Αρμαγεδδών» στις τραπεζικές μετοχές...
ZEZA ZHKOY
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_11/10/2011_458900)
Οι δραματικές εξελίξεις στο εγχώριο τραπεζικό σκηνικό, η κρατικοποίηση της Proton Bank και η διφορούμενη ερμηνεία που δίδεται στις εξαγγελίες Μέρκελ - Σαρκοζί για το ελληνικό χρέος έδωσαν τη χαριστική βολή στις ελληνικές τράπεζες.
Η απόφαση της Γερμανίδας καγκελαρίου και του Γάλλου προέδρου για στήριξη των τραπεζών έχει ως ουσιαστικό στόχο να εξασφαλίσει τον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα ενόψει του μεγάλου «κουρέματος» του ελληνικού χρέους που έρχεται.
Με επιμονή στα σενάρια για δραστικό «κούρεμα» του ελληνικού χρέους μέχρι και 60% υποδέχτηκε ο γερμανικός Τύπος τις γαλλογερμανικές εξαγγελίες που διασφαλίζουν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Η γερμανογαλλική συνάντηση κορυφής ήταν το πρωτοσέλιδο και στη Sddeutsche Zeitung, που γράφει ότι συμφωνήθηκε πακέτο βοήθειας για τις τράπεζες από την κρίση. Η Die Welt έχει τίτλο «Μείωση του χρέους για την Αθήνα 60%», επισημαίνοντας πως «κούρεμα» σε αυτό το ύψος ισοδυναμεί με πτώχευση της Ελλάδας.
Ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αμφισβήτησε ανοιχτά ως ανεπαρκές το «κούρεμα» 21% του ελληνικού χρέους που είχε συμφωνηθεί στη συνάντηση κορυφής της 21ης Ιουλίου. «Ενδεχομένως τον Ιούλιο είχαμε θέσει ως αφετηρία ένα μικρό μόνο ποσοστό μείωσης του χρέους» είπε ο κ. Σόιμπλε στην κυριακάτικη FAZ. Αλλά μια τελική αποτίμηση θα γίνει μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης από την τρόικα.
Το συνολικό σχέδιο σταθεροποίησης της Ευρωζώνης θα περιλαμβάνει ρυθμίσεις για την «ανακεφαλαιοποίηση» (κεφαλαιακή ενίσχυση) των τραπεζών, συμφώνησαν από κοινού. Ομως, πληροφορίες από το Βερολίνο αναφέρουν ότι υπάρχει σύγκρουση απόψεων ως προς το τι κεφάλαια θα διαθέσει η Ε.Ε. και τι θα δώσει κάθε κράτος-μέλος για να βοηθήσει τις τράπεζές του. Οι γαλλικές τράπεζες έχουν πολύ μεγαλύτερη έκθεση από τις γερμανικές σε ομόλογα χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, άρα θα χρειαστούν μεγαλύτερες ενισχύσεις - εάν μάλιστα γίνει «κούρεμα» ελληνικού χρέους. Γι’ αυτό η Γερμανία θέλει να ενισχύσει κάθε χώρα τις τράπεζές της και η Ε.Ε. να συνδράμει βοηθητικά. Αντίθετα η Γαλλία προτιμά όλες οι ενισχύσεις να δοθούν από την Ε.Ε. Οι πέντε κύριες τράπεζες της Γαλλίας είναι έτοιμες να αποδεχθούν μια ανακεφαλαιοποίησή τους από το κράτος ύψους 10 ώς 15 δισεκατομμυρίων ευρώ, έγραψε η Frankfurter Allgemeine Zeitung. Οι διαπραγματεύσεις για το συγκεκριμένο θέμα θα συνεχιστούν λοιπόν και στη σύνοδο κορυφής θα σχηματισθούν δύο μέτωπα - «βορείων» με επικεφαλής τη Γερμανία και «νοτίων» γύρω από τη Γαλλία.
Στις ηλεκτρονικές τους εκδόσεις, όλα τα μεγάλα γερμανικά μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες μέρες δημοσιεύουν αναλύσεις οικονομολόγων, σύμφωνα με τις οποίες ίσως είναι πολύ προτιμότερο για τους δανειστές μας να «θωρακίσουν» τις τράπεζές τους και να μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε παρά να συνεχίζουν να μας δανείζουν.
«Aς χρεοκοπήσει η Ελλάδα για να σωθεί το ευρώ» αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας Financial Times και απευθύνεται προς τους Ευρωπαίους ηγέτες, καθώς η Ελλάδα πηγαίνει στα... τυφλά, γράφει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος Philip Stephens.
«Ηρθε η ώρα να αποδεσμεύσουμε την Ελλάδα. Δεν προτείνω, βεβαίως, να πατήσουμε τα δάχτυλα της ελληνικής κυβέρνησης, ενώ κρέμεται από το χείλος του ευρωπαϊκού γκρεμού. Φτάσαμε, όμως, σε ένα σημείο όπου οι ελπίδες για το καλύτερο οδηγούν στον όλεθρο» τονίζει ο κ. Stephens και συμπληρώνει ότι η Ευρώπη χρειάζεται ένα σχέδιο για να διαχειριστεί την πτώση της Ελλάδας.
Η επίλυση των κρίσεων στο τραπεζικό σύστημα ήταν ανέκαθεν δύσκολη υπόθεση. Στην Ευρώπη, το πρόβλημα αυτό εντείνεται από τις διασυνοριακές σχέσεις των χωρών. Οι κυβερνήσεις είναι αλληλοεξαρτώμενες στη λήψη καίριων αποφάσεων. Η παράλυση στη χάραξη πολιτικής διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην αναποτελεσματική λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, παράγοντας που αναχαίτισε δραματικά την ανάκαμψη των οικονομιών της ηπείρου. Οι πολιτικές είναι όμηροι ενός άρρωστου τραπεζικού συστήματος, δεσμεύοντας ακόμη περισσότερα χρήματα των φορολογουμένων και απειλώντας την πολιτική υπόσταση της Ε.Ε.
Πέρα από υπαρκτούς κινδύνους της αναδιάρθρωσης του χρέους και πέρα από υπαρκτές σκοπιμότητες αναζωπύρωσης της σχετικής φημολογίας, οι νέες οδυνηρές εξελίξεις ανακυκλώνουν τη συζήτηση στα επικίνδυνα όρια του συστημικού κινδύνου. Ο συστημικός κίνδυνος αποτυπώνεται ήδη στις τράπεζες, οι μετοχές των οποίων καταρρέουν.