Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

ΑΛΛΟΘΙ

Κύριοι,
Τα μ-ΠΑΟΚΙΑ, για άλλη μία φορά, απέδειξαν σε σύμπασα τη «φίλαθλο» Ελλάδα, γιατί αποτελούν μία μεσαία ομάδα που αυτοπροσδιορίζεται ως «μεγάλη», αλλά ποτέ δεν θα μπορέσει να γίνει αξιόπιστος και διαχρονικός διεκδικητής του τίτλου.
Έχοντας απέναντί του έναν, κυριολεκτικά, αποδεκατισμένο, για διαφόρους λόγους, Ολυμπιακό που παρατάχθηκε με 9 παγκίτες και τον Πατσατζόγλου … Όντας η μόνη ομάδα, εδώ και χρόνια, που έχει παίξει για 35 λεπτά τον Ολυμπιακό με αριθμητικό πλεονέκτημα (!!!) …
Όταν οι κάφροι στις κερκίδες γνωρίζουν ότι έχουν το ελεύθερο να κάνουν ό,τι γουστάρουν γιατί ξέρουν ότι ο κόρακας δεν θα τολμήσει να διακόψει το παιχνίδι, λόγω των όσων είχαν προηγηθεί στο ματς κυπέλλου και της γενικότερης περιρρέουσας ατμόσφαιρας που είχε διαμορφωθεί πριν τον αγώνα. Όταν επί 4 ημέρες δίνουν «όρκους αίματος» …..
Όταν και εμείς οι γαύροι συνομολογούσαμε ότι καλύτερα να μην ανέβει καν η ομάδα στη Θεσσαλονίκη ….
Όταν συμβαίνουν όλα τα παραπάνω και τελικά, όχι μόνο δεν κερδίζεις, αλλά από τύχη δεν το τρως το γκολάκι από τους πιτσιρίκους (Παπαδόπουλο και Μήτρογλου) να πάθεις το εγκεφαλικό, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου.
Με τους θεατρινισμούς του Κονσεϊσάο (για τον οποίο είχα καλύτερη γνώμη) και τον ψευτοτσαμπουκά - μέγα θεατράνθρωπο Μουσλίμοβιτς, ομάδα σοβαρή δεν κάνεις.
Το άθλιο αυτό ματσάκι, εν τέλει, έδωσε το τέλειο άλλοθι στον Πρόεδρο (ένας είναι ο Πρόεδρος - χοχοχο) να ισχυριστεί, βασίμως, ότι και φέτος ο Θρύλος πήρε άξια το πρωτάθλημα.
Και, στην τελική, έτσι είναι. Ήταν ο λιγότερο κακός και ο λιγότερο α-σόβαρος από όλα τα άλλα συνονθυλεύματα που απαρτίζουν την «ελίτ» της ελληνικής «σούπερ» (ο θεός να την κάνει) λίγκ.
Υ.Γ.: Ειλικρινά, γνωρίζετε την ιδιαίτερη συμπάθεια που τρέφω στον φίλο και αδελφό BETMIXER. Μας συνδέουν, άλλωστε, άρρηκτοι αντί-Μυστήριοι και αντιβαζελικοί δεσμοί… Πλην όμως, δεν μπορώ παρά να πω ότι ο «Σκώληξ» του Βορρά ήταν το απόλυτο λάτιν καρναβάλι, έστω και με καθυστέρηση μιας εβδομάδας!!!! Οι βραζιλιάνοι του Άρεως απέδειξαν ότι, πράγματι, αξίζουν τα λεφτά τους …
Δεν πειράζει, αδελφέ, του χρόνου πάλι.
Σεμνός & Ταπεινός