Το ένστικτο του αντιευρωπαϊσμού
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Αν κατάλαβα καλά, ο κ. Τσακαλώτος πρότεινε δημόσιο διάλογο για το μέλλον της Ευρωζώνης και για τις δυνατότητες της Ελλάδας να παραμείνει σε αυτήν. Υπόθεση πρώτη: Το είπε μεν στην υποεπιτροπή της Βουλής για το χρέος, στην πραγματικότητα όμως απευθυνόταν στον βαθύ ΣΥΡΙΖΑ ενόψει του συνεδρίου. Για φαντασθείτε τι ωραία που θα είναι αν στο συνέδριο του κόμματος που κυβερνά ένα από τα θέματα, το κύριο θέμα, είναι η συνέχιση της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, με άλλα λόγια στην Ευρώπη; Δεν έχω πληροφορίες. Υπόθεση εργασίας κάνω. Υπόθεση δεύτερη: Πρόκειται για lapsus linguae. Επειδή τα κακοχυμένα ελληνικά του δεν τον βοηθούν, άλλο ήθελε να πει, δεν μπόρεσε να βρει τις κατάλληλες λέξεις και το ασυνείδητό του του προσέφερε συντεταγμένη και ετοιμοπαράδοτη την επιθυμία του. Πάντως, ύστερα από μήνες ακούσαμε και πάλι το αγαπημένο ρεφρέν: Το ευρώ πάει να διαλυθεί και η Ελλάδα πρέπει να σκεφτεί το μέλλον της εκτός ευρώ.
Είτε το είπε είτε δεν το είπε, είτε το είπε και μετά το διέψευσε, αλλά αν και το διέψευσε το είπε, ο κ. Τσακαλώτος δεν λέει ψέματα ούτε λόγια του αέρα. Ούτε λέει σήμερα άλλα απ’ αυτά που έλεγε χθες. Η συγκυβέρνηση γεννήθηκε στο μαγειρείο του αντιευρωπαϊσμού και αυτό δεν το ξεχνούν όσοι την υπηρετούν. Οταν ο κ. Κατρούγκαλος λέει ότι δεν μείωσε τις συντάξεις και οι συντάξεις μειώνονται, όλοι τον κατηγορούν ότι ψεύδεται ασυστόλως και ο ίδιος εξακολουθεί να χαμογελά ενθουσιασμένος από τον εαυτό του –de gustibus et de coloribus non disputandum est– απλώς προετοιμάζει το επόμενο βήμα. Κάποια στιγμή θα βγει να αποκαλύψει την αλήθεια. Θα πει ότι δεν μείωσε αυτός τις συντάξεις. Οι Ευρωπαίοι τις μείωσαν. Τον απήγαγαν, τον έκλεισαν σ’ ένα μπουντρούμι, τον άφησαν νηστικό και του έπαιζαν τη Λιλί Μαρλέν απ’ το πρωί ώς το βράδυ ώσπου αναγκάστηκε να υποκύψει. Ενθουσιασμένος με τον εαυτό του είναι ο άνθρωπος. Δεν είναι κι ο Μικρός Ηρωας θρεφτάρι.
«Η κατάστασις επιδεινούται βελτιούμενη». Το έλεγε ο Μίμης Δεσποτίδης, ιστορικός εκδότης του Θεμέλιου, του εκδοτικού οίκου της Αριστεράς, όταν η Αριστερά ήταν ακόμη μορφωμένη. Στους σημερινούς αριστερούς δεν λέει τίποτε το όνομα Δεσποτίδης, ούτε η τιμιότητα της καλλιέργειάς του. Τα έχουν αντικαταστήσει όλα με το ένστικτο του αντιευρωπαϊσμού. Συμφωνούν, υπογράφουν μέτρα και μνημόνια με την προοπτική ότι αυτά θα κάνουν τον βίο αβίωτο στην ελληνική κοινωνία και κάποια μέρα θα μπορέσουν να πουν ανοιχτά, αυτό που ώς τώρα λένε με μισόλογα. Τι να την κάνουμε αυτήν την Ευρώπη που μας καταδικάζει στην ανέχεια; Καλύτερα μόνοι στο δικό μας σπίτι.
Το σαλονάκι φροντίζουν να το επιπλώσουν για να δημιουργήσουν την ατμόσφαιρα της θαλπωρής που απαιτεί η μοναξιά. Θεσμικά η Ελλάδα απομακρύνεται από την Ευρώπη μέρα με την ημέρα. Από τον διαγωνισμό για τα κανάλια, στο Συμβούλιο της Επικρατείας που ενοχλείται από τον θόρυβο της Δημοκρατίας και δεν μπορεί να αποφασίσει. Μέσα ενημέρωσης και Δικαιοσύνη αντιμετωπίζονται σαν διακοσμητικές λεπτομέρειες του πολιτεύματος.
Οσο για την Ευρώπη, που υποτίθεται ότι προστατεύει τον εαυτό της, άρα και την Ελλάδα, πολύ φοβούμαι ότι μας έχει βαρεθεί. Κι αν, ο μη γένοιτο, μείνουμε μόνοι, θα ανακαλύψουμε πως μας βαρέθηκε και ο θεός της Ελλάδας.
