Mία οικογένεια πάει διακοπές στο παραθαλάσσιο εξοχικό της. Δίπλα στο εξοχικό χτίζεται ένα άλλο.
Η εξάχρονη κορούλα δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κατασκευή του νέου κτιρίου και τη διασκεδάζει να κάνει παρέα και να συζητάει με τους μαστόρους.
Οι μαστόροι, καλόκαρδοι άνθρωποι, τη βλέπουν σαν τη μασκότ τους, την παίζουν, την πειράζουν, την κερνάν μεζέδες την ώρα της ανάπαυλας και τη βάζουν να κάνει και καμιά μικροδουλίτσα, έτσι για να την κάνουν να αισθάνεται σημαντική.
Μόλις συμπλήρωσε η μικρή ένα μήνα "εργασίας", της έδωσαν 10 ευρώ για πληρωμή. Η μικρή έσπευσε στη μάνα της και της έδειξε περήφανη τα κέρδη από την εργασία της.
Η μάνα περήφανη κι αυτή για την κόρη της, που άρχισε από τόσο μικρή να βγάζει με τον τίμιο ιδρώτα της τα προς το ζην, την πείθει να ανοίξει ένα λογαριασμό στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και να καταθέσει το μισθό της εκεί.
Πηγαίνουν, λοιπόν, στην τράπεζα και όπως ήταν φυσικό ο ταμίας εξεπλάγη από το γεγονός ότι ένα κοριτσάκι κερδίζει τον πρώτο του μισθό σε τόσο μικρή ηλικία.
Το κοριτσάκι του λέει περήφανα:
- Βοήθησα έναν ολόκληρο μήνα τους χτίστες να χτίσουν ένα σπίτι.
- Μπράβο κουκλίτσα μου. Είσαι πολύ άξιο κορίτσι. Θα πρέπει να σου άρεσε πολύ. Θα δουλέψεις και την επόμενη εβδομάδα; της λέει ο ταμίας.
Και του απαντά η μικρή:
- Αν ο πούστης ο προμηθευτής μας φέρει τα γαμημένα τα τούβλα, ναι.
