Αλλιώς είχα σκοπό να ξεκινήσω και αλλιώς με ανάγκασες. Ναι, εσύ φίλε Σεμνέ & Ταπεινέ, σε σένα αναφέρομαι. Μου προσάπτεις έναν χαρακτηρισμό με πρώτο συνθετικό του το «αντί». Όχι ρε γμτ, δε μπορώ να τον αποδεχτώ, σε κανένα μάλιστα από τα δύο του τα σκέλη. Και εξηγούμαι: Όσον αφορά το φιλαράκι μας (και εμπνευστή του blog), την ευθεία αντιπαράθεση την έχω φρενάρει (από τη μεριά μου προ πολλού). Απλά «σεμνά και ταπεινά» θα σχολιάζω και το μέλλον θα δείχνει πόσα από τα γραφόμενα θα επιβεβαιώνονται (αδιάφορο το πως, το εάν και το γιατί, δε με απασχολεί) ή μη. Τώρα, γιατί σχεδόν πάντα επιβεβαιώνονται, αυτό κάποιος άλλος πρέπει να το ψάξει.
Πάμε τώρα και στο θέμα που με «έτσουξε» (με την καλή την έννοια) : «Αντί» δεν είμαι, ούτε θα γίνω (δεν «παίζει» κάτι τέτοιο) με καμία ομάδα. Σε όσα έχω γράψει για όπου αναφέρεσαι, εκτιμώ ότι μόνο έξω δεν έχω πέσει. Και δεν εννοώ μόνο το εξωαγωνιστικό (όταν βλέπεις τις κινήσεις των ομάδων στις μεταγραφές, σιγά το δύσκολο να προβλέψεις τη μετέπειτα εξέλιξη), δίνω βάση και στο ιδιοκτησιακό. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις στις οποίες «λαλούν πολλοί κοκόροι» και «ξημερώνει νωρίς». Πλείστα τα παραδείγματα, δεν εξαντλούνται μόνο στο χώρο του αθλητισμού.
Υ.Γ. Ο Άρης ήταν άθλιος στην Τρίπολη, παίρνει όμως - για πλάκα - το όσκαρ γκαντεμιάς. Δεν του έφτανε που τραυματίστηκε το «μηχανάκι» (Βιτόλο), έμεινε πολύ νωρίς (δικαίως) και με δέκα παίκτες. Όπως βέβαια και να έχει , τα τέσσερα είναι πολλά. Δε δικαιολογούνται.
BETMIXER
