενους επτά μήνες μας κυβέρνησε μια δράκα ανθρώπων άσχετων και ανεπαρκών, που τους κάναμε «πλάκα» στα πανεπιστήμια πριν από 20 χρόνια...
Άνθρωποι με κουρασμένα και σκουριασμένα μυαλά, εγκλωβισμένα σε νεανική ή νεανίζουσα κακόγουστη και αντιαισθητική περιβολή, υπό την επιμέλεια 70άρηδων και 80άρηδων θεωρητικών του μαρξισμού που νομίζουν ότι σήμερα ζουν τη δικαίωση των αγώνων της αριστεράς του «εμφυλίου».
Τους φταίνε για όλα τα 40 χρόνια που κυβέρνησε το «παλιό», αλλά, κατά τα λοιπά, ο Τσίπρας δεν χάνει ευκαιρία να αναφέρεται με θαυμασμό στους πρωτεργάτες αυτού του παλιού (Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου) !!! Οποίος εμπαιγμός.
Όταν, όμως, αυτό το «παλιό» προσπάθησε, έστω και δειλά, να διορθώσει ορισμένα από τα κακώς κείμενα, τι έπραξε τότε η αενάως φωνασκούσα και διαδηλώνουσα αριστερά του πεζοδρομίου;
Τι έκαναν όταν ο Γιανίτσης προσπάθησε να «συνεφέρει» και να εκλογικεύσει το ασφαλιστικό σύστημα; Διαδήλωναν για τη διατήρηση των συντάξεων στα 45-50 με ποσοστό αναπλήρωσης 120% και εφ’ άπαξ στο δημόσιο των 200.000 ευρώ...
Τι έκαναν όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ξεκίνησε τις πρώτες δειλές ιδιωτικοποιήσεις; Έκαψαν την Αθήνα...
Τι θέση πήραν στη διαδικασία αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε, επιτέλους, να επιβραβεύονται οι άξιοι και να μην είναι τα κορόιδα που δουλεύουν και για λογαριασμό των τεμπελχανάδων; Σκαρφάλωσαν στα κάγκελα...
Όλοι αυτοί, οι κατεξοχήν εκπρόσωποι και θιασώτες της συντήρησης και της πλήρους ακινησίας μας κουνάν το δάχτυλο ως τιμητές των πάντων.
Αλλά, τελικώς, έδειξαν πολύ γρήγορα το «ποιόν» τους.
Βολέψανε, αμέσως, θυγατέρες, γιους, ανίψια, ξαδέλφια, συζύγους, συντρόφους και γκόμενες. Αλλά αυτά ήταν ηθικά ρουσφέτια, γιατί ήταν «αριστερά»...
Όπως αριστερά ήταν τα εργολαβικά του Κατρούγκαλου, τα εμβάσματα του Μάρδα, τα χρήματα της μαμάς Βαλαβάνη, οι εργολαβίες του κυρ Αλέκου του Φλαμπουράρη, οι χλιδάτες διακοπές σε βίλες της οικογένειας Τσίπρα και τόσα άλλα, ων ουκ έστιν ο αριθμός.
Και όλα αυτά θα ήταν, ίσως, ήσσονος σημασίας, εάν, τουλάχιστον, επεδείκνυαν την ελάχιστη σοβαρότητα κατά την άσκηση της εξουσίας. Αλλά ούτε αυτό έπραξαν, γιατί απλά δεν μπορούσαν.
Καταλήγω: Χιλιάδες πολίτες ψήφισαν τον Ιανουάριο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας εδραία πεποίθηση, μεταξύ και άλλων, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μείνει προσκολλημένος στις ακραίες διακηρύξεις τους περί ρήξης με τους εταίρους και δανειστές και ότι θα ακολουθήσει μια σώφρονα πολιτική. Διαψεύστηκαν.
Ας μην επαναλάβουν τώρα το ίδιο λάθος, με την προσδοκία ότι, αφού φύγαν οι «παλαβοί» Λαφαζαναίοι κλπ, ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Πλανώνται πλάνην οικτρά. Το DNA αυτού του μορφώματος είναι βαθύτατα συντηρητικό (με την αρνητική χροιά του όρου) και αντιδραστικό σε οποιαδήποτε αλλαγή.
Συνεπώς δεν χρειαζόμαστε άλλα πειράματα. Διότι το σοκ που ζήσαμε το καλοκαίρι, την επόμενη φορά πολύ απλά και νομοτελειακά θα ρίξει τη χώρα σε κόμμα.
Καλό βόλι!
Σεμνός & Ταπεινός
