Εύστοχο άρθρο για τον Joker του Athens City

O Joker του Athens City
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΡΥΜΙΩΤΗΣ

(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)

Α​​λήθεια, είναι ασύλληπτο πώς λειτουργεί το μυαλό του ανθρώπου. Ενα τόσο δα μικρό ερέθισμα μπορεί να ξετυλίξει απίστευτες μνήμες. Αυτό μου συνέβη όταν στο «Βήμα της Κυριακής» στις 2 Αυγούστου, είδα ένα σκίτσο της Ε. Ξένου να παρουσιάζει τον Βαρουφάκη, να χειρίζεται ένα μηχάνημα σαν παλιό πολυγράφο και να τυπώνει χιλιόδραχμα με τη φάτσα του στα χαρτονομίσματα! Ε, λοιπόν, αυτή η εικόνα μου έφερε αμέσως στο μυαλό μια σκηνή από τον πρώτο Batman του 1989, με πρωταγωνιστές τον Μichael Keaton (Batman), τον Jack Nicholson (Joker) και την Kim Bassinger (Vicki Vale). Σε μια σκηνή του έργου υπάρχει ο ακόλουθος διάλογος μεταξύ της δημσιογράφου Vicki Vale και του Joker: V.V. – What do you want? J. - My face on the one dollar bill. V.V. – You must be joking. J. –Do I look like I’m joking?

Ο συνειρμός ήταν αναπόφευκτος. Ο Joker είχε ένα μόνιμο σαρδόνιο χαμόγελο, ντυνόταν εκκεντρικά και είχε τα πιο τρελά σχέδια. Σας θυμίζει τίποτα; Εμένα μου θυμίζει τον Νάρκισσο που έχει μόνιμα ένα σαρδόνιο χαμόγελο, ντύνεται εκκεντρικά, είχε τρελά σχέδια και ο οποίος μας στοίχισε με τους πλέον συντηρητικούς υπολογισμούς 50 με 60 δισ., παίζοντας τα ρέστα της χώρας μας σε μια μπλόφα, ενώ δεν είχε ούτε ζεύγη στα χέρι του. Δυστυχώς οι ομοιότητες δεν σταματούν εδώ. Στο έργο ο Joker δεν ήταν ο αρχηγός του υποκόσμου, αλλά τσιράκι του αρχηγού Grissam, τον οποίο σκοτώνει για να πάρει τη θέση του. Ετσι και ο δικός μας Νάρκισσος στράφηκε εναντίον του (αρχηγού του) Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος τον εμπιστεύτηκε απόλυτα και αυτός για να τον ευχαριστήσει τον αποκάλεσε «ανόητο Σίσυφο».

Θέλω να σας θυμίσω τα σχέδια του Joker για να κυριαρχήσει στο Gotham City, γιατί νομίζω ότι όσοι δεν έχετε δει το έργο θα διασκεδάσετε με την αφέλεια και την ανοησία του. Ο Joker δημιούργησε το Smilex με το οποίο όποιος ερχόταν σε επαφή πέθαινε κυριολεκτικά από τα γέλια. Το πιο μεγάλο όμως σχέδιό του ήταν η είσοδός του στο Gotham City όπου θα μοίραζε χρήματα, αλλά στην πραγματικότητα είχε τεράστια μπαλόνια γεμάτα θανατηφόρο αέριο για να σκοτώσει τους πολίτες. Δυστυχώς, τα σχέδια του δικού μας ξεπερνούν σε ανοησία τα σχέδια του Joker, επιβεβαιώνοντας ότι πολλές φορές η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία. Αφήνοντας κατά μέρος το χαλαρό μέρος του σημερινού κειμένου, ελάτε να δούμε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα το λεγόμενο Σχέδιο Β του Νάρκισσου. Εντελώς συμπτωματικά το σχέδιό του αφορά πληροφορική και συστήματα πληρωμών, θέματα που είναι της απόλυτης ειδικότητάς μου, με τα οποία ασχολούμαι επαγγελματικά εδώ και πάρα πολλά, μα πάρα πολλά χρόνια.

