Μαύρα Χριστούγεννα χωρίς Εκείνον...
Tου Στέφανου Κασιμάτη
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_24/12/2011_467352)
Είπα ότι δεν επρόκειτο να επανέλθω στο θέμα, αλλά πώς να γιορτάσεις τα Χριστούγεννα, όταν ο Κιμ Γιονγκ Ιλ δεν είναι πια μαζί μας;
Μόνη παρηγοριά η σκέψη ότι, εκεί ψηλά στους ουρανούς όπου ευρίσκεται (γιατί είπαμε: δεν πέθανε, ανελήφθη...), σίγουρα θα τον έχει ο Χριστούλης από κοντά για να διασκεδάζει την ανία του, καθώς είναι γνωστό ότι όλη η πλάκα γίνεται στην κόλαση. Εμείς όμως;
Για εμάς, μένουν τα ανεπανάληπτα τηλεγραφήματα του κρατικού πρακτορείου ειδήσεων της Β. Κορέας. Εκεί, λοιπόν, διαβάζω τα εξής: «Το πρωί της 17ης Δεκεμβρίου (σ.τ.σ.: ήταν η ώρα όπου ο Αγαπημένος Ηγέτης ετοίμαζε τις βαλίτσες του για τους ουρανούς και τις φόρτωνε με αστακούς και κονιάκ Hennessy...), δεκαεπτά στρώματα πάγου έσπασαν στην Ουράνια Λίμνη του όρους Παέκτου, προκαλώντας τρομερό θόρυβο. Μέλη της επιστημονικής εξερευνητικής ομάδας στην περιοχή είπαν ότι για πρώτη φορά είχαν ακούσει τέτοιο θόρυβο. Εκείνη την ημέρα η θερμοκρασία στην περιοχή έπεσε στους μείον 22,4 βαθμούς Κελσίου και σημειώθηκε χιονοθύελλα, με την ταχύτητα του ανέμου να φθάνει τα 18 μέτρα το λεπτό. Η χιονοθύελλα σταμάτησε ξαφνικά το ξημέρωμα της Τρίτης. (Σ.τ.σ.: Τότε ξεκίνησε το ιδιωτικό τρένο του Αγαπημένου Ηγέτη για τους ουράνιους λειμώνες). Στις 8.05 π.μ., ένα μοναδικό κόκκινο χρώμα εμφανίσθηκε στον ορίζοντα και έλουσε την κορυφογραμμή. Τα λόγια του Κιμ Γιονγκ Ιλ, που είναι χαραγμένα εκεί «Ορος Παέκτου, ιερό βουνό της επανάστασης. Κιμ Γιονγκ Ιλ» έλαμψαν όσο ποτέ άλλοτε μέσα στο ασυνήθιστο, κατακόκκινο φως. Το φαινόμενο αυτό διήρκεσε μέχρι τις 5.00 μ.μ.» Αυτά συνέβησαν στο βουνό-σύμβολο της επανάστασης στη Β. Κορέα την ώρα της μετάστασης Εκείνου και, υποθέτω, ότι αυτό ίσως εξηγεί και την μπόρα που είχαμε στην Αθήνα το πρωί της Πέμπτης...
Το πιο ωραίο, όμως, συνέβη τη νύχτα της περασμένης Τρίτης: «Παρατηρήθηκε ότι στις 21.20 μ.μ. ένας πελαργός της Μαντζουρίας έκανε τρεις κύκλους γύρω από το άγαλμα του Κιμ Γιονγκ Ιλ στον λόφο Τονγκχούνγκ, προτού κουρνιάσει στο κλαδί ενός δένδρου. Ο πελαργός έμεινε εκεί αρκετή ώρα με το κεφάλι κατεβασμένο, προτού φύγει προς την κατεύθυνση της Πιονγιάνγκ. Παρατηρώντας το γεγονός, ο διευθυντής του Επαναστατικού Πάρκου και οι συνεργάτες του είπαν όλοι μαζί ότι ακόμη και ο πελαργός έδειχνε να θρηνεί την απώλεια του ουρανογεννημένου Κιμ Γιονγκ Ιλ, αφού πέταξε ώς εκεί μέσα στην κρύα νύχτα, ανήμπορος να τον ξεχάσει». (Σ.τ.σ.: Ανήμπορος να ξεχάσει ο πελαργός τον Κιμ, ας διευκρινισθεί, διότι η μετάφραση είναι ακριβής).
