Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Οι MVPs

Επειδή επικρατεί μια ανησυχία, ένας σκεπτικισμός για το τι μέλλει γενέσθαι στην ελληνική κοινωνία από τα έκτακτα οικονομικά μέτρα, αυτό δεν σημαίνει, κύριοι, ότι πρέπει να ξεχνάμε τι έχει συμβεί φέτος στα Ελληνικά Ποδοσφαιρικά δρώμενα. Έτσι λοιπόν, είμαι υποχρεωμένος να βραβεύσω με αυτό το κείμενο, όλους αυτούς τους MVPs που κατόρθωσαν να κάνουν πράσινη αυτήν την ποδοσφαιρική χρόνια.
Ας τους δούμε λοιπόν και ας τους χειροκροτήσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ:
MVP No1 - O Νικόλας Πατέρας- όχι ασφαλώς λόγω του τεράστιου οικονομικού μπάτζετ και προσωπικότητας ή για τις σωστές μεταγραφικές κινήσεις του, αλλά γιατί επανέφερε το 50%-50% μεταξύ Παναθηναϊκού –Ολυμπιακού στην διαιτησία, γιατί ήταν άψογος στην συμπεριφορά του προς τους παίχτες, γιατί δημιούργησε συνθήκες ενότητας στην κερκίδα και μεταξύ οπαδών και παιχτών, γιατί ανέπτυξε αξιοζήλευτες για τον Παναθηναϊκό και για κάθε νοτιοευρωπαική ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό άμυνες και αντιστάσεις στις στραβές, γιατί τόλμησε ενάντια στις αρχές του να πάρει το ρίσκο της απόλυσης του Τεντά Τεν Κατε την στιγμή που έμεινε βαθμολογικά πίσω από τον Ολυμπιακό. Ήταν παντού μέσα στην ομάδα. Μπράβο Πρόεδρε.
MVP No2. – Τζιμπρίλ Σισεεεεεεεέ. Οι πράσινοι πήραν την μοναδική νίκη σε ντέρμπι στον μοναδικό αγώνα που ο Γάλλος έμεινε στον πάγκο(ΑΕΚ –ΠΑΟ 0-1), όταν ο Ολλανδός έψαχνε πως θα αξιοποιήσει τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος. Έχασε απίστευτες ευκαιρίες στα ματς με τον Ολυμπιακό, εναντίον της Ένωσης και του ΠΑΟΚ σημάδεψε συνολικά 6 φορές τα δοκάρια και θα μπορούσε να έχει πέτυχε περισσότερα από 30 γκολ. Στον πρώτο γύρο έσωσε την ομάδα του 2 φορές από ήττα (ισοφάρισε Αστέρα Τρίπολης και Καβάλα), στον δεύτερο γύρο καθάρισε πολλά διπλά (Ξάνθη, Λάρισα, Πανιώνιο) και συνολικά πέτυχε στα 16 ματς του Νιόπλια 14 γκολ. Μεγάλο κατόρθωμα η επιστροφή του στην Εθνική Γαλλίας. Ήρθε η ώρα να κλείσει κάποια στοματά κι εκεί, αν πάνε όλα καλά.
MVP No3 – Ζιλμπέρτο Σίλβα. Πέρυσι έκανε τα καλύτερα
παιχνίδια του στην Ευρώπη έχοντας δίπλα του τον Σιμάο. Φέτος έκανε συνολικά σούπερ σεζόν σε ρόλο συντονιστή με απλότητα, κλάση, μυαλό και τσαμπουκά όταν χρειάστηκε. Μεγάλος παίχτης. Τρομερή προσωπικότητα στα αποδυτήρια.
MVP No4 – Λουκάς Βύντρα. Ο πιο βελτιωμένος παίχτης του Παναθηναϊκού μαζί με τον Σωτήρη Νίνη. Ο στόπερ με τα λιγότερα λάθη φέτος, ο καλύτερος δεξιός μπακ του πρωταθλήματος, ο πιο παθιασμένος μαζί με τον Καραγκούνη και τον Σαλπιγγίδη παίχτης της ομάδας, πετυχαίνοντας 4 γκολ και ένα μόνο ΕΝΑ σφάλμα (στο 0-1 του Νταρμπισάιρ), αλλά δεν πειράζει.
