Από τον Μυστήριο
Την προηγούμενη εβδομάδα βρέθηκα για δουλειές για μία ημέρα (από το πρωί μέχρι το απόγευμα) στα …Τίρανα.
Η αλήθεια είναι ότι είχα πολύ μεγάλη περιέργεια να πάω και να δω από κοντά την πρωτεύουσα της Αλβανίας, για το λόγο αυτό από την πρώτη στιγμή αποδέχθηκα την πρόσκληση - πρόκληση.
Σε όσους έτυχε να πω ότι θα πάω στα Τίρανα, δεν έκρυψαν την έκπληξή τους μια και τα Τίρανα δεν είναι αυτό που λέμε … ο απόλυτος ταξιδιωτικός προορισμός.
Άσε που όλοι σχεδόν μου ζήτησαν να τους φέρω ως σουβενίρ… ένα καλάσνικοφ….
Πρωί – πρωί λοιπόν με την αυγούλα, προσγειωθήκαμε στο «διεθνές» αεροδρόμιο των Τιράνων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ο.Α. εκτέλεσε και τις δύο πτήσεις με ελικοφόρο, ενδεικτικό ίσως της σημασίας που δίνει η εταιρεία στην εν λόγω γραμμή…
Το αεροδρόμιο ήταν μεν σαν ένα ελληνικό επαρχιακό αεροδρόμιο, αλλά ήταν καινούριο.
Σίγουρα, δεν πρόλαβα να δω και πολλά πράγματα στα Τίρανα, μια και κάθισα ούτε 12 ώρες, αλλά νομίζω ότι πήρα μία μυρουδιά τουλάχιστον από το κέντρο της πόλης.
Λοιπόν, τα Τίρανα, ή μάλλον για να ακριβολογούμε, το κέντρο των Τιράνων είναι αρκετά έως πολύ καλύτερο απ’ όσο τουλάχιστον εγώ αλλά και οι περισσότεροι φανταζόμαστε.
Προφανώς, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές επεμβάσεις στην πόλη, αφού είχε κάποιες δόσεις σύγχρονες στα κτήριά της, αλλά και ανακαινίσεις παλαιών κτηρίων και πλακοστρώσεις δρόμων. Φυσικά η τεράστια πλειοψηφία των κτηρίων είναι παλιάς έως πολύ παλιάς κατασκευής και κυρίως κακοδιατηρημένα. Σίγουρα πάντως δεν μπορεί να πει κανείς ότι τα Τίρανα φημίζονται για την αρχιτεκτονική των κτηρίων του. Αξιοσημείωτο γεγονός η ύπαρξη κάποιων σκόρπιων μίνι – ουρανοξυστών εντελώς άσχετων μέσα στο υπόλοιπο τοπίο.
Τα Τίρανα διασχίζει ένας μικρός ποταμός, ενώ το κέντρο έχει πολύ πράσινο και οι κεντρικοί δρόμοι είναι σχετικά μεγάλοι για τα δεδομένα μίας πόλης 1.000.000 κατοίκων.
Ο κόσμος πολύς στους δρόμους, πάρα πολύς. Σε κάθε σημείο, το κέντρο της πόλης έσφυζε από ζωή, αλλά και από κυκλοφοριακό, μιας και ο δήμος Τιράνων ανακαίνιζε κάποια σημεία του και είχαν κλείσει κεντρικές αρτηρίες. Όλοι λοιπόν οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από κόσμο, αλλά και από πολυτελή αυτοκίνητα.
Δίχως υπερβολή, τα μεγάλα υπερπολυτελή 4Χ4 που κυκλοφορούν στα Τίρανα θα πρέπει να είναι τα περισσότερα κατά μέσο όρο ανά κάτοικο από κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Ίσως μόνο στη Μόσχα να κυκλοφορούν περισσότερα…
Αλλά και οι λιμουζίνες δεν ήταν λιγότερες. Νόμιζες ότι βρισκόσουν σε έκθεση της Μερσεντές ή της BMW. Φυσικά το παρόν έδιναν δυναμικά και εκείνες οι Μερσεντές των αρχών της δεκαετίας του ’90 σήμα κατατεθέν των Αλβανών εκείνης της περιόδου.
Οι νεόπλουτοι Αλβανοί αρέσκονται να περνούν τις ώρες τους σε πολυτελή ξενοδοχεία και εστιατόρια, μακρυά από το λαουτζίκο (όπως δηλαδή πράττουν και οι δικοί μας πολιτικοί αλλά μάλλον υπό τον φόβο της αυτοδικίας από τους πολίτες…). Ντυμένοι με το δικό τους και μάλλον μοναδικό στιλ καπνίζουν αρειμανίως τα πούρα τους (όπως δηλαδή και οι δικοί μας νεόπλουτοι…).
Εκείνες που μάλλον προκαλούν εντύπωση είναι οι Αλβανίδες. Οι περισσότερες εξ αυτών καλοντυμένες και μοντέρνες. Προφανώς οι παραστάσεις τους από τις Ιταλίδες και Ελληνίδες τις έχουν επηρεάσει θετικά.
Η πρώην έπαυλη του Χότζα στο κέντρο, επιφάνειας πολλών τετραγώνων, έχει μετατραπεί σε άπειρα καφέ και μάλιστα αρκετά καλαίσθητα, όπου ο «καλός κόσμος» των Τιράνων πίνει τον καφέ του σε καφέ με τις ώρες , κουσούρι που προφανέστατα πήραν από εμάς…
Όλα τα ανωτέρω ισχύουν μόνο για το κέντρο. Γιατί, λίγες εκατοντάδες μέτρα από αυτά, η φτώχια και η εγκατάλειψη είναι εμφανής. Ακόμη και στους κεντρικούς δρόμους για το αεροδρόμιο τόσο τα σπίτια, όσο και οι άνθρωποι είναι απολύτως φτωχοί. Πόσω μάλλον αν ξακρίσει κανείς και στα ενδότερα…
Σε γενικές γραμμές το κέντρο των Τιράνων είναι αρκετά προσεγμένο. Εννοείται ότι αποκλείεται να αναδειχθεί μέσα στις επόμενες δεκαετίες κορυφαίος ταξιδιωτικός προορισμός, ούτε καν στους προτεινόμενους. Σίγουρα πάντως θα αναβαθμίζεται συνεχώς, καθώς τα ήδη υπάρχοντα στάνταρντ είναι ούτως ή άλλως αρκετά χαμηλά…
Υ.Γ. Το αεροπλάνο της επιστροφής ήταν γεμάτο από Έλληνες αντιπροσώπους εταιρειών. Για αυτό και το 90% των επιβατών ήταν άνδρες. Είναι σαφές ότι οι ελληνικές εταιρείες ψάχνουν εναγωνίως νέες αγορές για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, καθώς αντιλαμβάνονται με δραματικό τρόπο ότι στην Ελλάδα η ύφεση δεν πρόκειται να τερματίσει σύντομα.
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
