Από το Μυστήριο
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, με αφορμή την επέμβαση των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν, ο μουσουλμανικός κόσμος και δη οι Σουνίτες, οι αποτελούν την πλειοψηφία του, έχει ξεκινήσει να ριζοσπαστικοποιείται και να παίρνει τα όπλα εναντίον των Χριστιανών, αλλά και των "αιρετικών" Σιιτών.
Καθώς τα πετροδολάρια από τη Σαουδική Αραβία και τα εμιράτα του Κόλπου ρέουν άφθονα, η πιο ακραία μορφή του Σουνιτισμού, ο Ουαχαμπιτισμός, γεμίζει με φανατισμό και μίσος κυρίως τους μουσουλμάνους μετανάστες νεαρής κυρίως ηλικίας, που ζουν στα υποβαθμισμένα προάστια των ευρωπαϊκών πόλεων. Πνευματικό τέκνο του Ουαχαμπιτισμού αποτελεί άλλωστε και ο ISIS που έχει καταλάβει τις σουντικές περιοχές του Ιράκ και της Συρίας, επιβάλλοντας τη Σαρία και εξολοθρεύοντας τους μη σουνιτικούς πληθυσμούς (Σιίτες, Χριστιανοί, Κούρδοι Γεζίντι). Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα και η Τουρκία είναι οι χρηματοδότες του.
Είχε προηγηθεί η προσπάθεια του πολιτικού Ισλάμ με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους να αναλάβει την εξουσία στην Αίγυπτο, όταν χρειάστηκε να επέμβει ο Στρατός για να αποκατασταθεί η τάξη. Στην δε Τουρκία, μετά τη νέα νίκη του Ερντογάν, δεν απέχει πολύ η εγκαθίδρυση ενός ισλαμιστικού καθεστώτος, η οποία θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε ανοιχτή και βίαιη σύγκρουση με τους κοσμικούς Κεμαλικούς.
Το Παρίσι ένιωσε την Παρασκευή την οργή του ακραίου σουνιτικού Ισλάμ, με τους "γιους" του να επιτίθενται στο δυτικό τρόπο ζωής, αφού προηγουμένως είχαν φροντίσει να τον απολαύσουν και να τον εκμεταλλευθούν. Είχε προηγηθεί η επίθεση εναντίον του περιοδικού Charlie Hebdo, όταν δολοφονήθηκαν οι σκιτσογράφοι του, επειδή σατίριζαν τον Μωάμεθ. Στην Τουλούζη το 2012, φανατικός ισλαμιστής σκοτώνει 3 Γάλλους στρατιώτες (βορειοαφρικανικής καταγωγής) και 3 Εβραίους έξω από εβραϊκό σχολείο. Ενώ το 2005 τα προάστια του Παρισιού καίγονταν επί ημέρες από Αφρικανούς μετανάστες, μουσουλμάνοι στην πλειοψηφία τους, με την γαλλική αστυνομία να αδυνατεί να επιβάλει την τάξη...
Οι επιθέσεις του ακραίου Ισλάμ είναι πια συνεχείς και εκδηλώνονται σε όλη την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.
Το 2013 τα προάστια της Στοκχόλμης, όπου ζουν μετανάστες από την Ασία και Αφρική (η πολύ μεγάλη πλειοψηφία των οποίων είναι μουσουλμάνοι), καίγονταν επί μία εβδομάδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 15% του πληθυσμού της Σουηδίας είναι μετανάστες.
Στο Λονδίνο, την ίδια χρονιά, δύο μαύροι μουσουλμάνοι αποκεφαλίζουν στη μέση του δρόμου έναν Βρετανό στρατιώτη, μπροστά στα έντρομα μάτια των περαστικών, και εν συνεχεία ο ένας εξ αυτών δίνει συνέντευξη σε τηλεοπτικό σταθμό κρατώντας ακόμη τον αιματοβαμμένοι μπαλτά, και δηλώνει ότι κανείς Δυτικός δεν πρέπει να αισθάνεται ασφαλής. Επίσης στο Λονδίνο το 2005, φανατικοί ισλαμιστές πραγματοποιούν βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίες στο μετρό και σε ένα λεωφορείο, σκοτώνοντας 52 ανθρώπους. Οι δράστες είναι 4 Βρετανοί μουσουλμάνοι…
Στην Βοστώνη, δύο αδέλφια Τσετσένοι, φανατικοί ισλαμιστές, πυροδοτούν βόμβες με καρφιά και άλλα μεταλλικά αντικείμενα στη Μαραθώνιο, σκοτώνοντας 3 ανθρώπους (το ένα θύμα ήταν μικρό παιδί) και ακρωτηριάζοντας πολλούς άλλους. Ο ένας αδελφός ήταν αμερικανός υπήκοος, ο άλλος ζούσε στις ΗΠΑ πολλά χρόνια…
Το 2004 η Μαδρίτη ζει το μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα στην ιστορία της Ευρώπης. 191 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και περίπου 2.000 ακόμη τραυματίστηκαν, όταν 10 βόμβες άρχισαν να εκρήγνυνται σε τέσσερα τρένα, τα οποία βρίσκονταν σε τρεις σιδηροδρομικούς σταθμούς της πόλης.
Αλλά και στο μουσουλμανικό κόσμο, οι χριστιανοί βαίνουν προς εξαφάνιση.
