Από τον Betmixer
Γεια σου φίλε.
Πρώτα και κύρια από όλα, να ευχηθώ να περάσουμε μία στα μέτρο του δυνατού ευχάριστη χρονιά. Μετά της πολιτικής δε θα ασχοληθώ, ο Τσίπρας άλλωστε παίζει όπως ο ΟΣΦΠ στις εγχώριες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις. Άνευ αντιπάλου…Σήμερα θα μιλήσουμε για μπάλα, θα ξεκινήσω με μια μικρή αναδρομή στο κοντινό παρελθόν, θα γράψω ιστοριούλα και μετά θα περάσω στο κυρίως θέμα :
Δεν έχει περάσει χρόνος, από την επίσκεψή μου στο Βελιγράδι, μια πόλη πραγματικά κ@υλωμένη με τον αθλητισμό και κατ’ επέκταση με τις ομάδες. Μια μέρα λοιπόν που χρειάστηκε να πάρω ταξίδι ώστε να διανύσω μια σχετικά «βαριά» εντός πόλεως απόσταση, έπεσα σε ένα τύπο ο οποίος άκουγε ραδιόφωνο και σέρβικα μπορεί να μη γνωρίζω, γνωρίζω όμως τις ομάδες τους, έτσι κατάλαβα πως ο τύπος άκουγε ραδιόφωνο αθλητικό. Δεδομένης της καλής διάθεσης των διακοπών έπιασα την κουβέντα, ρωτώντας το «ταξί» (όχι το αμάξι αλλά και αυτό Παρτιζάν θα ήταν) τι ομάδα ήταν. Δε χρειάστηκε να μιλήσει, σήκωσε τη μπλούζα και με ξεχειλισμένη περηφάνια μου έδειξε το tattoo της Παρτιζάν Βελιγραδίου. Αυτό ήταν!
Άρης.. ΠΑΟΚ… Ερυθρός Αστέρας… Ολυμπιακός… η κουβέντα ζεστάθηκε και κάπου εκεί μπήκε στη μέση ο Αστέρας Τρίπολης, ο οποίος κάτι βδομάδες πριν, είχε ρίξει ΤΕΣΣΕΡΑ (μηδέν) στην ιστορική Παρτιζάν.
«Αυτή η ομάδα θα έπαιρνε πρωτάθλημα στη Σερβία. Σα Boca Juniors είναι!!!».
Αλήθειες είπε ο τύπος και στο σημείο αυτό θα συμπληρώσω : Όταν κοτζάμ Σέρβικη σχολή αδυνατεί να φτιάξει στοιχειωδώς ανταγωνιστικά εθνικά διασυλλογικά ρόστερ (φράγκα για πολλούς ξένους δεν υπάρχουν), πως είναι δυνατό να μας ενοχλεί όταν δικές μας κλαμπ εμπιστεύονται τις τύχες τους σε ρόστερ μειοψηφικά ελληνικά;
Την αρχή την έκανε ο Άρης (μέχρι να φτάσουμε στις κωλοτούμπες, λοιδορήθηκε αλλά κλασικά πράγματα ελληνικά ), μεγαλούργησε και εστιάζω στις επικές προκρίσεις που έκανε κόντρα σε ομάδες της La Liga και όταν στέρεψαν τα φράγκα (δε διοικούσαν οι latin υπάλληλοι ποδοσφαιριστές) και γύρισε εξ’ ανάγκης στα δικά του τα παιδιά, «πέτυχε» να χάσει την κατηγορία…
Ακολούθησε (πέρσι ειδικά) ο Αστέρας (φέτος αύξησε το εγχώριο στοιχείο και χάλασε η μαγιά) και πέταξε εκτός Ευρώπης τη Μάιντς της Bundesliga, έριξε τετράμπαλο στην Παρτιζάν, πήρε ισοπαλία στην Πόλη από τη Μπεσίκτας. Εντάξει, το Γιουρόπα δεν το πήρε…
Χθες ο Ολυμπιακός ΤΩΝ 2 ΕΝΔΕΚΑΔΑΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ (και εύγε και σ’ αυτούς) του «Μαέστρου» Σίλβα, άλωσε με ΤΡΙΜΠΑΛΟ το κάστρο της Αρσεναλ για την οποία ευτυχώς (ακόμα) δε διαβάσαμε το κλασικά ελληνικό «ποια όποια Αρσεναλ», όταν ελληνική ομάδα κάνει μεγάλο αποτέλεσμα στην Ευρώπη.
Επειδή scripta manent, είναι άπειρα τα άρθρα τα προσωπικά μου σχετικά με την ανυπαρξία της ελληνικής ποδοσφαιρικής παραγωγής καις της ανάγκης να φτιάχνουμε ομάδες που σε συντριπτικά ποσοστά θα αποτελούνται από ξένους που για διάφορους λόγους δε μπορούν να παίξουν ούτε στη Γιουβέντους, ούτε στη Μπάγερν, ούτε στη Μπαρτσελόνα. Τον θυμάστε τον δανεικό από Πόρτο Βιεϊρίνια; Τον (χοντρό) τον Σέρχιο Κόκε; Τον παγκίτη στην Ετιέν τον Μιραλάς; Μας χαλάει ο (ξεπεσμένος όταν τον πήρε ο ΠΑΟ) Μπεργκ; Μας παίρνει ο ύπνος όταν χαζεύουμε της ΑΕΚ τον Μπουονανότε, τον βιρτουόζο Αιγύπτιο Ουαρντά του Αγρινίου, αλλάζουμε κανάλι όταν κάνει τους «παπάδες του» ο χορευτής Μπερτόλιο του Αστέρα, έχουμε πολλούς έλληνες Τσόρι ώστε να τον απαξιώσουμε;
Στο ποδόσφαιρο (ρε φίλε) τη διαφορά την κάνουν οι μεσοεπιθετικοί, τέτοιους δε βγάζουμε (όαση τώρα ο Πέλκας, λιγότερο ο Φορτούνης…), στοπεράκια βγάζουμε (βλέπε Μανωλάς και όχι μόνο), αλλά στη μπάλα μόνο με klefto-star-wars και ξύλο, δε πας πουθενά και αν πας, αυτό θα γίνει μια φορά (στα 100 χρόνια) και αυτό συγκυριακά.
Και στην τελική, αν βάλεις τον ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ να παίξει κόντρα στην Εθνική Ελλάδος και σου πουν να παίξεις στοίχημα, σε ποια ομάδα θα βάλεις τα λεφτά σου;
ΥΓ : Σε ότι αφορά το μπάσκετ, εκεί τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Η μέρα με τη νύχτα. Έχουμε ΣΧΟΛΗ που εγγυάται διαχρονική ποιοτική παραγωγή. Βγάζουμε ΠΑΙΚΤΑΡΑΔΕΣ.
ΥΓ 2: Για ασφαλές στοίχημα www.Betmixers.net
Betmixer
