Κύριοι, τέσσερις αγωνιστικές πριν το τέλος και όλα δείχνουν ότι έχουν κριθεί. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι τελευταίες αγωνιστικές δεν θα έχουν το παραμικρό ενδιαφέρον για τίποτε. Ενώ δηλαδή εις όλες τις χώρες οι ομάδες «σφάζονται» μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος, εις την ημεδαπή όλα είναι προκαθορισμένα…
Πρωταθλητής ως συνήθως, ο διορισμένος με νομοθετικό διάταγμα Θρύλος της Ευρώπης Ολυμπιακός. Εις το αγωνιστικό κομμάτι, ο γαύρος είχε τον καλύτερο παίκτη και πιο ποιοτικό του πρωταθλήματος, τον Γκαλέτι αλλά και τον Τζόρτζεβιτς που ακόμη και 37 ετών δίνει λύσεις. Σταθερή αξία και ο Αντώνης που και αυτός έδωσε βαθμούς για ακόμη μία χρονιά (εύγε για ακόμη μία φορά εις τον Τζίγγερ και τους συν αυτώ για την οξυδέρκεια τους…). Πολύ καλός και ο Ντούντου αν και δεν είναι αμυντικός μέσος. Ο ΟΣΦΠ όμως είχε την τύχη να έχει και έναν κανονικό προπονητή που κατάλαβε αμέσως μετά τον αποκλεισμό από την Ανόρθωση που βρίσκεται, ποιες οι δυνατότητες της ομάδας του και τι πρέπει να κάνει. Από κει και πέρα λίγα πράγματα. Ο πολυδιαφημισμένος και πολυτραγουδισμένος Ντιόγκο ξεφούσκωσε νωρίς, ενώ τον Αβραάμ και τους υπόλοιπους τους συνέδραμαν αμέριστα οι «πλάγιοι»… Με αντιμετώπιση που θύμιζε τις αλήστου μνήμες εποχές της παράγκας και έχοντας πετύχει τα λιγότερα τέρματα εδώ και είκοσι έτη, ο γαύρος κούτσου – κούτσου κατακτά έναν ακόμη πρωτάθλημα επειδή αφενός μεν ο ΠΑΟ δεν μπορεί αφετέρου δεν τον άφησαν κιόλας.
Ο ΠΑΟ δεύτερος, ως συνήθως. Για τα διαιτητικά πιστόλια έχω αναφερθεί πολλάκις και δεν θέλω να γίνομαι κουραστικός. Εις το αγωνιστικό τομέα όμως έγιναν και φέτος τεράστια λάθη. Αρχής γενομένης από το καλοκαίρι όταν αποκτήθηκαν πολλοί μεν παίκτες, αλλά κυρίως για τον πάγκο. Παίκτες καλοί για τη Λάρισα, τον Άρη ακόμη και τον ΠΑΟΚ, αλλά όχι για τον ΠΑΟ. Χρήματα μας είπαν ότι δόθηκαν και μάλιστα πολλά, αλλά ακόμη και αν δόθηκαν δεν έγιναν οι καλύτερες επιλογές. Επιλέχθηκε τεχνικός διευθυντής ο κ. Αντωνίου για άγνωστο ακόμη λόγο, ο οποίος κατ’ εμέ απέτυχε παταγωδώς. Αποκτήθηκε ο Ζιλμπέρτο Σίλβα και νομίσαμε ότι θα είναι αμυντικός μέσος, επιτελικός μέσος, επιθετικός μπορεί και τερματοφύλακας, με αποτέλεσμα κάποιοι να σπεύσουν να απαξιώσουν τον αρχηγό της Εθνικής Βραζιλίας. Καλά για επιθετικό ολκής δεν το συζητάω, καθώς αποκτήθηκε ένας Βραζιλιάνος πουθενάς… Και ενώ από την πρώτη στιγμή διαπιστώθηκαν οι ελλείψεις, και ενώ οι πολυμετοχικοί διατράνωναν ότι το Γενάρη θα αποκτηθούν HAMMER και FERRARI, και ενώ μπήκαν πάνω από 20.000.000 ΕΥΡΩ χάρη εις το CH.L. και της πολύ καλής πορείας της Πανάθας, τελικά αποκτήθηκε μόνο ένας Πολωνός αμυντικός, ο οποίος είναι μεν πολύ καλός αλλά δεν φτάνει… Ευθύνες μεγάλες έχει και ο Ολλανδός, ο οποίος ακόμη και σήμερα δεν έχει κατασταλάξει σε τίποτα. Αν του πιστώνεται η πορεία εις την Ευρώπη, θα πρέπει να του χρεώνεται η αποτυχία εις την Ελλάδα. Πειραματισμοί μέχρι τελικής πτώσεως, εμμονές σε παίκτες, μετάθεση ευθυνών πάντοτε