Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Θέλουν και άλλα Θύματα;

Αυτοί που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις και στις πορείες γνωρίζουν πολύ καλά, ότι εντός των περίφημων μπλοκ τους υπάρχουν και άτομα, τα οποία χρησιμοποιούν τις διαδηλώσεις ως μέσο για να κάψουν με τις μολότοφ τους τις περιουσίες των άλλων, να εκθέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και να επιτεθούν στους αστυνομικούς, ως ζωντανά σύμβολα του κράτους. Από τα μπλοκ των διαδηλωτών βγαίνουν και σε αυτά ξαναμπαίνουν όλοι αυτοί που κουβαλάνε μαζί τους τα καδρόνια, τις μολότοφ, τα κράνη και τις κουκούλες. Αναμειγνύονται πάντα με το πλήθος για να μην μπορεί να τους εντοπίσει η αστυνομία και πάντα με την ανοχή των άλλων «ειρηνικών» δήθεν διαδηλωτών.
Τώρα όμως που «έσκασε», που έγινε η πολύ μεγάλη «στραβή», περιμένω και απαιτώ από όλους αυτούς που ήταν χθες στο κέντρο της Αθήνας (και που ανέχονταν για τόσο καιρό αυτόν τον κλεφτοπόλεμο), να πάνε στην αστυνομία και να πουν από ποιο μπλοκ βγήκαν οι δράστες του θανατηφόρου εμπρησμού, αν τους ξέρει κανείς, τι φορούσαν, που πήγαν μετά κλπ. Τα πάντα. Δηλαδή κάθε στοιχείο που θα μπορούσε να βοηθήσει την αστυνομία να συλλάβει τους δράστες μίας τριπλής ανθρωποκτονίας, που πραγματικά αμαύρωσε μία κατά τα άλλα εντυπωσιακή σε όγκο και παλμό διαδήλωση.
Επίσης, το να καταδικάζουν απλώς οι πολιτικές ηγεσίες το έγκλημα ως αποτρόπαιο δεν σημαίνει για εμένα απολύτως τίποτα, αν δεν διεξάγουν όλα τα κόμματα έρευνα για την ταυτότητα των δραστών. Για παράδειγμα ισχυρίζεται το ΚΚΕ, ότι κάποιοι «προβοκάτορες» πήραν τις σημαίες του ΠΑΜΕ και με αυτές επιτέθηκαν στους αστυνομικούς. Θα πάνε όμως στην αστυνομία να καταθέσουν επισήμως πόσοι ήταν, τι φορούσαν κλπ.;
Συνεπώς όλοι αυτοί που ήταν χθες στο κέντρο της Αθήνας, πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Είναι όλοι τους για εμένα συνυπεύθυνοι, έως ότου συλληφθούν οι δράστες. Άλλως, με τη στάση τους θα θέλουν άμεσα ή έμμεσα και άλλα θύματα. Εν ολίγοις δεν θα πρέπει να γίνουν άλλες διαδηλώσεις, αν οι ίδιοι οι διοργανωτές τους και η αστυνομία δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τη δική σωματική μου ακεραιότητα (αν θέλω να συμμετέχω σε αυτές) και αυτών των άτυχων, που τυχαίνει να εργάζονται στο κέντρο της Αθήνας.
Η γνώμη μου είναι ότι ειρηνικές διαδηλώσεις χωρίς κανένα έκτροπο, χωρίς να καούν περιουσίες και χωρίς να γίνεται κλεφτοπόλεμος με τους αστυνομικούς, θα είχαν πολύ μεγαλύτερη απήχηση και στον απλό κόσμο που θα μπορούσε να συμμετέχει σε αυτές χωρίς να φοβάται ότι θα τις «φάει», αλλά και στις κυβερνήσεις, οι οποίες δεν θα μπορούσαν να πουν ότι δεν πήραν το μήνυμα. Ενώ τώρα μπορούν άνετα να ασχολούνται με τον θανατηφόρο εμπρησμό και όχι με τη διαδήλωση αυτή καθαυτή.
Υ.Γ. Θεωρώ τη στάση του κ. Σαμαρά στο νομοσχέδιο για τα επώδυνα μέτρα απολύτως υπεύθυνη, αλλά και άκρως επιβεβλημένη. Πράγματι προσωπικά πιστεύω ότι είναι μονόδρομος η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης των ΕΕ-ΔΝΤ, αλλά διαφωνώ με τους μέχρι σήμερα χειρισμούς της σημερινής κυβέρνησης, που μας οδήγησαν ως χώρα στο μηχανισμό στήριξης. Και το έχω γράψει από αυτό το blog ήδη εδώ και μήνες. Και αν ήμουν στη θέση του βουλευτή της Ν.Δ. θα το καταψήφιζα επί της αρχής. Και περιμένω από τους βουλευτές της Ν.Δ. να κάνουν το ίδιο.
Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ Χ