Ηταν ψυχούλα
Πάντως, τα παραπάνω μάς δίνουν την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πόσο καλόψυχος ημίθεος (για μια στιγμή, πήγα να πω «άνθρωπος»...) ήταν ο Κιμ. Διότι προσέξτε πώς έβαλε σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό του, εν σχέσει με την καλοπέραση των εργατών: Τέτοια ιδιοφυΐα που ήταν (και παραμένει, εκεί επάνω...) οπωσδήποτε θα είχε κάτι πιο έξυπνο και πρωτότυπο να πει για το Παέκτου! Προτίμησε, ωστόσο, κάτι απλό και εκ πρώτης όψεως βαρετό ως και ηλίθιο, παρά να βάλει τους εργάτες να χαράζουν στους βράχους τις λυρικές ωδές, που θα μπορούσε να συνθέσει ανά πάσα στιγμή, χωρίς καθόλου προσπάθεια...
Την απέραντη καλοσύνη και την αυταπάρνησή του μαρτυρούν με δηλώσεις τους και οι εργαζόμενοι σε Πάρκο Νεολαίας της Καϊσόνγκ: «Οταν ο σεβαστός Στρατηγός ήλθε εδώ στις 4 Δεκεμβρίου ήταν μια ασυνήθιστα παγωμένη ημέρα και του ζητήσαμε να μας έλθει ξανά μια ημέρα με καλύτερο καιρό. Ο Κιμ Γιονγκ Ιλ, με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του, μας είπε ότι οι ημέρες με καλύτερο καιρό είναι για τους άλλους ανθρώπους, ενώ για εκείνον είναι οι ημέρες με κακοκαιρία». Καταλαβαίνετε για τι ψυχούλα μιλάμε; Δεν είναι μόνον το προφανές, δηλαδή ότι δεν διενοείτο με την παρουσία του να στερήσει από κάποιον άλλον τη δυνατότητα να επισκεφθεί το πάρκο, αλλά κυρίως ότι είχε την ταπεινότητα να υποβιβάζει τον εαυτό του στο επίπεδο του ανθρώπου!
Η τρέλα δεν πάει στο Παέκτου
Από ελληνικής πλευράς, το φρικτό της υπόθεσης δεν είναι ότι το ΚΚΕ συλλυπείται την δικτατορία της Β. Κορέας για την εκδημία του Αγαπημένου Ηγέτη και δηλώνει τη στήριξή του στο καθεστώς, αλλά το ότι την παλαβομάρα του κόμματος που στέλνει συλλυπητήρια στην Πιονγιάνγκ τη χρηματοδοτούμε εμείς με τους φόρους μας...
Η ανθρώπινη πλευρά τους
Όμως, για να μην τους αδικώ, η απώλεια του Κιμ πρέπει να τους συντάραξε και στο ΚΚΕ. Το λέω, διότι στον «Ριζοσπάστη» της περασμένης Πέμπτης, είδα στη σελ. 13 τον τίτλο «Απήργησαν στα Ναυπηγεία Ελευσίνας»! Η χρονική αύξηση στο ρήμα είναι σαφής ένδειξη ισχυρότατου ψυχολογικού κλονισμού...
Επίσης, στο ίδιο φύλλο του «Ριζοσπάστη», στα διεθνή (σελ. 23) και μάλιστα σε σχόλιο, παρεισέφρησε η εξής απαράδεκτη φράση: «Πάντως ο Ουν συνεχίζει την παράδοση της οικογενειοκρατίας, φαινόμενο αταίριαστο με την εργατική εξουσία»! Εν πάση περιπτώσει, ας μην σπεύδουμε να μιλήσουμε για «οικογενειοκρατία». Μπορεί ο Κιμ Γιονγκ Ουν να μην είναι γιος του μεταστάντος. (Θα φανεί από το αν και αυτός δεν νιώσει ποτέ την ανάγκη να αφοδεύσει και να ουρήσει...)
Και fashion icon!
Υποστηρίζουν οι μαύροι προπαγανδιστές ότι δήθεν ο Κιμ Γιονγκ Ιλ δεν ήταν αγαπητός στη νεολαία της Δύσης. Αυτά είναι σαχλαμάρες! Οχι μόνον ήταν αγαπητός, αλλά ήταν και fashion icon. Οπως ίσως έχετε προσέξει στις φωτογραφίες του ήταν ο πρώτος που καθιέρωσε το χτένισμα των μαλλιών προς τα επάνω, προς τον ουρανό (που ήταν και ο τόπος καταγωγής του...), δηλαδή όπως ακριβώς χτενίζονται σήμερα οι περισσότεροι νέοι που πασαλείβουν το μαλλί τους με κάτι γλοιώδεις ουσίες και το κάνουν «καρφάκια». Αφήστε δε ότι το χτένισμα του Κιμ ήταν και αυτό απόδειξη της ασύλληπτης ιδιοφυΐας του! Διότι προσθέτοντας πέντε πόντους στο κεφάλι, τους κέρδιζε από το τακούνι...