σε άλλους, εκρήξεις θυμού, αποτυχημένη διαχείριση υλικού. Φρονώ, ότι ο Τεν Κάτε απέτυχε και κακώς θα του δοθεί και άλλη ευκαιρία. Μεγάλες αν όχι τις μεγαλύτερες ευθύνες έχουν και οι πολυμετοχικοί. Όλο φρου, φρου και αρώματα, από ουσία μηδέν εις τον πηλίκον. Από τη μία απέτυχαν παταγωδώς να προστατεύσουν την ομάδα παρά τις περί αντιθέτου καλοκαιρινές εξαγγελίες τους με αποτέλεσμα η ομάδα να φάει το «πιστόλι» της δεκαετίας. Φυσικά και οι απομακρύνσεις των κ. Γκαγκάτση και Ψυχομάνη δεν τους πιστώνονται αφού αφενός μεν επί της ουσίας δεν αλλάζει τίποτα, αφετέρου δε, είχαν δρομολογηθεί προ πολλού. Από την άλλη, αρνήθηκαν να βοηθήσουν την ομάδα τον Γενάρη παρά τις δεσμεύσεις τους με αποτέλεσμα να χαθεί η ευκαιρία να περάσει ο ΠΑΟ τη Βιγιαρεάλ επειδή κάποιοι τσιγκουνεύτηκαν να δώσουν τα χρήματα από το CH.L. Οι ευθύνες των πολυμετοχικών – εξαιρουμένων των αδελφών Γιαννακόπουλων – για την αγωνιστική καθίζηση είναι τεράστιες. Μπορεί να υπήρξε ιδιοκτησιακή μεταβολή εις τον ΠΑΟ, η νοοτροπία όμως παραμένει πέρα για πέρα βαρδινογιαννική. Απλώς ας αναλογιστούμε πόσο μοιάζουν οι δηλώσεις των νέων με εκείνες των παλιών. Η ουσία πάντως είναι μία. Για ακόμη μία χρονιά είμαστε εκτός όλων των στόχων από τον Μάρτη.
Υ.Γ. 1ο Ο ΠΑΟΚ κάνει την έκπληξη και τερματίζει εις την πρώτη τριάδα μετά από χρόνια. Οι Ζαγοράκης και Βρύζας πέτυχαν να φτιάξουν μία ανταγωνιστική ομάδα για τα ελληνικά δεδομένα με λίγα χρήματα. Στα μείον τους η συμπόρευση – έστω και ακουσίως – με τους «επιστήμονες» της 4.
Υ.Γ. 2ο. Η ΑΕΚ τέταρτη και πάλι καλά. Σύμφωνα με το Ντέμη, η φετινή ΑΕΚ είχε το καλύτερο ρόστερ όλων των εποχών. Ουδέν περαιτέρω σχόλιο…
Υ.Γ. 3ο. Μπορεί να μην ήθελα τον Ντούσαν για τον ΠΑΟ για συγκεκριμένους λόγους, είναι όμως μακράν ο καλύτερος τεχνικός που εργάζεται εις την Ελλάδα. Δυστυχώς για αυτόν αλλά και την ΑΕΚ, αν δεν έλθει γρήγορα ο κ. Μελισανίδης, δεν βλέπω να παραμένει και του χρόνου.
Υ.Γ. 4ο. Ο Άρης είχε πολύ χειρότερη ομάδα από πέρσι κυρίως λόγω των εμμονών τους. Έδιωξαν κακήν κακώς Μπάγεβιτς, Παπαδόπουλο, Ίβιτς, Χαλκιά ακόμη και το Νεμπεγλέρα, λόγω της ακατανόητης και της εκτός τόπου και χρόνου υπεροψίας και αλαζονείας που οι διοικούντες επέδειξαν το καλοκαίρι. Ως αρχοντοχωριάτες, τα Αρειανά αυτοαναγορεύτηκαν σε ανταγωνιστές των ΠΑΟ και Ολυμπιακού (Θου κύριε…) από το πουθενά και από τότε δεν έχουν σταματήσει να τρώνε χαστούκια. Αποκλεισμός από κάποια Κροατική ομάδα, αποκλεισμός στο κύπελλο από τον ΠΑΟΚ με μηδέν τέρματα σε τέσσερις αγώνες (πρωτάθλημα και κύπελλο), τεσσάρες κατ’ εξακολούθησιν και μάλλον εκτός play – offs. Έτσι είναι, όταν για λόγους μυστήριους μεν, αλλά όχι και τόσο, βασίζεσαι μόνο σε λατίνους β΄ και γ΄ διαλογής και τους βαφτίζεις παικταράδες, αδιαφορώντας για τα ελληνάκια, αυτά παθαίνεις. Η συμπεριφορά των Αρειανών θυμίζει σε πολλά τους Βαρδινογιάννηδες, που όταν κάποιος παίκτης έφευγε από την Παιανία ήταν παλιόπαιδο, αχάριστος κλπ
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
