Από τον ΣΣ
Παρακολουθούμε να καταστρέφεται ράμπα αναπήρων σε παραλία, να αποκεφαλίζεται το άγαλμα Βόρειος Ήπειρος, να μουτζουρώνεται με σπρέι εκείνο του Παλαμά, να τελεί σε 30ετή κατάληψη το κτίριο του ΕΜΠ, να ξεχαρβαλώνονται πανεπιστήμια, σχολεία ή γήπεδα ή να γράφεται σε όποια πιθανή ή απίθανη επιφάνεια της πόλης ότι πρέπει να γυρίσουμε στις σπηλιές, να κλείσουμε ό,τι έμεινε ανοιχτό και παράγει και άλλα τέτοια.
Επιχειρείται κάθε μέρα όλο και περισσότερο να εξοικειωθούμε με τον εξευτελισμό, αν όχι την ωμή βία σε βάρος ολόκληρων ομάδων εργαζομένων, τον βανδαλισμό κάθε δημόσιου ή ιδιωτικού κτιρίου, την πυρπόληση λεωφορείων και τρόλεϊ, τη ληστεία, το πλιάτσικο, τον τραμπουκισμό, τη συνολική δράση ανθρώπων που η οργανωμένη πολιτεία αρχικά παραιτήθηκε από την αναζήτηση να μαθαίνουμε ποιοι ακριβώς την οργανώνουν και τι επιδιώκουν και,στη συνέχεια, ίσως έκλεισε και το μάτι από πάνω.
Αποσυντονισμένοι εντελώς, κατάκοποι, παρακολουθούμε την αποκαθήλωση κάθε εγκατάστασης ή συμβόλου οργανωμένης ζωής, ιστορίας, νομιμότητας, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης από εκείνους που επιθυμούν να επιδείξουν κάποια τάχα δύναμη και ισχύ.
Εντούτοις, σε καμία εποχή η καταστροφή δεν νίκησε όταν λειτούργησε ως μοναδικό κίνητρο για αναγνώριση δήθεν "κοινωνικής" δράσης.
Και δεν θα νικήσει.
ΣΣ
