Από τον Ανένταχτο
Τους τελευταίους μήνες ακούμε μονίμως, μονότονα θα έλεγα δύο διλήμματα:
Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο;
Ευρώ ή δραχμή;
Η επιλογή ή μη επιλογή αν θέλετε, κάποιου από τα δύο, έχει συνέπειες χρεοκοπία ή όχι, και αν θα είμαστε μέσα ή έξω από την ευρωζώνη ή ακόμα και από την Ευρώπη,.
Ας πούμε ότι τελικά μένουμε στο ευρώ, και συνεχίζουμε με το μνημόνιο, έστω και αν αυτό είναι πιο χαλαρό. Πάνω κάτω γνωρίζουμε τι θα γίνει.
Ας πούμε όμως ότι οι Ευρωπαίοι τελικά δεν αποδεχθούνε τους όρους μας για χαλάρωση του μνημονίου, και μας κόψουν την χρηματοδότηση.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, αν συνεχίσουμε με αυτή τη ρητορική (καταγγελία μνημονίου) οι Ευρωπαίοι φίλοι μας, θα τραβήξουν την πρίζα από τα μηχανήματα υποστήριξης, και η σεμνή τελετή, - εν προκειμένω το Ελληνικό κράτος - θα λάβει τέλος.
Μας εξυπηρετεί αυτή η ρητορική για να ταράξουμε τα ύδατα, αλλά έως ένα σημείο.
Γιατί αφενός οι Ευρωπαίοι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν λάβει μέτρα προστασίας κατά του ιού που λέγεται Ελλάς, αφετέρου, εάν μας κάνουν το χατίρι και χαλαρώσουν, σειρά θα πάρουν με ανάλογα αιτήματα η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία κλπ.
Ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει αυτό.
Για αυτό είναι σημαντικό να είμαστε μέσα καταρχήν. Σε παλαιότερο κείμενο μου έγραφα ότι τα κάστρα πέφτουν από μέσα (http://ed-mysterious.blogspot.com/2012/05/blog-post_5811.html).
Live to fight another day που λένε και οι Αμερικάνοι.
Ζήσε, για να πολεμήσεις μία άλλη μέρα.
Όταν οι προοπτικές νίκης θα είναι μεγαλύτερες από τις πιθανότητες ήττας.
Αυτή είναι λοιπόν και η διαφορά ανάμεσα στον γενναίο και τον ήρωα.
Ο γενναίος γυρίζει από τη μάχη και διηγείται ιστορίες από τον πόλεμο.
Ο ήρωας δεν γυρίζει από τη μάχη, παρά μόνο ως... ανδριάντας.
Ας διαλέξουμε λοιπόν.
"Ήρωες ή γενναίοι;"
Εις το επανιδείν
Ο ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ
