Η ώρα των δικαστών
Αντώνης Πανούτσος
(Πηγή : http://www.protothema.gr)
Μέχρι το 1963 ο Χρήστος Σαρτζετάκης δεν ήταν παρά ένας άσημος ανακριτής της Εισαγγελίας Θεσσαλονίκης. Με την πολιτική ηγεσία να πιέζει να περάσει τη δολοφονία του Χρήστου Λαμπράκη σαν ατύχημα, οι περισσότεροι στη θέση του θα είχαν υποχωρήσει.
Ο Σαρτζετάκης, όμως, αντιστάθηκε. Αποκάλυψε την ύπαρξη παρακράτους πίσω από το ατύχημα. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ο Σαρτζετάκης από ένας ανώνυμος δικαστικός έγινε ήρωας του βιβλίου του Βασιλικού. Ενώ θα τελείωνε την καριέρα του σαν συνταξιούχος εξιστορώντας τις δικαστικές του περιπέτειες σε βαριεστημένες τετράδες του κουμ καν σε εν αποσυνθέσει λουτροπόλεις, βρέθηκε στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα σημάνει για την καριέρα του εισαγγελέα Πρωτοδικών Σπύρου Παππά η διενέργεια της έρευνας για τις υποκλοπές των mails του δικαστή του ΣτΕ. Το μόνο βέβαιο είναι ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη προσπάθεια εκβιασμού στο δικαστικό σώμα στη διάρκεια της πρόσφατης Ιστορίας. Κάτι που αναγνωρίζει και η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων.
Στην ανακοίνωση της οποίας αναφέρεται ότι «η άμεση αντίδραση της Πολιτείας και κατεξοχήν της Δικαιοσύνης στη δημοσιοποίηση στοιχείων της προσωπικής ζωής δικαστή του Συμβουλίου της Επικρατείας που τυγχάνει, όλως συμπτωματικά, εν προκειμένω να συμμετέχει και στη συνεδρίαση σχετικά με τη συνταγματικότητα των νομοθετικών παρεμβάσεων στο τηλεοπτικό τοπίο είναι αυτονόητα επιτακτική και αναγκαία».
Και στην «επιτακτική και αναγκαία» έρευνα που αναλαμβάνει ο κ. Παππάς έχει μερικά σημαντικά όπλα να βασιστεί. Το μεγαλύτερο των οποίων είναι οι δημοσιευμένες επιστολές οι οποίες, ενώ αναφέρονται ως mails, δεν έχουν τη μορφή της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας.
Αντίθετα, έχουν τη μορφή παρακρατικής αναφοράς που έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για παρόμοιους σκοπούς. Η ώρα που ακολουθείται από το όνομα του χρήστη και η θέση για το όνομα του παραλήπτη της επιστολής δεν παραπέμπουν σε γνωστή μορφή mail, αλλά σε υποκλοπή που μορφοποιήθηκε σύμφωνα με το τυπικό της υπηρεσίας που την έχει κάνει.
Το ίδιο ισχύει για τις υπογραμμίσεις με μολύβι κάτω από τα σημεία τα οποία κρίθηκαν ενδιαφέροντα. Ο εισαγγελέας, αν ζητήσει δείγματα από transcripts από την ΕΥΠ ή όποια άλλη υπηρεσία αναλαμβάνει τη διερεύνηση υποκλοπών, έχει μεγάλη πιθανότητα να βρει άκρη. Χωρίς να παρασυρθεί από τεχνάσματα. Οπως το επιχείρημα ότι επειδή τα mails είναι του 2014, η υποκλοπή έγινε από την προηγούμενη κυβέρνηση. Η ημερομηνία που στέλνεται ένα mail δεν έχει καμία σχέση με την ημερομηνία που έχει υποκλαπεί. Στην ηλεκτρονική μου αλληλογραφία έχω mails του 2008 που θα μπορούσαν να κλαπούν αύριο.
Οσο για την τεχνική, είναι κλασική και έχει ακολουθηθεί στο παρελθόν. Πρώτα μια προειδοποίηση «έχουμε ράμματα για τη γούνα σου». Μετά η πληροφορία χωρίς όνομα. Τέλος, το όνομα. Είναι αξιοθαύμαστο το ότι ο δικαστής του ΣτΕ άντεξε την πίεση της δημοσιοποίησης. Θα είναι ακόμα πιο αξιοθαύμαστο αν ο εισαγγελέας Σπύρος Παππάς αντέξει τις όποιες πιέσεις και εξιχνιάσει την υπόθεση στέλνοντάς την στο ακροατήριο. Ακούγεται παράλογο, αλλά η εξωσυζυγική περιπέτεια ενός ανώτατου δικαστικού θα έχει σώσει την τιμή των συναδέλφων του.
