Από τον Μυστήριο
Φίλτατες και φίλτατοι, δυστυχώς όλα έχουν πια κριθεί. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Έτσι, το θέμα δεν είναι αν πτωχεύσουμε, αλλά πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις. Αν δηλαδή θα πτωχεύσουμε μέχρι το τέλος του έτους και αν θα λάβουμε κάποιας μορφής βοήθεια από τους εταίρους μας, όταν θα στεγνώσουν τα κρατικά ταμεία.
Οπότε το μόνο που μένει είναι να μας το ανακοινώσουν κιόλας, αφού οι κυβερνώντες όντας εκτός τόπου και χρόνου, απλώς περιμένουν το μοιραίο…
Ήδη σε διάστημα ενάμιση χρόνου οι εργαζόμενοι είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται άνω του 30%, ενώ δεκάδες χιλιάδες οδηγήθηκαν στην ανεργία και δυστυχώς τα χειρότερα έπονται. Οδεύουμε ολοταχώς να γίνουμε Βουλγαρία.
Εν τω μεταξύ όμως ως κοινωνία έχουμε πτωχεύσει προ πολλού. Ο παγκοσμίως γνωστός ελληνικός σταρχειδισμός και η παντελής έλλειψη αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία, καθιστά την προοπτική της χώρας τουλάχιστον ζοφερή.
Ενώ δηλαδή η χώρα έχει πια βουλιάξει, ο καθείς σχεδόν νέο-Έλληνας προσπαθεί να βγάλει τα μάτια του άλλου. Η μία συντεχνία στρέφεται ανερυθρίαστα εναντίον της άλλης, αδιαφορώντας ακόμη και για την επιβίωση της άλλης.
Έτσι, τα ΜΜΜ κάνουν απεργία όποτε τους καπνίσει, βάλλοντας ευθέως εναντίον του συνόλου των υπόλοιπων εργαζόμενων, πλήττοντας όμως κυρίως εκείνους του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι απλώς τους απαγορεύεται να απουσιάσουν από την εργασία τους. Οι εν λόγω εργαζόμενοι των ΜΜΜ εδώ και καιρό δρουν αντικοινωνικά ανενόχλητοι, αφού η Κυβέρνηση δεν τολμά να τα βάλει μαζί τους, καθώς και εκεί το βαθύ ΠΑΣΟΚ είναι παρόν. Οπότε κοκοκό…
Την ίδια ώρα τα σκουπίδια έχουν καταλάβει την πρωτεύουσα. Χιλιάδες τόνοι απορριμμάτων στοιβάζονται σε κάθε γωνία της πόλης, επειδή κάποιοι αποφάσισαν να κλείσουν με το έτσι θέλω τις χωματερές. Σήμερα μάλιστα που έριξε καρέκλες τα σκουπίδια άλλαξαν γωνία… Καρφάκι δεν τους καίγεται για την δημόσια υγεία. Και πάλι η Κυβέρνηση κάνει κοκοκό, αφού και στους ΟΤΑ, «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό»…
Δεκάδες σχολεία και πανεπιστημιακές σχολές είναι κλειστές εδώ και καιρό, επειδή κάποιοι σκόρπιοι αριστεριστές με το έτσι θέλω αποφασίζουν και διατάζουν. Εξεταστικές χάνονται, τελειόφοιτοι δεν καταφέρνουν να πάρουν το πτυχίο, ενώ οι φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από την γενέτειρα τους, πληρώνουν τα σπασμένα. Στις καταλήψεις βέβαια των σχολείων παρέχονται άλλου είδους γνώσεις, καθώς οι μαθητές γνωρίζουν τα ναρκωτικά και τα τυχερά παιχνίδια. Ο κοκκινόμαυρος φασισμός σε πλήρη εξέλιξη…
Αφού οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ ήταν απούσες όταν έπρεπε, οι εν λόγω συνδικαλιστικοπατέρες, αποφάσισαν να ξεκινήσουν «επανάσταση» για τα μάτια του κόσμου. Και κάνουν καταλήψεις δημοσίων κτηρίων, όπως σε δημαρχεία, υπουργεία, οργανισμούς. Ποιοι; Αυτοί που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους και τους πληρώνουμε για να το «παίζουν» συνδικαλιστές.
Και όλα αυτά ενώ η εγκληματικότητα και η λαθρομετανάστευση θέτουν σε κίνδυνο τα θεμέλια της χώρας.
Δυστυχώς, τα παραδείγματα αντικοινωνικής συμπεριφοράς των διαφόρων καστών της είναι και πάμπολλα και σε καθημερινή βάση.
Κύρια ευθύνη για την αποχαλίνωση και εκχυδαϊσμό της ελληνικής κοινωνίας έχει το ανδρεοπαπανδρεϊκός λαϊκισμός της δεκαετίας του ’80 και η ιδεολογική επικράτηση των αντιλήψεων της Αριστεράς περί διαχείρισης του δημόσιου τομέα. Φυσικά ο εν λόγω λαϊκισμός διαχύθηκε σχεδόν αμέσως και στη ΝΔ, η οποία έκτοτε δεν διαφοροποιήθηκε και πολύ όταν άσκησε εξουσία.
Σε μεγάλη μερίδα των Ελλήνων αυτή η νοοτροπία έχει πια φθάσει στο μεδούλι, έχει γίνει κυρίαρχη αν όχι μοναδική, ήτοι δεν υπάρχει γιατρειά…
Έτσι, η ανάκαμψη δείχνει αδύνατη, αν δεν αλλάξουμε γρήγορα και δραστικά τρόπο σκέψης και κυρίως να αποκτήσουμε συνείδηση ότι αποτελούμε μέλη μιας κοινωνίας. Η αλλαγή όμως νοοτροπίας μιας ολόκληρης κοινωνίας θέλει χρόνο, πολύ χρόνο. Χρόνο ίσο με εκείνο μίας γενιάς…
Υ.Γ. 1ο. Σήμερα «κρατικοποιήθηκε» η πρώτη ιδιωτική τράπεζα, η Proton. Άντε να παίρνουν σειρά και οι άλλες…
Υ.Γ. 2ο. Κούρεμα του χρέους 50 ή 60%. Αλήθεια, καταλαβαίνει κανείς τι ακριβώς σημαίνει αυτό, να το πει και σε εμάς;
Υ.Γ. 3ο. Ωραίες οι θεωρίες συνωμοσίας για την πτώση του Καραμανλή από την εξουσία. Να δεχθώ ότι ισχύουν κιόλας. Δεν απαντούν όμως στο καίριο ερώτημα γιατί ο Καραμανλής δεν τόλμησε να πράξει οτιδήποτε, όταν έβλεπε το τσουνάμι της οικονομικής καταστροφής να έρχεται. Γιατί δηλαδή προτίμησε να παραδώσει την εξουσία εξαιτίας του κάθε Βουλγαράκη, αντί να πέσει μαχόμενος προωθώντας εγκαίρως τις απαραίτητες οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα είναι αμείλικτος με το πάλαι ποτέ (;) «τρομερό παιδί» της ελληνικής κεντροδεξιάς.
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
