Ανεπανάληπτες και απανωτές ξεφτίλες
Αντώνης Πανούτσος
(Πηγή : http://www.protothema.gr/)
Η κυβέρνηση μπορεί να μην κατόρθωσε να σκίσει το μνημόνιο, αλλά το κατάφερε με το παράλληλο πρόγραμμα.
Το οποίο δεν είναι λίγο αν αναλογιστούμε ότι πριν από τις εκλογές η Ολγα Γεροβασίλη είχε πει: «Εχουμε παράλληλο πρόγραμμα που δεν έρχεται σε σύγκρουση με τη συμφωνία». Οτι ώρες πριν το σκίσιμο του παράλληλου στις Βρυξέλλες ο Γιάννης Δραγασάκης είπε ότι «στόχος της κυβέρνησης είναι στο 2016 να εφαρμοστεί κατά 80% το παράλληλο πρόγραμμα και κατά 20% το μνημόνιο». Οτι στο παρελθόν ο Πάνος Καμμένος έχει πει: «Εντολές αυτή η κυβέρνηση παίρνει μόνο από τον ελληνικό λαό και όχι από τους δανειστές». Το συμπέρασμα, όμως, είναι ότι και εντολές από τους δανειστές παίρνει η κυβέρνηση και σε κάτι ώρες το 80% από τα σχέδια του Δραγασάκη πάνε περίπατο και ότι το παράλληλο πρόγραμμα ερχόταν σε σύγκρουση με τη συμφωνία αλλά η Ολγα Γεροβασίλη είχε ξεχάσει να ρωτήσει. Στο ερώτημα «είναι άχρηστοι ή μαζοχιστές;» η απάντηση είναι μία τρίτη: είναι αθεράπευτα επαρχιώτες.
Οπως οι Ελληνες που ταξιδεύουν για πρώτη φορά στο εξωτερικό νομίζουν ότι επειδή μιλάνε ελληνικά κανένας δεν τους καταλαβαίνει, έτσι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πιστεύει ότι μπορεί να μιλάει για μνημόνιο με την τρόικα και για ένα παράλληλο πρόγραμμα στο εσωτερικό και επειδή το δεύτερο το λέει στα ελληνικά οι ξένοι δεν θα το καταλάβουν. Ολα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα ανεπανάληπτες ξεφτίλες, όπως αυτή της προηγούμενης Πέμπτης, όπου το EuroWorking Group είπε ότι δεν θα δώσει το 1 δισ. ευρώ αν δεν αποσυρθεί το παράλληλο πρόγραμμα και η κυβέρνηση απέσυρε το νομοσχέδιο από τη Βουλή ώστε να πέσει το μπαγιόκο. Τα καλά νέα έμαθαν πρώτοι σε τηλεδιάσκεψη ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Γιώργος Χουλιαράκης και μετά από μια μίνι σύσκεψη στο υπουργείο Οικονομικών το παράλληλο πρόγραμμα πήρε τον δρόμο που η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί ότι θα πάρει το μνημόνιο.
Για τα μάτια του κόσμου, μετά την απόσυρση η κυβέρνηση διέρρευσε ότι θα ξαναφέρει το νομοσχέδιο με το παράλληλο πρόγραμμα στην αρχή της επόμενης χρονιάς. Χωρίς όμως να εξηγηθεί γιατί κάτι που τόσο εύκολα «σκότωσαν» οι δανειστές την πρώτη φορά θα περάσει την επόμενη.
Είναι επίσης πολύ δύσκολο να εξηγηθεί πώς η κυβέρνηση με αναίδεια χιλίων πιθήκων μπορεί να απαιτεί τη συνεργασία της αντιπολίτευσης στο πρόγραμμά της. Τη στιγμή που η ίδια δεν βοήθησε μία φορά την κυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ όταν ήταν αντιπολίτευση. Οχι μόνο δεν βοήθησε, αλλά προσπάθησε με κάθε τρόπο να τορπιλίσει την όποια προσπάθεια. Είτε βγάζοντας κόσμο στον δρόμο, είτε φοβίζοντας υποψήφιους επενδυτές ότι οι συμβάσεις που θα υπογράψουν θα αμφισβητηθούν όταν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση. Ο δρόμος της εξουσίας, όμως, είναι μοναχικός. Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να τον περπατήσει μόνος ή να ζητήσει τη στήριξη της αντιπολίτευσης εκχωρώντας μέρος της εξουσίας. Εκτός αν η επόμενη σοβαρή κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ ονομάζεται Βασίλης Λεβέντης και οι φίλοι του στην Ευρώπη που θα βγάλουν την Ελλάδα σε τρεις μήνες από το μνημόνιο.
