«Οι Ολυμπιακοί της Αθήνας επιδείνωσαν το χρέος»
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_sport_100053_24/12/2011_467275)
Ο πρόεδρος της ΔΟΕ, Ζακ Ρογκ μιλάει στην «Κ» εφ’ όλης της ύλης
Συνέντευξη στους Σπ. Σπανεα, Γ. Γεωργακοπουλο
Τη φλόγα των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων Νέων του Ινσμπρουκ ήρθε, πριν από λίγες ημέρες, να παραλάβει από την Αθήνα ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Ζακ Ρογκ, αλλά με συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κ» άναψε και... άλλες φωτιές.
Χρέωσε στην ολυμπιακή προετοιμασία του 2004 μερίδιο της ευθύνης για την οικονομική κρίση της Ελλάδος, έριξε το «μπαλάκι» για τον αποκλεισμό της Κατερίνας Θάνου από το Πεκίνο στην, τότε, ηγεσία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και θεωρεί ότι η Ελληνίδα πρωταθλήτρια έχει «προδώσει τα ολυμπιακά ιδεώδη» και, γι' αυτό τον λόγο, η ΔΟΕ δεν της δίνει το χρυσό μετάλλιο του 2000, που επέστρεψε η Μάριον Τζόουνς.
Η συνάντηση με τον Βέλγο «αθάνατο» έγινε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, το οποίο φρουρείτο από ισχυρή αστυνομική δύναμη, ενώ πολυτελή αυτοκίνητα ήταν ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του παλαιού αθλητή της ιστιοπλοΐας και της συνοδείας του. Ηρθε στο ραντεβού με 20΄ καθυστέρηση αλλά δεν παρέλειψε να αφιερώσει μία ολόκληρη ώρα προκειμένου να μιλήσει για όλη τη διαδρομή των εμπειριών του στο Ολυμπιακό Κίνημα. Πρώτη στάση οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας σε συνδυασμό με την υπάρχουσα κρίση. Ο 69χρονος Ρογκ θεωρεί ότι φταίει και η διοργάνωση για το χρέος. «Θα μπορούσε κανείς δικαίως να το υποστηρίξει αυτό. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες εδώ δεν ήταν βραχυπρόθεσμη επένδυση, μόνο για τις δύο εβδομάδες των Αγώνων, αλλά ήταν και για τις επόμενες γενιές. Ολα όσα οικοδομήθηκαν αποτελούν μια επένδυση για το μέλλον. Για παράδειγμα το αεροδρόμιο της Αθήνας: παλιά ήταν μπελάς να φτάσεις από το αεροδρόμιο του Ελληνικού στο κέντρο της Αθήνας. Τώρα υπάρχει ένα νέο από όπου μέσα σε 25 λεπτά βρίσκεσαι στο κέντρο. Το ίδιο με τα τρένα, το μετρό κ.λπ. Ωστόσο, αν δει κανείς το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας θα δει ότι ένα ποσοστό 2% με 3% οφείλεται στο κόστος των Αγώνων. Θα μπορούσαν να είχαν διεξαχθεί με πολύ χαμηλότερο κόστος, καθώς υπήρξαν καθυστερήσεις οι οποίες κατέστησαν, μετά, απαραίτητες τις διπλές βάρδιες που κόστισαν περισσότερο. Θα μπορούσαν να είχαν οργανωθεί καλύτερα, ιδιαιτέρως σε ό,τι αφορά τον σχεδιασμό για τη μεταολυμπιακή χρήση των εγκαταστάσεων. Υπήρχαν και επιτυχημένοι χειρισμοί, όπως στη μετατροπή του Διεθνούς Κέντρου Ραδιοτηλεοράσεως σε εμπορικό κέντρο και στη χρήση του Ολυμπιακού Κέντρου του Μπάντμιντον ως θέατρο, ενώ μεγάλη επιτυχία ήταν και η ανέγερση του νέου ποδοσφαιρικού γηπέδου του Ολυμπιακού».
