Είναι ένας ντράμερ στον τρίτο όροφο μιας πολυκατοικίας και κατά τις 3 το πρωί αρχίζει να παίζει ντραμς. Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ.
Ο από κάτω του, νευρικός όπως ήταν, γύρω στα 50 ανεβαίνει νευριασμένος, χτυπάει την πόρτα με μανία και πριν προλάβει να τον βρίσει του λέει ο ντράμερ:
- Φίλε συγγνώμη, το καταλαβαίνω ότι είναι αργά, αλλά πρέπει να κάνω την τελευταία μου πρόβα, γιατί αύριο έχω συναυλία και θα ξεφτιλιστώ στο κοινό.
Τι να κάνει και ο άνθρωπος, σου λέει μια νύχτα είναι, θα περάσει.
Το άλλο βράδυ, την ίδια ώρα πάλι αρχίζει πάλι ό ντράμερ Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ. Ανεβαίνει νευριασμένος πάλι ο από κάτω του και του λέει:
- Τι θα γίνει ρε φίλε, σήμερα δεν ήταν η συναυλία;
- Δε βλέπεις καιρός; Όλο βροχή, αναβλήθηκε για αύριο η συναυλία. Συγνώμη, το καταλαβαίνω ότι είναι αργά, αλλά πρέπει να κάνω την τελευταία μου πρόβα, θα τα έχω ξεχάσει μέχρι αύριο.
Τι να κάνει και πάλι ο άνθρωπος, σου λέει άλλη μια νύχτα είναι, θα περάσει. Το επόμενο βράδυ όμως κατά τις 3 πάλι τα ίδια. Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ. Πάει 4, Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ.
Πάει 5, Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ Ντουμπ.
Ο από κάτω πουθενά όμως. Σκέφτεται ο ντράμερ, "Ρε λες να έπαθε κανένα καρδιακό επεισόδιο και να τα τίναξε αυτός, να το έχω και βάρος στη συνείδησή μου; Να πάω να ρίξω μια ματιά."
Πάει κάτω, βρίσκει την πόρτα ανοιχτή. Μπαίνει μέσα, προχωράει και τον βρίσκει στο μπάνιο να την έχει βγάλει έξω και να την παίζει. Τον ρωτάει λοιπόν ο ντράμερ:
- Μα καλά, ορέξεις έχεις ξημερώματα;
Και ο από κάτω του απαντάει:
- Άσε με ρε φίλε, κάνω την τελευταία μου πρόβα, γιατί αύριο θα σε γ*!$#@ !!!!!!!!
