Από τον Betmixer
Γεια σου φίλε.
Σήμερα θα μιλήσουμε αθλητικά…
Θα παρακάμψω όλα τα εμετικά που συνοδεύουν το απαίσιο ελληνικό διασυλλογικό ποδόσφαιρο, εκτιμώ πως η αναξιοπιστία αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια ζωντανό και μαζί κυρίαρχο κύτταρο της ελληνικής κοινωνίας, συνεπώς ο επαγγελματικός αθλητισμός δε θα μπορούσε να γλιτώσει και πώς να γλιτώσει από τη στιγμή που διακυβεύονται τσουβάλια τα λεφτά…
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η μοναδική μονάδα ασφαλούς μέτρησης της ποιότητας και της ικανότητας μιας ελληνικής ποδοσφαιρικής ομάδας, είναι η Ευρώπη.
Εκεί δεν υπάρχουν ούτε «παράγκες», ούτε «ΕΠΟ», ούτε διαιτησίες, εκεί φαίνεται «ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΡΟΣΤΕΡ» και στο σημείο αυτό θα κατεβάσω τρία από τα πολλά περισσότερα περιστατικά, τα οποία αποδεικνύουν τη μέθοδο που πρέπει να ακολουθήσουν οι διοικήσεις των ομάδων, ώστε να φτιάξουν σύνολα ικανά να «στέκονται» (και όχι να παίρνουν ρόλο διακοσμητικό) στα σαλόνια της Ευρώπης, με ΛΑΜΠΕΡΟ φετινό παράδειγμα τον «ΛΑΤΙΝ» ΑΣΤΕΡΑ ΤΡΙΠΟΛΗΣ και δευτερευόντως τον (πολυεθνικό) Ολυμπιακό, ο οποίος ήταν δεδομένα πολύ πεσμένος, για Ολυμπιακός.
Πως όμως φτιάχνεις ρόστερ;
Ευχής έργο θα ήταν, να ήταν η χώρα μας εστία αθρόας παραγωγής αυθεντικών ποδοσφαιρικών ταλέντων (όπως στο μπάσκετ λχ), όμως δεν είναι (κάθε άλλο) και από τη στιγμή που δεν είναι, αποτελεί ανάγκη η στροφή σε ξένες αγορές, με σκάουτινγκ για «λαβράκια».
«Λαβράκια», σαν τα «λαβράκια» που αναφέρω, στα τρία ΛΑΜΠΕΡΑ παραδείγματα, που ακολουθούν…
Περίπτωση Νο 1
Λέγεται Ντανίλο Περέιρα, δεν «έπιασε» στην Πάρμα, η Πάρμα τον δάνεισε στον «Λάτιν» (τότε) Άρη Θεσσαλονίκης, στον Άρη Θεσσαλονίκης έπαιξε για ένα μόνο εξάμηνο (από Γενάρη μέχρι τη λήξη της λίγκας), σήμερα βγάζει το ψωμί του στη Μαρίτιμο, η ρήτρα του έχει οριστεί στα 4 εκατομμύρια ευρώ, κλήθηκε από τον Σάντος στην Εθνική Πορτογαλίας (συμπαίκτης του ΒΙΕΪΡΙΝΙΑ, για να μη ξεχνιόμαστε, που δεν «έκανε» για την Πόρτο, για να μη ξεχνιόμαστε) και από το καλοκαίρι είναι πολύ πιθανό να ανήκει στο ρόστερ είτε της Πόρτο, είτε της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, είτε της Μπενφίκα που κάποτε είχε τα δικαιώματά του, αλλά δεν τον πίστεψε και τον «πέταξε» στην Πάρμα…
Περίπτωση Νο 2
Λέγεται Βιδάλ, δεν έχει καμία σχέση με της Γιουβέντους τον Βιδάλ, πέρασε πριν από χρόνια από τον Πανθρακικό, για λόγους που προσωπικά δε μου προξενούν την παραμικρή εντύπωση δεν αξιοποιήθηκε από τον Πανθρακικό, επέστρεψε στη χώρα του, κάποια στιγμή μετά από «περιπλανήσεις» σε αδιάφορες ομάδες υπέγραψε στην Αλμερία, έκανε «όργια» με την Αλμερία, τον πήρε η Σεβίλλη, παίζει μπακ-χαφ στη Σεβίλλη, ήταν ο ηγέτης στο «3-0» επί της Φιορεντίνα, ετοιμάζεται να γιορτάσει συμμετοχή σε ΤΕΛΙΚΟ ΓΙΟΥΡΟΠΑ, ευελπιστεί (όχι άδικα) πως θα κληθεί σύντομα στην Εθνική Ισπανίας και δε νομίζω πως υπάρχει λόγος να διευρύνω την περιγραφή…
Περίπτωση Νο 3
Λέγεται Φουέγο, «βγάζει μάτια» με τη φανέλα της Βαλένθια, «σκότωσε» πριν λίγες μέρες τη Ρεάλ Μαδρίτης (είπε «ΑΝΤΙΟ» πρωτάθλημα, μετά το «2-2») μέσα στη Μαδρίτη και όταν πριν από λίγα χρόνια (2010) είχε μείνει ελεύθερος από την Ουέλβα, ο Έκτορ Ραούλ Κούπερ τον ζήτησε, εκείνος συμφώνησε να φορέσει τη φανέλα του Άρη Θεσσαλονίκης, δε μπήκε όμως την τελευταία στιγμή στο αεροπλάνο για να έρθει και να υπογράψει και δεν το έκανε γιατί άκουσε τη συμβουλή του πατέρα του, να επιλέξει τη Ράγιο Βαγιεκάνο, ομάδα που τότε αγωνιζόταν στη Σεγούντα Ντιβιζιόν…
Αυτά για τα «παλτά» και για τα «καράβια» που φέρνουν τα «παλτά», να παίξουν στην Ελλάδα…
ΥΓ : Για ασφαλές στοίχημα : www.betmixers.net
Betmixer