- Πώς μπορεί μια ολυμπιακή πόλη να αποφύγει τις υπερβολές στα έξοδα χωρίς να απειλήσει την προοπτική επιτυχούς διοργάνωσης;
- Προσέξτε: Υπάρχουν πάντα δύο διαφορετικοί προϋπολογισμοί. Από τη μία είναι ο λειτουργικός προϋπολογισμός, ο οποίος αφορά την προετοιμασία για ένα - δύο μήνες πριν από τους Αγώνες και για την περίοδο των Αγώνων. Αυτός ο προϋπολογισμός είναι από τη διοργάνωση του 1984, ισοσκελισμένος. Για τους Αγώνες στην Αθήνα, ως ΔΟΕ, χορηγήσαμε 1 δισ. δολάρια στην Ελλάδα. Από την άλλη είναι ο προϋπολογισμός των υποδομών, που εξαρτάται απόλυτα από την κατάσταση της διοργανώτριας χώρας. Ο έλεγχος αυτού του προϋπολογισμού είναι μέσω συνεννόησης με την κυβέρνηση της χώρας. Μέχρι εκεί μπορεί να φτάσει η ΔΟΕ, δεν έχει κυριαρχικά δικαιώματα.
- Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τον αθλητισμό. Η ΔΟΕ μπορεί να βοηθήσει με κάποιο τρόπο;
- Βοηθούμε όσο περισσότερο μπορούμε. Δημιουργούμε ανάπτυξη και απασχόληση μέσω του αθλητισμού και των διοργανώσεών μας, ενώ φροντίζουμε και για τη χορηγία αθλητών σε χώρες με σοβαρά προβλήματα. Φροντίζουμε το 94% των εσόδων μας να επιστρέφει στον αθλητισμό μέσω των εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών και των διεθνών ομοσπονδιών. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, τα έσοδά μας έχουν αυξηθεί κατά 40%, άρα και τα αντίστοιχα χρήματα που επιστρέφουν στον αθλητισμό. Μόνο το 6% παραμένει στη ΔΟΕ για τα λειτουργικά έξοδα. Χορηγούμε και μια σειρά Ελλήνων αθλητών, διότι είμαστε ευαίσθητοι στο θέμα της ελληνικής κρίσης, με τρόπο που δεν το κάνουμε για άλλες χώρες.
- Ποια είναι η κυριότερη ανησυχία σας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου;
- Δεν έχω κάποια ανησυχία. Είμαστε εντός του χρονοδιαγράμματος και του προϋπολογισμού και οι δοκιμαστικές διοργανώσεις έχουν πάει πολύ καλά. Θα έχουμε πολύ καλούς Αγώνες αυτό το καλοκαίρι, είμαι βέβαιος.
«Ετσι έπρεπε να γίνει με Θάνου»
Η συνήθης ευφράδεια του Βέλγου κόμη στα αγγλικά χάνεται όταν η συζήτηση στρέφεται στο, ακόμη και σήμερα, «καυτό» θέμα των Κεντέρη - Θάνου. Το χαρακτηρίζει «δυσάρεστο». Οταν του λέμε ότι Κεντέρης και Θάνου, λίγες ημέρες πριν από τους Αγώνες του 2004, δηλώθηκαν ότι ήταν στην Κρήτη, χωρίς αυτό να ισχύει, εντυπωσιάζεται: «Δεν το γνωρίζω αυτό. Δεν το καταλαβαίνω. Τι εννοείτε; Για το Ολυμπιακό Χωριό και για τους Αγώνες είχαν κανονικές διαπιστεύσεις που τους εξέδωσε η ΕΟΕ. Μιλάτε μήπως για τα “whereabouts” των αθλητών; Και πάλι πρόκειται για κάτι που αν το φρόντισε κάποιος θα ήταν η εθνική ολυμπιακή επιτροπή, η ΔΟΕ δεν είχε να κάνει κάτι με αυτό. Πάντως με ενδιαφέρει η υπόθεση που αναφέρετε».
– Γιατί δεν επετράπη στη Θάνου να αγωνιστεί στο Πεκίνο;
– Αυτό δεν ήταν θέμα δικό μας, η Θάνου δεν επελέγη από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Από όσο γνωρίζω δεν προκρίθηκε για τους Αγώνες (σ.σ. η Θάνου είχε πιάσει το όριο). Δεν υπήρξε εκ μέρους μας καμία πίεση.
