Τι σημαίνει να είσαι μαύρος στις ΗΠΑ;
Κώστας Γιαννακίδης
(Πηγή : http://www.protagon.gr/)
Ενας μαύρος άνδρας που γεννήθηκε στις ΗΠΑ το 1991, έχει πιθανότητες 29% να βρεθεί στη φυλακή για κάποιο διάστημα της ζωής του. Και αν αυτό το φέρεις πιο κοντά και διαβάσεις όλα τα στοιχεία, θα δεις ότι ένας στους εννέα μαύρους άνδρες στις ΗΠΑ θα μπει σίγουρα στη φυλακή ανάμεσα στην ηλικία των 20 και 34 ετών.
Οι Αμερικανοί έχουν εμμονή με τα στατιστικά. Και στην προκειμένη περίπτωση οι αριθμοί περιγράφουν την αλήθεια. Ισως μάλιστα δεν υπάρχει και κάτι άλλο για να την περιγράψει καλύτερα.
Τα στοιχεία προέρχονται από τον εθνικό οργανισμό των ΗΠΑ για την ενίσχσυση των Αφρο-αμερικανών. Σημειώστε:
Οι μαύροι άνδρες αποτελούν το 13% του πληθυσμού των ΗΠΑ, αλλά ταυτοχρόνως είναι το 35% του πληθυσμού των φυλακών. Σήμερα περισσότεροι από ένα εκατομμύριο μαύροι βλέπουν τις ΗΠΑ πίσω από τα κάγκελα.
Οι μαύροι άνδρες που βρίσκονται στις φυλακές, είναι περισσότεροι από αυτούς που βρίσκονται σε κολέγια.
Οι μαύροι φυλακισμένοι στις ΗΠΑ είναι περισσότεροι από το άθροισμα όλων των κρατουμένων σε Ινδία, Αργεντική, Καναδά, Γερμανία, Γερμανία, Ιαπωνία, Ισραήλ, Μεγάλη Βρετανία, Φινλανδία.
Το 2014 το 6% όλων των μαύρων ανδρών ανάμεσα στις ηλικίες 20 και 34, ήταν στη φυλακή.
Οι μαύροι άνδρες στις ηλικίες 30-34 έχουν το υψηλό ποσοστό εγκληματικότητας από κάθε άλλη φυλετική η εθνική ομάδα των ΗΠΑ.
Γιατί μπαίνουν φυλακή όλοι αυτοί; Κυρίως για ναρκωτικά, κλοπές και αδικήματα κατά προσώπων. Εννοείται και επειδή δεν έχουν τους πόρους για νομική εκπροσώπηση αντίστοιχη εκείνης που απολαμβάνει ένας λευκός. Και φυσικά για το ανομολόγητο: το δικαστικό σύστημα, οι ένορκοι, οι κοινωνίες, αλλιώς αντιμετωπίζουν έναν μαύρο και αλλιώς ένα λευκό.
Αντίστοιχη, φυσικά, είναι η εικόνα στην αγορά εργασίας όπου οι μαύροι υστερούν έναντι των λευκών. Αυτό αποτυπώνεται και στην εισοδηματική διαφορά που χωρίζει λευκούς και μαύρους. Tο μέσο ετήσιο εισόδημα σε ένα μαύρο νοικοκυριό είναι 35.481 δολάρια, όταν ο εθνικός μέσος όρος είναι 53.657 δολάρια. Ενας μαύρος βγάζει την εβδομάδα 652 δολάρια, όταν όλοι οι άλλοι κερδίζουν 889.
Οι ανισότητες που υφίστανται οι μαύροι στις ΗΠΑ είναι μία καλή αρχή για να προσεγγίσει κάποιος το θέμα της βίας στο Ντάλας ή στο Φέργκιουσον του Μιζούρι πριν από δύο χρόνια, όταν και πάλι ένας Αφρο-αμερικανός είχε σκοτωθεί από σφαίρες αστυνομικού. Ο Ακης Καλαϊτζίδης, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο του Κεντρικού Μιζούρι περιγράφει την εικόνα στο protagon: «Η αμερικανική κοινωνία δεν έχει απαλλαγεί από τον ρατσισμό. Παρά τις τεράστιες προόδους που έχει κάνει, εξακολουθεί να βλέπει τους νεαρούς αφροαμερικανούς ως πηγή εγκληματικότητας. Η στάση αυτή ενισχύεται και από τα μεγάλα media που επιβεβαιώνουν το ρατσιστικό στερεότυπο. Όμως είναι και η αστυνομία που άλλαξε. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου οι Αμερικανοί αστυνομικοί δεν παρέλαβαν μόνο στρατιωτικό υλικό, αλλά υιοθέτησαν και αντίστοιχη κουλτούρα. Από όργανα της τάξης έγιναν και όργανα βίαιης καταστολής. Σήμερα πια δεν έχεις το περιθώριο να μην υπακούσεις σε εντολή αστυνομικού. Αλίμονό σου…»
Η αντίφαση, βέβαια, αποτυπώνεται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, στο πρόσωπο του Μπαράκ Ομπάμα. Οι ΗΠΑ έχουν μαύρο πρόεδρο αν και, όπως κάποιοι σημειώναν περιπαικτικά, «είναι τόσο μαύρος όσο και η Μαντόνα». Και πράγματι, ο Ομπάμα ελέγχεται για την καχεξία της φυλετικής του ατζέντας. Προτίμησε να επενδύσει πολιτικά στα δικαιώματα της gay κοινότητας, αποφεύγοντας να ανοίξει φυλετικό μέτωπο, αναγνωρίζοντας, προφανώς, ότι θα ήταν κάτι εξαιρετικά πιο δύσκολο.
Πώς θα διαχειριστεί αυτήν την ένταση η αμερικανική κοινωνία, κυρίως στο Νότο; Αυτά συχνά δεν επιδέχονται σχεδιασμό, υπόκεινται σε αντανακλαστικές λειτουργίας. Για αυτό και η απάντηση συνήθως βρίσκεται στη βία.
(Στην φωτογραφία : Μέλη της οργάνωσης «Μαύροι Πάνθηρες» διαδηλώνουν στο Λος Αντζελες σε παλαιότερη κινητοποίηση dcgazette.com)
