Τελευταία ευκαιρία για λευκή, χριστιανική Αμερική
ΝΤΙΝΟΣ ΣΙΩΤΗΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr)
Το 2015 στο περιοδικό Time, ένα άρθρο με τίτλο «Christian heritage» κατέληγε ως εξής: «Οι λευκοί χριστιανοί τώρα αποτελούν λιγότερο από το μισό του πληθυσμού της Αμερικής».
Σύμφωνα με έρευνα του Pew Research Center, οι λευκοί χριστιανοί στην Αμερική έχουν συρρικνωθεί απ’ το 55% του πληθυσμού που ήταν το 2007 στο 35% σήμερα. Και από αυτό το 35% οι επτά στους δέκα είναι Ρεπουμπλικανοί.
Το αμερικανικό θρησκευτικό τοπίο τα τελευταία 40 χρόνια αλλάζει ραγδαία, δραματικά και επαναπροσδιορίζεται: πολλοί λευκοί Αμερικανοί χριστιανοί διαισθάνονται αυτές τις αλλαγές και η συρρίκνωσή τους καθοδηγεί τις αντιδράσεις τους. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της αλλαγής είναι η πληθυσμιακή καθίζηση των λευκών προτεσταντών (που καταγράφονται ως μειονότητα) και η άνοδος των θρησκευτικά ουδέτερων, ανεξάρτητων και ανένταχτων. Μπορεί το καπελάκι που φοράει ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος να γράφει «Κάντε την Αμερική μεγάλη ξανά», αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό που εννοεί είναι «Κάντε την Αμερική λευκή ξανά». Αρα, πολλοί από τους υποστηρικτές του Τραμπ συμφωνούν με τα ρατσιστικά και ξενοφοβικά συνθήματά του καθώς και με τις εξωφρενικές θέσεις του για την εξωτερική πολιτική που θα ακολουθήσει εάν εκλεγεί πρόεδρος, παραγνωρίζοντας τον αντιχριστιανικό τρόπο ζωής του που έχει επιλέξει ο ίδιος, επειδή, γι’ αυτούς, είναι η «Μεγάλη Λευκή Ελπίδα». Ο Τραμπ είναι ο πολιτικός εκείνος που θα αποκαταστήσει την υπεροχή της «λευκής χριστιανικής εθνικής ταυτότητας» και θα βάλει στη θέση τους τους μαύρους, τους μουσουλμάνους, τους Ασιάτες, τους απιστοποίητους μετανάστες και γενικά όσους δεν ταυτίζονται με την ιουδαιοχριστιανική κληρονομιά. Φυσικά, όλες αυτές οι κατηγορίες Αμερικανών πολιτών είναι μειονότητες, αλλά συναθροιζόμενοι είναι η νέα αμερικανική πλειονότητα.
Και ενώ οι μη λευκοί, μη χριστιανοί Αμερικανοί αυξάνονται, ο φόβος των λευκών Αμερικανών χριστιανών για την επερχόμενη αλλαγή αυξάνεται ακόμη περισσότερο. Υπό την πίεση αυτής της απειλής ερμηνεύεται η πολιτική ατζέντα του Ντόναλντ Τραμπ: επιστροφή στον Ψυχρό Πόλεμο. Τότε, επί Μακάρθι, είχαμε την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων που κυνηγούσε τους κομμουνιστές, σήμερα, επί Τραμπ, θα έχουμε την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων που θα κυνηγά τους μουσουλμάνους (και όχι μόνο το ριζοσπαστικό Ισλάμ) και όσους κρίνεται ότι δεν ασπάζονται τον αμερικανικό τρόπο ζωής. Τώρα, το ποιος καθορίζει αυτόν τον «τρόπο ζωής» δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Τραμπ, τον Ρούντι Τζουλιάνι, τον Κρις Κρίστι και άλλους ακραίους Ρεπουμπλικανούς. Ασφαλώς εκείνο που τρομάζει περισσότερο δεν είναι ο Ντόναλντ Τραμπ και ο ακροδεξιός λαϊκισμός του, αλλά όσοι τον πιστεύουν και τον ακολουθούν στον μισαλλόδοξο, αντιχριστιανικό του δρόμο (αυτόν, έναν δηλωμένο χριστιανό!) και που νομίζουν ότι οι ιδέες του είναι καλές για την Αμερική.
Επικαλούμενος την ασφάλεια και την τάξη, ο Τραμπ (του οποίου η διχαστική καμπάνια βασίζεται στη θρησκοληψία και την έχθρα) λέει: «Σε όσους δεν πιστεύουν στο σύνταγμά μας ή υποστηρίζουν τη θρησκοληψία και την έχθρα, δεν θα επιτρέπεται η είσοδος στη χώρα μας». Δηλαδή, σύμφωνα με όσα λέει, θα είναι ο πρώτος που κανονικά θα πρέπει να απελαθεί από τις ΗΠΑ, μια και η θρησκοληψία και η έχθρα είναι τα βασικά όπλα της πολιτικής του φαρέτρας.
Επομένως, δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα η διαπίστωση που έκαναν πρόσφατα σοβαροί Αμερικανοί αναλυτές, όπως οι Mark Karlin, Amy Goodman, Matt Taibi και Linda Sarsur, ότι οι εκλογές του Νοεμβρίου θα είναι η τελευταία ευκαιρία επικράτησης της λευκής χριστιανικής Αμερικής, η οποία δεν θα βγει αλώβητη ακόμη κι αν επικρατήσει ο Ντόναλντ Τραμπ και ο έξαλλος ρατσιστικός εθνικισμός του.
Δημογραφικά πάντα μιλώντας, για τη λευκή χριστιανική Αμερική ο πόλεμος έχει χαθεί, όμως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, που θα είναι μεν χριστιανικός όχι όμως αναγκαστικά και λευκός και που δεν θα βασίζεται σε πολιτικούς όπως ο Ντόναλντ Τραμπ αλλά σε μετριοπαθείς πραγματιστές. Γιατί ο μέσος Αμερικανός κουράστηκε από τον συγκρουσιακό εκατομμυριούχο και θέλει επιστροφή στην ομαλότητα και την εναρμόνιση με τον υπόλοιπο κόσμο.