Καταρχήν, θέλω να τονίσω ότι είναι φρόνιμο και επιβεβλημένο μια χώρα ή μια επιχείρηση να έχει «σχέδια έκτακτης ανάγκης» (contingency plans) και «διαδικασίες ανάκαμψης από καταστροφές» (disaster recovery procedures), αλλά το σχέδιο που μας παρουσιάστηκε είναι σκέτο disaster. Οταν το διάβασα, δεν πίστευα αυτά που διάβαζα. Πρώτα-πρώτα αν είχαμε ένα τέτοιο σχέδιο θα έπρεπε να το είχαμε δημοσιοποιήσει γιατί θα μας ενίσχυε στη διαπραγμάτευση. Με κανένα τρόπο δεν θα ήταν ένα μυστικό σχέδιο. Θα πηγαίναμε στο Eurogroup και θα τους λέγαμε: «Κύριοι, είμαστε εδώ για να διαπραγματευτούμε μια έντιμη και αμοιβαία επωφελή συμφωνία. Αν δεν τα βρούμε, εμείς προετοιμαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε κατάσταση, είμαστε σίγουροι και εσείς κάνετε το ίδιο». Πράγματι, «αυτοί» είχαν έτοιμο ένα contingency plan για Grexit, αποτελούμενο από εκατοντάδες σελίδες για την αντιμετώπιση του θέματος και το έβαλαν στο τραπέζι και από τη στιγμή εκείνη ο Τσίπρας κατάλαβε ότι τον είχε παραμυθιάσει ο Νάρκισσος και τον παρέσυρε σε ένα chicken game, όπου οι άλλοι οδηγούσαν τεθωρακισμένο και αυτός πήγαινε με γουρούνα, ούτε καν αυτοκίνητο.

Πάμε τώρα στο περίφημο σύστημα πληρωμών που σχεδίαζε. Θέλω να σας τονίσω ότι το 95% της δραστηριότητας της Δέλτα Πληροφορικής αφορούσε συστήματα πληρωμών και κατά συνέπεια έχω απόλυτη γνώση σχετικά με τη πολυπλοκότητα και τους ανθρωποαιώνες που χρειαστήκαμε για να τα υλοποιήσουμε. Το μεγαλοφυές σχέδιο ήταν να πάρουμε τα ΑΦΜ όλων των φορολογουμένων και εν αγνοία τους να τους ανοίξουμε ένα λογαριασμό όπου θα πιστώναμε μισθούς του Δημοσίου και τις συντάξεις σε μορφή IOU. Αυτό συναγωνίζεται σε φαιδρότητα το Smilex του Joker. Για να υπάρχει λογαριασμός, θα πρέπει να υπάρχει κάποιο ίδρυμα (τράπεζα) όπου ο λογαριασμός αυτός θα τηρείται. Δεν μάθαμε ποια θα ήταν αυτή η τράπεζα. Αυτό όμως το οποίο φανερώνει τον επιπόλαιο τρόπο που σκεφτόταν ο εμπνευστής του σχεδίου, είναι ότι περιορίζεται μόνο στους μισθούς του Δημοσίου και στις συντάξεις. Και ο ιδιωτικός τομέας πώς θα λειτουργούσε; Αυτόν κανένας δεν τον λογαριάζει, γιατί στο μυαλό τους δεν υπάρχει. Ακόμα κανένας δεν μας είπε τι θα έβγαζαν τα ΑΤΜ. Ευρώ αποκλείεται. Μάλλον IOU’s. Ρώτησε κανείς τις τράπεζες πόσο χρόνο θέλουν για να μετατρέψουν τα ΑΤΜ’s τους ώστε να διαχειρίζονται κάτι άλλο εκτός από ευρώ; Μήνες. Και ο συνταξιούχος που θα πήγαινε με το ΙΟU στο περίπτερο για να αγοράσει τσιγάρα, πώς θα του έδινε ρέστα ο περιπτεράς. Ισως σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς όπου όλες οι συναλλαγές περνούν από το κράτος (όπως την πρώην Σοβιετική Ενωση), θα μπορούσε να λειτουργήσει το σύστημα του Σχεδίου αυτού. Αυτά τα ολίγα για το σχέδιο. Πάμε τώρα στον μοιραίο άνθρωπο ο οποίος θεώρησε τον εαυτό του τόσο έξυπνο ώστε σαν άλλος Γαλιλαίος, θέλησε να αλλάξει όλη την Ευρώπη, για να τη φέρει στα μέτρα του.

