Οι βλαβερές συνέπειες των χημικών
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Εν αρχή ην η δυσαρέσκεια. Μαθαίνοντας τα νέα από την είσοδο του Μαξίμου, τα αριστερά αισθήματά του ερεθίσθηκαν και σε κατάσταση ψυχικού βρασμού σήκωσε το τηλέφωνο για να επιπλήξει τον υπουργό του.
Υπάρχει, ως γνωστόν, μεγάλη παράδοση επιπλήξεων πρωθυπουργών σε υπουργούς που εμφανίζουν αστοχία υλικού. Ο πατερούλης είναι φιλάνθρωπος, αλλά όταν θυμώνει, θυμώνει για τα καλά. Τι σόι πατερούλης θα ήταν αν δεν ήξερε να επιπλήξει τα παιδιά του. Λυπάμαι, αλλά ασχέτως του ποιος κυβερνάει, αν οι κυβερνήσεις μας δεν πάψουν να θυμίζουν σχολική αίθουσα όπου ο δάσκαλος μαλώνει τους μαθητές όταν κάνουν φασαρία, ο εθνικός μας παλιμπαιδισμός δεν πρόκειται να υποσταλεί. Μετά, αφού ηρέμησε, πήρε τον άνθρωπο-μπάρμπα εκ γενετής. «Αλέκο μου, μπορείς να τους δεις εσύ γιατί έχω τρεχάματα;»
Υπάρχει, ως γνωστόν, μεγάλη παράδοση επιπλήξεων πρωθυπουργών σε υπουργούς που εμφανίζουν αστοχία υλικού. Ο πατερούλης είναι φιλάνθρωπος, αλλά όταν θυμώνει, θυμώνει για τα καλά. Τι σόι πατερούλης θα ήταν αν δεν ήξερε να επιπλήξει τα παιδιά του. Λυπάμαι, αλλά ασχέτως του ποιος κυβερνάει, αν οι κυβερνήσεις μας δεν πάψουν να θυμίζουν σχολική αίθουσα όπου ο δάσκαλος μαλώνει τους μαθητές όταν κάνουν φασαρία, ο εθνικός μας παλιμπαιδισμός δεν πρόκειται να υποσταλεί. Μετά, αφού ηρέμησε, πήρε τον άνθρωπο-μπάρμπα εκ γενετής. «Αλέκο μου, μπορείς να τους δεις εσύ γιατί έχω τρεχάματα;»
Και εγένετο φως. Ο υπουργός, αποδέκτης της επιπλήξεως, αναλαμβάνει πάραυτα την «πολιτική» ευθύνη για τα έκτροπα. Και η ατμόσφαιρα της σχολικής αιθούσης απογειώνεται. Διότι, ως γνωστόν, στα ελληνικά η ανάληψη «πολιτικής ευθύνης» αντιστοιχεί με το «κυρία, είχαμε κόσμο χθες το βράδυ και δεν μπόρεσα να διαβάσω. Αύριο όμως, αν με σηκώσετε, θα τα ξέρω όλα. Σας το υπόσχομαι». Επεται η υπόσχεσις του επιπληχθέντος, συνεπεία της επιπλήξεως του επιπλήξαντος, εννοείται. «Από δω και πέρα απαγορεύεται η χρήση χημικών και ροπάλων εναντίον εργαζομένων και συνταξιούχων». Ο εστί μεθερμηνευόμενον: αν έχουμε ανέργους, νοικοκυρές, ανάπηρους ή ελεύθερους επαγγελματίες και λοιπούς μικρομεσαίους, θα τους πνίγουμε στο χημικό.
Και αφού ο υπουργός ανέλαβε την «πολιτική» ευθύνη, ποιος έχει την ευθύνη, την άλλη, την πραγματική; Μα η αστυνομία, βρε παιδιά. Λες και η αστυνομία δεν έχει εντολές να κρατάει κλειστή την Ηρώδου του Αττικού εδώ και μήνες, ή μάλλον χρόνια. Ναι αλλά η αστυνομία είναι αστυνομία, κοινώς μηχανισμός καταστολής και πώς θα βγει ο άλλος στο συνέδριο σε λίγες εβδομάδες να ομολογήσει ότι συνεργάζεται με την αστυνομία;
Ερώτηση κρίσεως: Πόσοι συνταξιούχοι απαιτούνται για να αναποδογυρίσουν ένα λεωφορείο της αστυνομίας; Εξαρτάται από το αν είναι γεμάτο με αστυνομικούς και την εξάρτυσή τους, ή αν είναι άδειο, οπότε μπορεί να μην γίνεται πούπουλο αλλά ελαφραίνει αισθητά. Εξαρτάται και από τους συνταξιούχους. Αν είναι πενηντάρηδες καμιά σαρανταριά, άντε σαράντα πέντε το πολύ. Μα υπάρχουν πενηντάρηδες συνταξιούχοι; Ελάτε τώρα. Τι νόστιμα που τα λέτε! Πάντως, τον μπαρμπα-Αλέκο δεν δέχθηκαν να τον δουν. Και τους έδωσαν αριθμό τηλεφώνου για να κλείσουν ραντεβού. «For English press one».
Συμπέρασμα, σοβαρό, όσο το επιτρέπει η σοβαρότητα του ευτράπελου. Η συγκυβέρνηση των «Αγανακτισμένων» αριστεροδεξιών πανικοβάλλεται όποτε διαπιστώνει ότι κινδυνεύει να χάσει το μονοπώλιο της αγανάκτησης, το μοναδικό πολιτικό της έρεισμα. Και παλιμπαιδίζει, κοινώς δεν νοσταλγεί απλώς τα νιάτα της. Προσπαθεί να συμπεριφερθεί όπως συμπεριφερόταν στα νιάτα της. Τι ωραία που ήταν τότε που τρώγαμε εμείς τα χημικά! Γι’ αυτό μας αγάπησε ο κόσμος.
Βλέποντας βέβαια πολλούς απ’ αυτούς, κυβερνητικούς και παρατρεχάμενους, αντιλαμβάνεσαι τις βλαβερές συνέπειες των χημικών στην ψυχική και πνευματική υγεία.
