Από το Σεμνό & Ταπεινό
Ο Μπένυ έδειξε τον δρόμο στον Antoine και στη Ν.Δ.
Με απόφαση που ανακοίνωσε σήμερα ο Βενιζέλος στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, καταργεί όλα τα κομματικά όργανα και ξεκινά απόπειρα «αναγέννησης» του – πάλαι ποτέ – Κινήματος.
Σε μία χαρακτηριστική αποστροφή του λόγου του, όπως διέρρευσε στα ΜΜΕ, παραδέχθηκε (το προφανές άλλωστε) ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει σαπίσει» και πρέπει να ξαναφτιαχτεί από την αρχή και ότι ο νέος Πρόεδρός του πρέπει να είναι 30 χρονών.
Μού είναι, βεβαίως, πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι Μπένυ (ο γνωστός κι αγαπημένος σε όλους μας «μετριόφρων» πολιτικός και, προπαντός, ο αρεστός του γνωστού συστήματος των ΜΜΕ), θα παραμερίσει για χάρη ενός τριαντάρη και για το καλό του Κινήματος, απεμπολώντας το δικαίωμα στο όνειρο…, όπου όνειρο είναι να γίνει Πρωθυπουργός.
Ωστόσο, και μόνον οι αναφορές του στα τα αίτια της καταβαράθρωσης του ΠΑΣΟΚ, τα οποία επικεντρώνει, κατά κύριο λόγο, στη σήψη που προκάλεσε στο κόμμα του ο «κυβερνητισμός», αν μη τι άλλο συνιστούν πρωτοφανείς, για το άτομο και για το κόμμα, παραδοχές.
Ήρθε, λοιπόν, η ώρα και ο Σαμαράς να λάβει ανάλογες γενναίες αποφάσεις. Το λέμε, το γράφουμε, το φωνάζουμε από το 2009 ότι η Νέα Δημοκρατία έχει, πλέον, απαξιωθεί ως πολιτικός φορέας, πρωτίστως στα μάτια των οπαδών της, οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν σε αυτήν τον ιδεολογικό και πολιτικό φορέα που μπορεί να εκφράσει τον κεντροδεξιό, φιλελεύθερο, ευρωπαϊστή ψηφοφόρο... Εξ ου και το ούτε 19%...
Και ας μην απατάται ο Πρόεδρος και οι συν αυτώ. Η λύση δεν είναι το «περιώνυμο» άνοιγμα στους «μνημονιακούς» και «φιλελεύθερους». Δεν έχει ανάγκη η Ν.Δ. την Ντόρα και τον Μάνο για να αποκτήσει, ξανά, και φιλελεύθερο προφίλ και πολιτικό στίγμα. Έχει αρκετούς ικανά στελέχη φιλελεύθερης «τάσης» στους κόλπους της, αλλά, δυστυχώς, εδώ και δύο χρόνια είναι φιμωμένα και παραγκωνισμένα από την «καμαρίλα» και τους «μυστικοσυμβούλους».
Αλλά, επιπλέον, ούτε ο βασικός όγκος των διαρρευσάντων, προς τον Καμένο και τα λοιπά μικρά όμορα κόμματα, ψηφοφόρων είναι κατ’ ανάγκη «λαϊκοί δεξιοί», που η Ν.Δ. μπορεί να τους επαναπατρίσει με ακόμα πιο «δεξιά» ρητορική. Αυτοί, ως επί το πλείστον, συγκροτούν ένα ρεύμα ψήφου διαμαρτυρίας κατά της ανερμάτιστης πολιτικής που ακολουθούσε το κόμμα, όχι μόνον τώρα που «στήριξε» το 2ο μνημόνιο, αλλά από την αρχή της κρίσης. Είναι ψήφος διαμαρτυρίας για την παντελή έλλειψη στρατηγικής, αλλά και την πλήρη απομόνωση του κόμματος από τη βάση, αλλά κυρίως από την κοινωνία ολόκληρη, με συνέπεια «ηγεσία» του και η «καμαρίλα» να μην έχει στοιχειώδη επίγνωση της πραγματικότητας … συρόμενη, έτσι, σε αψυχολόγητες επιλογές τύπου Συμπιλίδη και σε μία προεκλογική ρητορική περί αυτοδυναμίας που μόνον το γέλιο προκαλούσε.
Καλώς ή κακώς, η λύση δεν είναι ο «καβαλάρης που θα επιστρέψει πάνω στο άσπρο άλογο». Η μόνη λύση είναι το άνοιγμα στη νέα γενιά των στελεχών ηλικίας 35 – 45 ετών, σε φρέσκια μυαλά και αντιλήψεις, απαλλαγμένα από φοβικά και συγκρουσιακά σύνδρομα του παρελθόντος.
Αυτό έπρεπε να έχει γίνει το 2009, μετά την ήττα στις εκλογές... Αλλά, δυστυχώς, οι κομματικοί μηχανισμοί και τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα εγκλώβισαν την Παράταξη και τον λαό της σε επιλογές μονολιθικές και, ως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος, αδιέξοδες. Ας γίνει, έστω και τώρα, σήμερα, διότι αύριο θα είναι πλέον πολύ αργά.
Έχετε τα κότσια να το κάνετε, κύριοι; Αν ναι, έχει καλώς. Αλλιώς, θα καταγραφείτε στην Ιστορία ως το κόμμα που έκανε τον Τσίπρα Πρωθυπουργό... Αν αυτό δεν σας είναι αρκετό ως κίνητρο, τότε είστε άξιοι της μοίρας σας…
Η Παράταξη, όμως, να είστε σίγουροι ότι θα βρει κάποια στιγμή τον δρόμο της, έστω και χωρίς εσάς…. Το θέμα είναι, μέχρι τότε τι φταίει η Πατρίδα; Ή μήπως και αυτό είναι ήσσονος σημασίας;
Ευελπιστώντας…
Σεμνός & Ταπεινός