Η μοναδική φορά που είχα την «τιμή» να δω εκ του φυσικού τον απόστολο του λιτού βίου, ήταν το 2014 σε ένα από τα διάσημα στέκια του Κολωνακίου, όπου συχνάζουν λιτοδίαιτοι άνθρωποι. Ημουν καλεσμένος για δείπνο στο Salon de Bricolage, όταν εμφανίστηκε στον στενό διάδρομο του εστιατορίου, ο νάρκισσος Βαρουφάκης, με το αυτάρεσκο χαμόγελό του, να κουνά το ποτήρι με το ουίσκι που κρατούσε, ώστε να κουδουνίζουν τα παγάκια για να τον προσέχουν οι υπόλοιποι πελάτες του εστιατορίου. Δεν γνωρίζω αν ήταν μέλος σε ένα από τα πλέον ακριβά και exclusive prive club της Αθήνας, ή αν ήταν καλεσμένος κάποιου άλλου μέλους (όπως εγώ), αλλά όλη η παρέα μας σχολίασε τη συμπεριφορά του και την τάση για επίδειξη που ακτινοβολούσε. Από αυτά που μαθαίνω, αυτός και η σύζυγός του ήταν τακτικοί επισκέπτες του club αυτού. Ετσι αντιλαμβανόταν τον λιτό βίο ο άνθρωπος που σαν υπουργός εξόρκιζε τη λιτότητα. Από τις πρώτες εμφανίσεις του στην τηλεόραση από το 2010, όταν άρχισε να αναπτύσσει τις θεωρίες του, ήταν ξεκάθαρο ότι ο Νάρκισσος πίστευε σε ένα και μοναδικό πράγμα. Στον εαυτό του και πουθενά αλλού! Μπορεί μέσα από τις συνεντεύξεις του, να έλεγε τα πλέον αντιφατικά πράγματα, αλλά αφού τα έλεγε αυτός, έτσι έπρεπε να είναι. Εξάλλου αυτό το είδαμε και στις πρόσφατες ψηφοφορίες στη Βουλή: Απών, Οχι μετά Ναι και τέλος Οχι! Και για το κερασάκι μας δήλωσε ότι «δεν θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ». Με αυτά τα εφόδια ξεκινά για να σώσει ολόκληρη την Ευρώπη, με τη δημιουργία Ευρωπαϊκού κόμματος. Το δυστύχημα όμως βρίσκεται στο γεγονός ότι ενώ μας έτυχε ο Joker του Athens City, μας λείπει ο Batman για να μας σώσει!

ΥΓ. Αφού ξεκινήσαμε με κινηματογράφο, ας κλείσουμε με μια άλλη κωμωδία με τίτλο «Αγάπη μου, συρρίκνωσα τα παιδιά». Η πληροφορία ότι όταν άνοιξε το Χρηματιστήριο Αθηνών στις 3 Αυγούστου, με limit down σε όλες τις τραπεζικές μετοχές, ο Νάρκισσος είπε στη σύζυγό του «αγάπη μου, συρρίκνωσα τις τράπεζες», σαν συνέχεια του «αγάπη μου, έκλεισα τις τράπεζες», δεν επιβεβαιώνεται. Είμαι όμως απολύτως βέβαιος ότι το σκέφτηκε όταν ύστερα από 13 συνεδριάσεις, οι πέντε εισηγμένες τράπεζες έχασαν συνολικά επτά δισεκατομμύρια ευρώ από την κεφαλαιοποίηση που είχαν πριν από το κλείσιμο του Χρηματιστηρίου.

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.