Η συζήτηση φτάνει στο χρυσό μετάλλιο του Σίδνεϊ, το οποίο ύστερα από την παραδοχή της Μάριον Τζόουνς ανήκει δικαιωματικά στη Θάνου αλλά η ΔΟΕ δεν της το έχει δώσει. Εκεί, ο Βέλγος προσπαθεί να στρέψει την κουβέντα στο 2004 και στις πράξεις της Ελληνίδας: «Αποφασίσαμε ότι αυτό έπρεπε να κάνουμε. Αλλωστε η ίδια η Θάνου ήρθε και κατέθεσε τη διαπίστευσή της στην Αθήνα. Αυτή ήταν που απουσίαζε από τον έλεγχο του ντόπινγκ», υπογραμμίζει και όταν του αναφέρουμε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις που πήραν τα μετάλλια, λέει: «Δεν πρόκειται για δύο μέτρα και δύο σταθμά, ήταν μια απόφαση που έλαβε η ΔΟΕ γιατί αυτό πιστεύουμε ότι έπρεπε να γίνει. Αν θεωρείτε ότι δεν έπρεπε να πάρει το χρυσό μετάλλιο του 2000 διότι έχει προδώσει τις ολυμπιακές αξίες, αυτή είναι η δική μου άποψη».
– Πού βρισκόμαστε γενικά στη μάχη κατά της χρήσης απαγορευμένων ουσιών;
– Εχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο, αλλά ο αγώνας κατά του ντοπαρίσματος είναι αιώνιος. Εχει καταστεί δυσκολότερο να ντοπαριστεί κανείς και να μη συλληφθεί. Πολλαπλασιάσαμε τους ελέγχους. Εκεί που είχαμε μόνο 2.000 ελέγχους, τώρα στο Λονδίνο, πριν και κατά τους Αγώνες, θα κάνουμε 5.000. Επιπλέον έχουμε τώρα και τη συνδρομή της αστυνομίας, ώστε να είμαστε πολύ πιο αποτελεσματικοί, αφού εμείς δεν μπορούμε ούτε να εκδώσουμε εντάλματα ούτε να συλλάβουμε κανέναν. Επίσης διατηρούμε τα δείγματα των αθλητών κατεψυγμένα επί οκτώ χρόνια, ώστε να μπορούν να ελεγχθούν ξανά όταν θα έχει προχωρήσει η επιστημονική έρευνα ώστε να ανιχνευθούν ουσίες που, αρχικά, δεν είχαν βρεθεί.
«Δεν “κουκουλώσαμε” καμία υπόθεση διαφθοράς»
Το κύρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής δέχτηκε πρόσφατα νέο πλήγμα με την υπόθεση διαφθοράς δύο «αθανάτων» και την αρχειοθέτηση της υπόθεσης του μέλους της, Ζοάο Χαβελάνζε. Ο Ζακ Ρογκ αρνείται ότι υπήρξε κουκούλωμα των υποθέσεων. «Ηταν καθήκον μας να διερευνήσουμε τις υποθέσεις αυτές και αυτό κάναμε. Επρεπε να αναζητήσουμε τυχόν ευθύνες που προέκυπταν από τη δημοσιογραφική έρευνα του BBC. Από τη στιγμή όμως που ο κ. Χαβελάνζε παραιτήθηκε από μέλος της ΔΟΕ για λόγους υγείας και ηλικίας, έπαυσε η έρευνα. Είναι το ίδιο με τις περιπτώσεις των Κεντέρη και Θάνου: Κι εκείνοι μόλις κατέθεσαν τις διαπιστεύσεις τους έπαυσαν να ανήκουν στην ολυμπιακή οικογένεια.