MVP No5 – Κώστας Κατσουράνης. Προτού κάνει κοιλιά, όταν με Νιόπλια άλλαξε θέση και ρόλο, είχε βγάλει τα κάστανα από την φωτιά με καθοριστικά γκολ και ασίστ, όταν ο Σισέ περνούσε δίμηνο προσαρμογής και ο Τεντάς τρωγόταν με τα ρούχα του. Σημαντικός και ο ρόλος του στα αποδυτήρια καθώς είναι ο μοναδικός που έχει καλές σχέσεις με όλους τους παίχτες του έχουν ειδικό βάρος στην ομάδα. Ανέλαβε να εκπροσωπεί ορθά την ομάδα στις δημοσιογραφικές υποχρεώσεις της.
MVP No6 – Αλέξης Τζόρβας. Επιτέλους ένας πορτίερο που μπορείς να εμπιστευτείς. Σταθερός, γρήγορος, καλός στις εξόδους του. Επικοινωνεί και εμψυχώνει τους συμπαίκτες του στα δύσκολα. Αγαπημένος της κερκίδας για τους γνωστούς λογούς. Παναθηναϊκός, όχι όπως κάποιοι άλλοι…
MVP No6 - Σεμπάστιαν Λέτο. Χωρίς πολλά λόγια. «τι σας κάνει ο Λέτοοοοοο».
ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΥ:
- Οι φίλοι και οπαδοί της ομάδας, οι οποίοι βίωσαν μόνο χαρά στα παιχνίδια με την ΡΟΜΑ, πολλές πικρές και ξενερώματα (με Ατλέτικο, Γαλατά, Στάνταρ Λιέγης, Καβάλα, ΑΕΚ, και Ολυμπιακό), αλλά δεν προκάλεσαν κλυδωνισμούς στην ομάδα και ο Παναθηναϊκός κλείνει την σεζόν με Μ.Ο. 26.000 εισιτήρια. Κάψτε τα όλα, κάψτε τα!
- Στέφανος Ησαΐας, ο άνθρωπος του Προέδρου με ό,τι αυτό συνεπάγεται,
- Λόρενς Εμπέν, γυμναστής του Τεντά, σούπερ για την ομάδα με τις περισσότερες ανάσες και τους λιγότερους τραυματισμούς, παρότι ξεκίνησε από τον Ιούλιο τους επίσημους αγώνες.
Μεγάλο καμάρι για το comeback του Σωτήρη Νίνη, για την ανάδειξη του Νίκου Νιόπλια σαν καλύτερου Έλληνα τεχνικού, και για την χαρά του μοναδικού Έλληνα μαζί με τον Λύμπε παίχτη, που δεν είχε πάρει τίτλο λόγω παράγκας.
Ο κάπτεν Κάρα το δικαιούταν.
ΥΓ1. Τα εύσημα μου στην ομάδα του ΑΡΗ για τον υπέροχο κόσμο του στον τελικό Κυπέλλου, για την αναστάτωση στο εθνικό δίκτυο, αλλά SORRY, έχω καλύτερη ομάδα.…του χρόνου πάλι!!!
ΥΓ2. «Τιμούμε το μπάσκετ. Είστε η ντροπή του αθλητισμού-16/3/1995», ο νοών νοείτο.
ΥΓ3. Μποντιρόγκα οεοεοε!!!
ΥΓ4. Τι χαρά και αυτή φέτος. Να΄ μάστε καλά!!
ΥΓ5. Αφιερωμένο στην μεγάλη πράσινη παρέα στην ΘΥΡΑ 6. Καλό καλοκαίρι παίδες, τα λέμε του χρόνου.
ΡΕΦΕΡΙ