Γιατί έγινε η επιχείρηση στην Ευρωπό/Τζαραμπλούς; - Ο ρόλος Συρίας και Ιράν
Σάββας Καλεντερίδης
(Πηγή : http://infognomonpolitics.blogspot.gr/)
Στις 10 Ιουνίου του 2014, το ΙΚ επιτέθηκε με 1.200 άνδρες και κατέλαβε τη Μοσούλη, των δυο εκατομμυρίων κατοίκων, όπου έδρευε ένα ενισχυμένο σώμα στρατού και ισχυρές δυνάμεις της αστυνομίας, συνολικά 50.000 στρατιώτες και αστυνομικοί.
Τότε, στα θησαυροφυλάκια του παραρτήματος της Τράπεζας του Ιράκ στη Μοσούλη, βρέθηκαν 430 εκατ. δολάρια, τα οποία αποτέλεσαν την κινητήριο οικονομική δύναμη
του ΙΚ.
Αμέσως μετά, στις 3 Αυγούστου, οι τζιχαντιστές του ΙΚ επιτέθηκαν στην πόλη Σενκάλ, πρωτεύουσα και ιερό τόπο των Κούρδων γεζίντι, όπου έκαναν στην κυριολεξία γενοκτονία και στις 6 Αυγούστου 2014 επιτέθηκαν στο στρατόπεδο προσφύγων του Μαχμούρ, που ελέγχεται από το PKK.
Λίγες μέρες μετά, στις 13 Σεπτεμβρίου 2014, οι τζιχαντιστές του ΙΚ επιτέθηκαν στο Κομπάνι, πρωτεύουσα του κεντρικού καντονιού της Ροζάβας, για να φτάσουν να απειλούν την κατάληψή τους σχεδόν ένα μήνα μετά.
Και οι τρεις αυτές επιχειρήσεις ήταν καθαρή εργολαβία του Ερντογάν προς τον στρατηγικό του σύμμαχο, το ΙΚ.
Η επίθεση εναντίον των Κούρδων γεζίντι ανατέθηκε στο ΙΚ γιατί ο γεζιντισμός, πατρώα θρησκεία των Κούρδων, αποτελεί στρατηγικού χαρακτήρα απειλή για την Τουρκία του Ερντογάν· αν οι Κούρδοι ξαναγίνουν γεζίντι, η Τουρκία χάνει τη δυνατότητα να τους ελέγχει μέσα από τα τζαμιά και τους εξωνημένους ιμάμηδες.
Η επίθεση στο στρατόπεδο προσφύγων Μαχμούρ ανατέθηκε από τον Ερντογάν στο ΙΚ γιατί το συγκεκριμένο στρατόπεδο αποτελεί μια από τις βάσεις ανεφοδιασμού του PKK και αποτελεί στρατηγικό στόχο για την Τουρκία.
Τέλος, η επίθεση εναντίον του Κομπάνι ανατέθηκε στο ΙΚ από τον ίδιο τον Ερντογάν, για να εξαλειφθεί το κεντρικό καντόνι και να τιναχτεί στον αέρα το όνειρο των Κούρδων να ενώσουν τα καντόνια τους και να αποκτήσουν με τον καιρό διέξοδο στη Μεσόγειο.
Ήταν δε τόση η αδημονία του Ερντογάν να πετύχει το στόχο του, που επισκεπτόμενος καταυλισμό προσφύγων στην πόλη Αντέπ, του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν, περίπου ένα μήνα μετά την έναρξη της πολιορκίας του Κομπάνι, στις 7 Οκτωβρίου, δήλωνε από μικροφώνου «το Κομπάνι πέφτει από ώρα σε ώρα στα χέρια του ΙΚ».
Και οι τρεις αποστολές που ανέθεσε ο Ερντογάν στους τζιχαντιστές του ΙΚ, απέτυχαν.
Οι μαχητές του PKK σε συνεργασία με τους πεσμεργκά έσωσαν το Μαχμούρ και σε συνεργασία με τους Αμερικανούς έσωσαν τους γεζίντι, που κινδύνευαν με ολοκληρωτική σφαγή.
Στο Κομπάνι οι Δυνάμεις Προστασίας του Λαού (YPG) έδωσαν έναν τιτάνιο αγώνα μόνοι τους, ανώτερο από εκείνον των αγωνιστών του Μεσολογγίου και του Στάλινγκραντ. Και στο τέλος κατόρθωσαν να απωθήσουν και να κατανικήσουν τους μέχρι τότε ανίκητους τζιχαντιστές, με την καθοριστική βοήθεια των ΗΠΑ, που ήλθε από τον ουρανό, στις 20 Οκτωβρίου και δευτερευόντως με τη βοήθεια των πεσμεργκά, που έφθασαν στο Κομπάνι μέσω Τουρκίας και μετά από πίεση της Ουάσιγκτον προς την Άγκυρα.
Η ήττα των τζιχαντιστών στο Κομπάνι ήταν στρατηγικής σημασίας, αφού έκτοτε ο YPG όπου τους συναντούσε τους κατανικούσε, ενώ και από τότε αρχίζει η πορεία αποδυνάμωσης και απωλειών εδαφών του ΙΚ.
Το Σενκάλ, και κυρίως το Κομπάνι, αποτέλεσαν σημείο καμπής και για τη συνεργασία των Κούρδων του YPG με τις ΗΠΑ. Έκτοτε οι Κούρδοι εκκαθάρισαν τεράστιας έκτασης περιοχές από τους τζιχαντιστές του ΙΚ, ένωσαν το καντόνι της Τζεζίρε με αυτό του Κομπάνι, έφτασαν στα πρόθυρα της πρωτεύουσάς του, της Ράκκας, και απελευθέρωσαν εσχάτως την Ιεράπολη/Μένπετζ, στρατηγικής σημασίας πόλη για την διακίνηση τζιχαντιστών από και προς Ευρώπη, πάντα μέσω Τουρκίας και με τη συνεργασία του κράτους και των αρμόδιων υπηρεσιών με τα στελέχη του ΙΚ.
Όλα αυτά τα επιτεύγματα του YPG μπορεί να οφείλονται στην απαράμιλλη μαχητικότητα και ανδρεία των ανδρών και των γυναικών του Κουρδιστάν, θα ήταν όμως περίπου αδύνατον να επιτευχθούν χωρίς την αεροπορική υποστήριξη των ΗΠΑ.
Κατά την ίδια έννοια, οι ΗΠΑ θα ήταν αδύνατον να αποδυναμώσουν και να περιορίσουν το πεδίο δράσης του ΙΚ χωρίς την απαράμιλλη ανδρεία των Κούρδων του YPG.
Όμως, απελευθερώνοντας την Ιεράπολη/Μένπετζ, στην κυριολεξία έφτασε ο κόμπος στο χτένι για όλους – και κυρίως για τρεις πρωτογενώς ενδιαφερομένους: Συρία, Ιράν, Τουρκία…
Αν οι Κούρδοι ενώσουν το καντόνι του Κομπάνι με αυτό του Αφρίν, με δεδομένο ότι αυτό γίνεται ΚΑΙ με την βοήθεια των ΗΠΑ, θα δημιουργηθεί μια κατάσταση μη αναστρέψιμη, για όλους τους παραπάνω, γιατί μετά τη Συρία, έρχεται η σειρά της Τουρκίας και μετά του Ιράν…
Είναι δυνατόν η επιχείρηση στην Τζαραμπλούς να ανατρέψει το ρου τον εξελίξεων;
Οψόμεθα...
Pontos-news
Δημοκρατία