– Τι συναισθήματα σας προκαλεί η Ελλάδα;
– Τη λατρεύω. Ημουν ανέκαθεν γοητευμένος από τον πολιτισμό της, είναι κάτι το ιδιαίτερο. Εκανα κλασικές σπουδές στο σχολείο επί έξι χρόνια μαθαίνοντας Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά και διαβάζοντας από το πρωτότυπο τον Ξενοφώντα, τον Ομηρο, τον Πλούταρχο κ.λπ.
Για του λόγου το αληθές απαγγέλλει στίχους από την Ιλιάδα και προσθέτει: «Κάθε φορά που έρχομαι θυμάμαι τις ωραίες στιγμές που ζήσαμε στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, και έρχομαι πολύ συχνά εδώ».
– Υστερα από καθεμιά από τις τελευταίες διοργανώσεις δηλώσατε ότι ήταν η πιο επιτυχημένη. Αναμένετε το ίδιο και στο Λονδίνο;
– «Δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο. Αυτή είναι κουβέντα που έλεγε ο προκάτοχός μου, ο Σάμαρανκ. Εγώ μετά τους Αγώνες του 2004 είπα ότι ήταν «αληθινά αξέχαστοι», για τους Αγώνες του 2008 ότι ήταν «υπέροχοι». Δεν μπορώ να συγκρίνω τις διοργανώσεις διότι πρόκειται για διαφορετικές χρονιές, διαφορετικές χώρες και διαφορετικές συγκυρίες. Κάθε διοργάνωση έχει τη δική της ταυτότητα. Πάντως, οι Αγώνες της Αθήνας ήταν φανταστικοί. Θέλαμε άλλωστε με την ανάθεση της διοργάνωσης στην Αθήνα να γυρίσουμε πίσω στις ρίζες του Ολυμπισμού».
Το 2013 τελειώνει η θητεία του κ. Ρογκ και, θέλοντας να κάνει έναν μικρό απολογισμό της διαδρομής του, επιλέγει τέσσερις σταθμούς: «Πρώτον, την ποιότητα των Ολυμπιακών Αγώνων από το 2000 και μετά. Δεύτερον, τους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων. Τρίτον, την ανανέωση της μάχης κατά του ντόπινγκ. Και τέταρτον, την αύξηση του ποσοστού που επιστρέφει στον αθλητισμό στο 94%, από το 90% με 92% όπου ήταν».
– Μιλήσατε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων. Ποιο στόχο έχετε θέσει για τους χειμερινούς Αγώνες Νέων στο Ινσμπρουκ;
– Τόσο σε αυτούς τους Αγώνες, που είναι κάτι το καινούργιο, όπως και σε κάθε ολυμπιακή διοργάνωση, ο αντικειμενικός σκοπός δεν είναι άλλος από το να είναι ευτυχισμένοι οι αθλητές. Οι αγώνες νέων έχουν σημασία για τη ΔΟΕ καθώς αποτελούν μια νέα ιδέα που συνιστά το πάντρεμα του αθλητισμού στο κορυφαίο του επίπεδο με την παιδεία και την ανάδειξη του πολιτισμού. Ηδη έχουμε μεγάλο ενδιαφέρον για την ανάληψη της διοργάνωσης του 2018. Πιστεύω ότι θα έχουμε τουλάχιστον μισή ντουζίνα υποψηφιότητες.
– Και ποιο ήταν κατά τη γνώμη σας το σημαντικότερό σας σφάλμα ως πρόεδρος της ΔΟΕ;
– Δεν υπάρχει κάτι που να εντοπίζω ως λάθος. Ισως είναι κάποια πράγματα που θα μπορούσα να είχα κάνει καλύτερα ή ταχύτερα... Ισως θα έπρεπε να είμαι πιο επεξηγηματικός για τις αλλαγές στο Ολυμπιακό πρόγραμμα, ποια αθλήματα πρέπει να μπουν και ποια να βγουν. Για παράδειγμα, η έξοδος του μπέιζμπολ και του σόφτμπολ από το πρόγραμμα και η εισαγωγή του ράγκμπι και του γκολφ, ώστε να υπάρχει μια εναλλαγή. Η αποτίμηση των Αγώνων μου πήρε δύο ολόκληρα χρόνια. Ισως θα έπρεπε να την είχα κάνει νωρίτερα.
