Δεν γνωρίζω τις ακριβείς συνθήκες και τα πραγματικά περιστατικά υπό τα οποία επήλθε ο τραγικός θάνατος του μαθητή το Σάββατο το βράδυ στα Εξάρχεια. Ούτε, βέβαια, αναμένω να ενημερωθώ, ως πολίτης, έγκυρα και αντικειμενικά. Βλέπετε, στα Εξάρχεια το Σαββατόβραδο δεν υπήρχαν κάμερες, όπως τότε στη Θεσσαλονίκη, που αποδείχτηκε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι μία ζαρντινιέρα ξυλοκόπησε τον Κύπριο φοιτητή.
Δεν μπορώ, δε, παρά να εκφράσω τη θλίψη μου για το περιστατικό αυτό, που η ένταση της τραγωδίας του είναι τόσο έντονη, λόγω και του νεαρού της ηλικίας του αδικοχαμένου φοιτητή.
Δεν επιθυμώ, όμως, να καταφύγω σε κροκοδείλια δάκρυα και λαϊκίστικες κορώνες, σαν αυτές που αναπέμπονται από τα ερτζιανά και τα τηλεπαράθυρα αυτές τις δύο ημέρες.
Δεν μπορώ να το πράξω αυτό, διότι όλοι εκείνοι που με αποτροπιασμό «καταδικάζουν» το τραγικό περιστατικό και οδύρονται, τάχα, για τον χαμό του νεαρού μαθητή, γνώριζαν.
Γνώριζαν ότι κάτι τέτοιο αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε, αλλά σιωπούσαν, γιατί, στο κάτω κάτω της γραφής θα είχαν θέμα για τα δελτία και της φυλλάδες τους, και είναι συνένοχοι γι’ αυτό.
Γνώριζαν ότι τα Εξάρχεια έχουν καταστεί άβατο και, παρά ταύτα, το θεωρούσαν απόλυτα φυσιολογικό.
Άκουσα, μάλιστα, τον Πρόεδρο της ΓΣΕΒΕ, που διατηρεί και κατάστημα στην περιοχή, να λέει ότι φταίει η Αστυνομία, διότι προκάλεσε με την παρουσία της και δεν τήρησε τον «άγραφο νόμο» ή μάλλον τον «κώδικα συμπεριφοράς» του αβάτου.
Και ερωτώ, ο αφελής (και το ερώτημα τίθεται γενικότερα): Είναι δυνατόν να ευθύνεται η Αστυνομία με μόνη την παρουσία της;
Φταίει η Αστυνομία γιατί περιφρουρεί πορείες;
Φταίει η Αστυνομία γιατί παρεμβαίνει σε ταραχές στα γήπεδα;
Φταίει η Αστυνομία, όταν επιχειρεί να προστατέψει περιουσίες από βανδαλισμούς;
Προς Θεού, δεν επιθυμώ να αποσείσω τις ευθύνες της Αστυνομίας για το συγκεκριμένο περιστατικό. Αυτές είναι προφανείς.
Εξάλλου, από ό, τι μέχρι τώρα έχουμε πληροφορηθεί, δεν υπήρξε καν κίνδυνος για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα των ειδικών φρουρών, ώστε να δικαιολογείται η χρήση όπλου ως μέσου άμυνας. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι, είτε υπερβάλλον ζήλος είτε έλλειψη ψυχραιμίας και, προφανέστατα, ανεπαρκής εκπαίδευση.
Αλλά, πολύ φοβούμαι, ότι το συγκεκριμένο περιστατικό θα αποτελέσει αφορμή, ώστε να κλιμακωθεί μία συντονισμένη προσπάθεια αποδόμησης της Αστυνομίας ως θεσμού, γενικότερα, πράγμα λίαν επικίνδυνο για μία συντεταγμένη Πολιτεία, όπως τουλάχιστον φέρεται να είναι η δική μας.
Και μην έχετε καμία αμφιβολία ότι κάποιοι εύχονται βαθειά μέσα τους, αν όχι απεργάζονται, την κλιμάκωση περιστατικών βίας, σε μια προσπάθεια «αναβίωσης» των ταραχών που συνέβησαν στα προάστια των Παρισίων προ ολίγων μόλις ετών.
Γι’ αυτό, ας έχουν γνώση οι φύλακες (και δεν εννοώ τους αστυφύλακες).
Υ.Γ. 1 : Η «ανύποπτη» χρονική στιγμή που συνέβη το τραγικό περιστατικό, εγείρει εύλογα ερωτήματα, για το κατά πόσο τούτο ήταν τυχαίο. Και ο νοών, νοείτω.
Υ.Γ. 2 : Νέο «φάουλ» της Κυβέρνησης. Κατανοώ ότι μία παραίτηση Παυλόπουλου δεν θα ήταν ό, τι καλύτερο για τον Πρωθυπουργό, δοθέντος μάλιστα ότι ο κ. Καθηγητής κρατά αυτή τη στιγμή στα χέρια του τα μισά χαρτοφυλάκια της Κυβέρνησης! Ούτε, βέβαια, θεωρώ ότι η πολιτική ευθύνη είναι ένα «ξεχειλωμένο πουλόβερ» για την τραβάμε μέχρι εκεί. Όμως, η αποδοχή της παραίτησης για λόγους ευθιξίας του αρμόδιου Υφυπουργού κ. Χηνοφώτη ήταν τουλάχιστον επιβεβλημένη, έστω για λόγους επικοινωνιακούς.
Αλλά ούτε αυτό μπορούσαν να εισηγηθούν κάποια «σαΐνια» της επικοινωνίας. Και θα τα φορτώσουν, βέβαια, όλα στον ειδικό φρουρό που πυροβόλησε, τα τρία παιδιά του οποίου θα είναι τα επόμενα «θύματα» του τραγικού συμβάντος.
Δεν πάμε καλά.
Σεμνός & Ταπεινός
