Δέκα καλοί λόγοι για να πάνε οι γυναίκες στο στρατό
Γελάνε και τα μουστάκια του Κώστα Βαϊμάκη
(Πηγή : http://www.koolnews.gr/)
Δεν έχουν σημασία τα «πώς» και τα γιατί, αν θα πρέπει να ντυθούν όλες οι γυναίκες στο χακί ή κάποιες, αν θα πρέπει να υπηρετήσουν τη μαμά – πατρίδα όσο και οι άντρες ή για λίγες εβδομάδες, αν θα πρέπει να είναι μάχιμες ή σε υπηρεσίες γραφείου και βοηθητικό ρόλο.
Όλα αυτά είναι τεχνικές λεπτομέρειες. Το μόνο που έχει σημασία, είναι το γέλιο που θα ρίξουμε εμείς οι άντρες.
Όλα αυτά είναι τεχνικές λεπτομέρειες. Το μόνο που έχει σημασία, είναι το γέλιο που θα ρίξουμε εμείς οι άντρες.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά να τελειώνουμε επιτέλους και με το γελοιότερο των γελοίων επιχειρημάτων «ναι, αλλά εμείς γινόμαστε μάνες». Πολύ καλά κάνετε και γίνεστε. Αλλά γίνεστε ΟΤΑΝ θέλετε, από ΟΠΟΙΟΝ θέλετε και ΟΠΟΥ θέλετε στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Και παίρνετε άδεια γι' αυτό και με τη δικαιολογία ότι οι ορμόνες σας είναι σε σύγχυση (όπως είναι επίσης και μια εβδομάδα ΚΑΘΕ μήνα), μας ψήνετε το ψάρι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τις μέρες που γεννάτε, όταν θηλάζετε, όταν έχετε επιλόχεια κατάθλιψη, όταν πρέπει να αφήσετε το μωρό σπίτι και να ξαναπάτε δουλειά, όταν δεν πρέπει να ξαναπάτε δουλειά και μένετε με το μωρό σπίτι και πάει λέγοντας.
Αλλά ας μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας, το οποίο είναι οι γυναίκες στο στρατό. Μπορεί προσωπικά να διαφωνώ με πολλά που έχει πει και έχει κάνει ο Πάνος ο Καμμένος, αλλά αν υπογράψει το συγκεκριμένο, θα ήθελα να του φιλήσω το χέρι που θα κρατάει το στυλό σαν να είναι Αρχιμανδρίτης, για τους λόγους που θα παραθέσω ευθύς αμέσως:
1. Για να μαζευτούμε όλοι εμείς οι άντρες τους έξω από το στρατόπεδο. Και να γελάμε μέχρι δακρύων. Και να τις πειράζουμε στη σκοπιά. Και το βράδυ να βγαίνουμε βόλτες και όταν μας λένε «πού θα πας;» και «με ποιους θα βγεις;», να λέμε ό,τι μπούρδα μας έλεγαν εκείνες όταν ήμασταν φαντάροι. Και επίσης για να δείξουμε πόσο large είμαστε, διότι εμείς δεν θα τις χωρίσουμε όσο υπηρετούν στον Ε.Σ.
2. Για να γίνει επιτέλους λαμπίκο η μπίχλα που λέγεται «Κέντρο Εκπαίδευσης» και «Μονάδα». Φέρτε στο μυαλό σας την εικόνα: ορδές γυναικών με τα Ντετόλ και τα Άζαξ στα χέρια, να κάνουν γενική καθαριότητα σε κάθε στρατόπεδο. Μιλάμε για ονείρωξη.
3. Για να βγούμε για ποτό μαζί τους και να μας λένε ιστορίες από το στρατό! Ναι ρε φίλε! Αυτές που βαριόντουσαν τόσο όταν τις λέγαμε με τους φίλους μας! Και για να λέει η μια την άλλη «σειρά» και «ψηλή».
4. Για να φοράνε όλες τα ίδια «συνολάκια», στις αποχρώσεις του χακί και να στραβώνει καμία που η άλλη φοράει ακριβώς το ίδιο ρούχο με αυτήν.
5. Για να μάθουμε πόσο εύκολο είναι να λύσεις και να δέσεις ένα G3-A3 με μεγάλα βαμμένα κόκκινα νύχια. Και για να ακούσουμε πόσα χιλιόμετρα μακριά μπορεί να φτάσει η φωνή μιας γυναίκας, που της έσπασε ένα νύχι την ώρα που έβαζε το όπλο στον οπλοβαστό.
6. Για να ανανεωθεί επιτέλους του μενού στα εστιατόρια των μονάδων. Υπέροχες μυρωδιές από φρικασέ, μουσακά, ογκρατέν, σπανακόπιτα, μπριζόλες με πατάτες τηγανητές και άλλες νοστιμιές θα μοσχοβολούν κάθε μέρα στα μαγειρεία. Όχι μια φορά τη μέρα. Πολλές. Όλες θα θέλουν να δείξουν ότι μαγειρεύουν καλύτερα από τη διπλανή τους, κάνοντας ένα δάκρυ να κυλήσει από το μάγουλο του Αρναούτογλου.
7. Διότι θα είναι ανεκτίμητες οι στιγμές που θα πηγαίνουν για ψώνια. Και θα είναι 4 ώρες στο μανάβη και 6 ώρες στο χασάπη, διαλέγοντας μια – μια τις ντομάτες και παζαρεύοντας για κάθε κιλό κιμά, παίρνοντας εκδίκηση για όλους εμάς που φάγαμε ό,τι κατιμά είχαν να πουλήσουν οι καλοί προμηθευτές στα κορόιδα που υπηρέτησαν στο στρατό και φάγαμε κάθε παϊδάκι του Γκοτζίλα που υπήρχε διαθέσιμο.
8. Για να δούμε τις γυναίκες στο τιμόνι όχι του ΙΧ τους, αλλά του Ρέο, του Στάγερ, της Καναδέζας και του θωρακισμένου οχήματος. Σκεφτείτε πόσο μαγευτικό θα είναι το παρκάρισμα μιας γυναίκας που θα οδηγεί Ρέο, θα μιλάει στο κινητό, θα ελέγχει το μακιγιάζ της στον καθρέφτη και θα φτιάχνει ταυτόχρονα τα μαλλιά της.
9. Για να γίνει το ΚαΨιΜί πραγματικό Κέντρο Ψυχαγωγίας Μονάδος (για εμάς): κάτι ανάμεσα σε Χόντο και Γκαλερί Ντε Μποτέ, με γάλα σόγιας και γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά, αλάτι Ιμαλαϊων και ρούχα από το Ζάρα για τις καθημερινές υπηρεσίες και θαλαμοφυλίκια με άνεση και στυλ.
10. Για να δοκιμάσουν κάποιες κυρίες κάτι που δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ στη ζωή τους: φλατ παπούτσι, με τον κωδικό όνομα «Αρβύλα». Χωρίς τακούνι. ΧΩΡΙΣ. Και όσες είναι 1,60, θα παραμείνουν 1,60, χωρίς τη δυνατότητα να ξεγελάνε την κοινωνία.
