Γιατί ο Τσίπρας θα μπορούσε να χάσει
Τάσος Τέλλογλου
(Πηγή : http://www.protagon.gr)
Ντόπιοι και εξωτερικοί παρατηρητές προεξοφλούν περίπατο του Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου. Στις εκτιμήσεις τους, όμως, παραλείπουν να συνεκτιμήσουν μια σημαντική για κόμμα της αριστεράς παράμετρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει κάθε μέρα σημαντικούς στρατιώτες του σε πολλές περιοχές της χώρας που δεν οδεύουν στη «Λαϊκή Ενότητα» αλλά στο σπίτι τους. Έχω άμεση εμπειρία πληροφόρησης για τέτοιες αποχωρήσεις από την Τρίπολη, τη Β' Θεσσαλονίκης, το Αιγαίο (Κυκλάδες), την Κρήτη, την Πρέβεζα και τη Δυτική Μακεδονία.
Η προσπάθεια του περιβάλλοντος του κ. Τσίπρα να πει ότι πρόκειται για ανατροπή της αριστερής κυβέρνησης από βουλευτές της Αριστεράς, φυσικά δεν αποδίδει εκείνο που πραγματικά συνέβη. Την απότομη στροφή του τρένου που είχε σαν αποτέλεσμα να εκπαραθυρωθεί το επιβατικό κοινό.
Μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας στρατός που μπορούσε με τον διχαστικό λόγο, τη λαϊκομετωπική λογική, το «εμείς και οι άλλοι» να κερδίζει επί 5 χρόνια από μάχη σε μάχη, συντρίβοντας τους άλλους αντιπάλους. Επειδή οι στρατιώτες του πίστευαν, είχαν όραμα και τον αέρα της νίκης. Επειδή δεν κυβερνούσαν. Τώρα δεν υπάρχει κάτι από όλα αυτά.
Οι «στρατιώτες» είναι χωρίς ηθικό, στόχος δεν υπάρχει ενώ η εκλογική στρατηγική του να αποφευχθεί η εσωστρέφεια μοιάζει… άπιαστη. Και μόνον η παρουσία των υποψηφίων της Λαϊκής Ενότητας στα πάνελ και τα στρογγυλά τραπέζια θα γυρίζει ξανά και ξανά τη συζήτηση στον… παλιό ΣΥΡΙΖΑ. Διότι το κόμμα Τσίπρα δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε το κόμμα Λαφαζάνη είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πλέον με τη μορφή που τον ξέραμε. Όπως δεν υπήρχε το ΚΚΕ μετά τη διάσπαση στο Συνέδριο για την διαδοχή του Χαρίλαου Φλωράκη. Στο ΚΚΕ υπήρξε ωστόσο μια καταστατική διαδικασία που οδήγησε στη διάσπαση. Στον ΣΥΡΙΖΑ έγινε μια αεροπειρατεία από την ομάδα που κυβερνάει στο μέγαρο Μαξίμου. Έτσι όπως ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, η αεροπειρατεία θα μπορούσε να έχει γίνει και από την αντίπαλη ομάδα. Αυτή η εσωκομματική ανωμαλία θα είχε μικρή σημασία αν δεν προκαλούσε τη θεσμική παραμόρφωση να λύνεται ένα εσωκομματικό πρόβλημα μέσω μιας ψηφοφορίας της Βουλής, η οποία κρίθηκε χάρη στην υποστήριξη της αντιπολίτευσης στην ομάδα που κέρδισε. Και με την οποία δεν θέλει ο κ Τσίπρας να κυβερνήσει, επειδή πρόκειται για την Εθνική της διαπλοκής.
Φτάνει αυτή η διήγηση για να κερδηθούν οι εκλογές χωρίς σχέδιο από έναν Σαούλ που έχει γίνει Παύλος; Θα εξαρτηθεί κυρίως από την αντιπολίτευση.
