Η κρίση βλάπτει σοβαρά την υγεία
Tης Ελλης Τριανταφυλλου
(Πηγή : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_21/10/2011_459995)
Θεωρούσα -όπως και πολλοί άλλοι φαντάζομαι- ότι η πρόσφατη δραματική προειδοποίηση του πρώην προέδρου της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ προς τους ηγέτες της Ε.Ε και του ΔΝΤ να προσέξουν μήπως το φάρμακο που χορηγούν για τη θεραπεία της ελληνικής οικονομίας σκοτώσει τελικά τους Ελληνες, ήταν αμιγώς πολιτική.
Ισως και ο ίδιος να μη γνώριζε ότι κυριολεκτεί, ότι το έγκλημα ήδη συντελείται και το αποτύπωμά του διαγράφεται πλέον απειλητικό στον εθνικό κορμό.
Χθες, έφτασε στα χέρια μου ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε online αυτό τον μήνα σε ένα από τα σημαντικότερα ιατρικά περιοδικά του κόσμου, το Lancet, με τίτλο «Οι επιπτώσεις στην υγεία της οικονομικής κρίσης: οιωνοί μιας ελληνικής τραγωδίας» (Kentikelenis A. et al. Health effects of financial crisis: omens of a Greek tragedy). Οι συντάκτες του βάσισαν την ανάλυσή τους στα δεδομένα που πήραν από το αρμόδιο τμήμα της Στατιστικής Υπηρεσίας της Ε.Ε., το οποίο διεξήγαγε έρευνα με αντιπροσωπευτικά δείγματα 12.346 και 15.045 ατόμων για τα έτη 2007 και 2009 αντίστοιχα, ενώ άντλησε στοιχεία από Ιατρικά Ερευνητικά Ινστιτούτα, Νομαρχίες και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.
Το συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα είναι ότι σε σύγκριση με το 2007, δηλαδή πριν από την κρίση, το 2009, αλλά και έκτοτε διαπιστώνεται μια σημαντική επιβάρυνση της εικόνα της δημόσιας υγείας.
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στο άρθρο, με την έναρξη της κρίσης, το 2009, καταγράφηκε μια σημαντική αύξηση του ποσοστού των ατόμων, τα οποία ανέφεραν πως δεν αναζήτησαν ιατρική ή οδοντιατρική φροντίδα, παρά το γεγονός ότι το θεωρούσαν αναγκαίο. Από τις απαντήσεις τους προέκυψε ότι οι κύριοι λόγοι για την επιλογή τους αυτή ήταν ο μεγάλος χρόνος αναμονής για ιατρικές εξετάσεις, οι δυσκολίες στη μετάβαση προς τα νοσηλευτικά ιδρύματα, αλλά και η ελπίδα ότι θα νιώσουν καλύτερα.
Οι συντάκτες του άρθρου, αφού μνημονεύουν ότι η δημόσια υγεία παρέχεται δωρεάν στην Ελλάδα, απαριθμούν τις συνέπειες της κρίσης στη δημόσια υγεία, προκρίνοντας τη μείωση των προϋπολογισμών των νοσοκομείων κατά 40%, τη μείωση του προσωπικού, τις παροδικές ελλείψεις σε ιατροφαρμακευτικό υλικό, αλλά και τον χρηματισμό του ιατρικού προσωπικού προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο χρόνος αναμονής στα ήδη υπερφορτωμένα νοσηλευτικά ιδρύματα. Αναδεικνύουν, δε, το γεγονός ότι μέσα σε έναν μόλις χρόνο, από το 2009 στο 2010, αυξήθηκαν κατά 24% οι εισαγωγές στα δημόσια νοσοκομεία, και αντιστοίχως μειώθηκαν κατά 25-30% οι εισαγωγές στα ιδιωτικά θεραπευτήρια.
Καταγράφουν ακόμη σημαντική αύξηση του ποσοστού των ατόμων που θεωρούν την υγεία τους «κακή» ως «πολύ κακή», αλλά και αξιοσημείωτη αύξηση των αυτοκτονιών, επισήμως κατά 17% και ανεπισήμως κατά 25% μέσα στο παραπάνω ίδιο διάστημα. «Η εθνική γραμμή βοήθειας ανέφερε ότι το 25% όσων τηλεφωνούν, προβάλλουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα» υπογραμμίζεται στο άρθρο. Γίνεται ακόμη λόγος για περίπου διπλασιασμό των κρουσμάτων βίας, των ανθρωποκτονιών και των κλοπών μεταξύ στη διετία 2007-2009. Εντυπωσιακή είναι και η αναφορά στους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών, στην οποία περιλαμβάνεται πρόβλεψη ότι το 2011 αναμένεται αύξηση κατά 52% των νέων HIV λοιμώξεων, αλλά και μαρτυρίες περί της ύπαρξης ναρκομανών που επιλέγουν την αυτομόλυνση, προκειμένου να λάβουν τη μηνιαία επιδότηση των 700 ευρώ!
Το συμπέρασμα των συντακτών είναι συγκλονιστικό, δραματικό και μοιραία φέρνει στη σκέψη παλαιότερο άρθρο του ίδιου περιοδικού στο οποίο καταγράφονταν μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης των ανδρών κατά 6,2 χρόνια το 1994 στη Σοβιετική Ενωση:
«Συνολικά, η εικόνα της υγείας στην Ελλάδα δημιουργεί ανησυχίες. Μας θυμίζει πως στην προσπάθεια να καλυφθούν τα οικονομικά ελλείμματα, οι κανονικοί άνθρωποι πληρώνουν το μέγιστο κόστος: χάνουν την πρόσβαση στην πρόληψη και ιατρική φροντίδα... και στη χειρότερη περίπτωση χάνουν τις ζωές τους. Η ελληνική κρίση δεν θα πρέπει να υπονομεύσει την υπέρτατη πηγή της ευημερίας μιας χώρας, τον λαό της»!
