Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Σήψη και παρακμή στο κέντρο της πόλης με ευθύνη της ΕΛ.ΑΣ.


Από τον Μυστήριο
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι από το καλοκαίρι και μέχρι σήμερα, από νωρίς το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ, ο χώρος γύρω από τα Προπύλαια και την Εθνική Βιβλιοθήκη καταλαμβάνεται από εκατοντάδες ναρκομανείς που ζητούν τη δόση τους χτυπώντας ενέσεις σε κοινή θέα όλων των περαστικών Ελλήνων και τουριστών.  
Εννοείται η εν λόγω «δραστηριότητα» έχει ως αποτέλεσμα και την κατακόρυφη άνοδο της εγκληματικότητας στην περιοχή.
Εκεί βρίσκονται φυσικά και οι έγχρωμοι διακινητές των ναρκωτικών υπό τη κάλυψη των ομοεθνών τους που επιδίδονται ελευθέρως και ανενοχλήτως στην πώληση των γνωστών μαϊμούδων.   
Έτσι, ένα από το ομορφότερα και πλέον τουριστικά μέρη των Αθηνών γίνεται εστία παρανομίας. Το αξιοπερίεργο είναι ότι ελεύθερη και ανεμπόδιστη διακίνηση ναρκωτικών γίνεται και σε ένα άλλο τουριστικό προορισμό, ήτοι στη Τοσίτσα δίπλα στο Αρχαιολογικό. Φαίνεται ότι η επιλογή του μέρους μόνο τυχαία δεν είναι. Προφανώς, σε επόμενο στάδιο οι ναρκομανείς θα χτυπάνε ενέσεις μέσα στην Ακρόπολη, υπό την ανοχή αν όχι «παρότρυνση» της ΕΛ.ΑΣ. …
Η οποία ΕΛ.ΑΣ., τι και το φαινόμενο αυτό παρακμής έχει καταγραφεί και καταγγελθεί πολλάκις από όλες σχεδόν τις εφημερίδες και ιστοτόπους, τι και να έχει  βγει ο Πρύτανης του Καποδιστρίου ζητώντας την εξάλειψη του, περί άλλων τυρβάζει.
Κοινώς, γράφει τον κόσμο όλο στα παλαιότερα των υποδημάτων της, για να μην γινόμαστε και αισχροί μεσημεριάτικα… 
Επιτρέποντας όμως εν γνώσει της την τέλεση εγκληματικών δραστηριοτήτων και μάλιστα στο κέντρο των Αθηνών, τόσο η φυσική όσο και η πολιτική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. δεν αυθαιρετεί μόνο ή απλώς δεν φέρει εις πέρας το έργο της, ως όφειλε.
Η ΕΛ.ΑΣ., αλλά και το προσωπικό του κατά τόπον αρμόδιου αστυνομικού τμήματος διαπράττουν το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, ενδεχομένως δε και το αδίκημα της κατάχρησης εξουσίας… 
Καμία, μα καμία δικαιολογία δεν υπάρχει για τη μη πάταξη αυτού του νοσηρού φαινομένου, το οποίο υποβιβάζει την πόλη μας στα δικά μας πρώτιστα μάτια.
Τα περί έλλειψης προσωπικού, ασύλου (αν υποτίθεται ότι ισχύει εν προκειμένω, αίρεται πια σε αντίστοιχες περιπτώσεις) είναι για κλάματα.
Αν είναι ανίκανοι να προστατέψουν ακόμη και το κέντρο, τότε ας αυτοκαταργηθούν, αφού δεν θα υπάρχει λόγος ύπαρξής τους.
Πραγματικά, δε με νοιάζει και πάρα πολύ, αν η Αθήνα εκτίθεται τοιουτοτρόπως στον τουρίστα που έρχεται να «θαυμάσει» τον ελληνικό πολιτισμό.
Πρωτίστως, με νοιάζει που η πόλη μου γίνεται κάθε ημέρα και αισθητικά πιο ανυπόφορη…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