Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Mr. Ferreira, next flight to Lisbon please...


Από το Μυστήριο
Τριάρα από κάποια σλοβένικη ομάδα.
Ο ορισμός της ξεφτίλας. Τραγικός.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ.
Κουράστηκα, απίστευτα να βλέπω αυτόν τον Παναθηναϊκό σήμερα το βράδυ.
Δεν στεναχωρήθηκα. Κουράστηκα.
Προκλητικά κακός έχασε με κάτω τα χέρια.
Ούτε μία ευκαιρία της προκοπής σε 90΄.
Όταν αλλάζαμε τρεις μπαλιές, έπρεπε να πανηγυρίζαμε από ικανοποίηση.
Άμυνα για τα μπάζα, κοιτούσαν τους αντιπάλους να σουτάρουν.
Μέσοι που μαρκάρανε με τα μάτια και ΠΟΤΕ δεν κατάφεραν να κάνουν μία πάσα της προκοπής.
Επίθεση δεν είχαμε ούτως ή άλλως.
Και έναν προπονητή, μες τον ύπνο του πάγκου.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ.
Ειλικρινά, απορώ τι διάολο προετοιμασία κάνανε δύο μήνες το καλοκαίρι.
Τι ακριβώς τους μάθαινε τόσο καιρό.
Με μεταγραφές από δική του επιλογή.
Κόουτς, σε ευχαριστούμε για όσα πέτυχες - τίποτε δηλαδή - τα δύο αυτά σχεδόν χρόνια, αλλά enough is enough, που λέμε και στο χωριό μου.
Άντε σπιτάκι σου.
Αύριο κιόλας.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