Στην Αίγυπτο, μετά την επικράτηση των Αδελφών Μουσουλμάνων και την άνοδο της επιρροής των ακραίων Σαλαφιστών, η χριστιανική μειονότητα των Κοπτών (περί τα 8.000.000) δεχόταν (και δέχεται ακόμη) σε καθημερινή βάση επιθέσεις από φανατικούς ισλαμιστές, πενθώντας θύματα και βλέποντας τις εκκλησίες της να καίγονται. Στο Ιράκ οι Χριστιανοί (ασσυριακής καταγωγής κυρίως) ήταν περί το 1,5 εκατομμύριο το 1990, μέχρι το 2003 μειώθηκαν σε 500.000, και μετά την εισβολή των ΗΠΑ έχουν απομείνει σήμερα λιγότεροι από 200.000. Στη Συρία, οι Χριστιανοί διώχνονται από τις εστίες τους μεταναστεύοντας προς Ευρώπη και Λίβανο.
Την ίδια στιγμή, μόνο φέτος πάνω από 1.000.000 μετανάστες (στη συντριπτική τους πλειοψηφία μουσουλμάνοι) κατακλύζουν την Ευρώπη, κυρίως μέσω Ελλάδος.
Το Ισλάμ από την γέννησή του έχει χαρακτηριστικά κατακτητή που δεν ανεχόταν τις άλλες θρησκείες. Από την Εγίρα (622 μ.Χ.) μέχρι σήμερα οι μουσουλμάνοι εμφορούνται από το πνεύμα του Άραβα ιππέα που διψά για νέες κατακτήσεις και λάφυρα. Το πνεύμα αυτό, σήμερα, στην ακραία του μορφή επιδιώκει ή την εξαφάνιση των απίστων ή την επιβολή του Ισλάμ σε αυτούς.
Επίσης το Ισλάμ ιστορικά ουδεμία σχέση είχε με την Δημοκρατία. Παραδείγματα πραγματικών δημοκρατικών ισλαμιστικών κρατών δεν υπάρχουν και δεν πρόκειται να υπάρξουν.Φυσικά και ο Χριστιανισμός είχε πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά. Στο πέρασμα όμως των αιώνων, οι Χριστιανοί εν πολλοίς έχουν απωλέσει τα χαρακτηριστικά του Σταυροφόρου, πολλές δε δυτικές χώρες αναδείχθησαν σε κέντρα πολυπολιτισμικότητας. Ο Χριστιανισμός ξεπέρασε με επιτυχία το δικό του Μεσαίωνα, το Ισλάμ όμως, παρά την παρέλευση 1.400 ετών από την ίδρυσή του, δεν πέτυχε ή δεν ήθελε να εξελιχθεί αντιστοίχως, υιοθετώντας ακόμη πιο συντηρητικές επιλογές, ιδίως στο θέμα της αντιμετώπισης της θέσης των γυναικών στο μουσουλμανικό κόσμο.
Η διαφορά νοοτροπίας των δύο κόσμων, χριστιανικού και μουσουλμανικού, είναι πια χαώδης.
Η μεγάλη πλειοψηφία των Μουσουλμάνων που μετανάστευσαν στις δυτικές χώρες, δεν αφομοιώθηκε από τις τοπικές κοινωνίες, κυρίως επειδή δεν ήθελε. Προτίμησε να αυτογκετοποιηθεί και να περιχαρακωθεί, αρνούμενη να δεχθεί τα ήθη και έθιμα της χώρας που ζει πια, καθώς τα ήθη και έθιμα αυτά έχουν χριστιανικές καταβολές και χαρακτηριστικά.
Σήμερα τα ριζοσπαστικά στοιχεία των μουσουλμανικών μειονοτήτων, ιδίως τα προερχόμενα από τη νεολαία, αισθανόμενα πια πληθυσμιακά ισχυρά, επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν την απομόνωση των μουσουλμάνων από την ανάπτυξη των χωρών που ζουν, την φτώχεια και την ελλιπή τους εκπαίδευση.
Μην έχοντας επί της ουσίας τίποτε να χάσουν, παρά μόνο να κερδίσουν, πετούν το γάντι στην χριστιανική πλειοψηφία των χωρών διαμονής τους, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι ουχί μόνο ήλθαν για να μείνουν, αλλά στο βάθος χρόνου με την αλματώδη δημογραφική τους αύξηση, να διεκδικήσουν την εξουσία.
Φυσικό επακόλουθο ήταν να αντιδράσει η χριστιανική πλειοψηφία, και ιδίως τα φτωχά τμήματα αυτής που δέχονται πρώτα την πίεση, και να καταφύγουν σε ριζοσπαστικά ακροδεξιά, ξενοφοβικά κομματικά μορφώματα για να προστατευτούν. Τα κόμματα αυτά σε Σουηδία, Αυστρία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Ελλάδα κλπ αναδεικνύονται σε ισχυρούς παίκτες.
Αν μάλιστα συνεχιστεί η σοβούσα οικονομική κρίση στην Ευρώπη και δεδομένου ότι είναι επί της ουσίας αδύνατο να σταματήσει η πλημμυρίδα των μεταναστών που κατακλύζει τις ευρωπαϊκές χώρες, είναι πλέον βέβαιο ότι σε βάθος δυο το πολύ δεκαετιών τα ριζοσπαστικά στοιχεία και των δύο πλευρών θα ωθήσουν τα πράγματα στα άκρα για την τελική επικράτηση.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
